တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါ။
ဒီကေန႔ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ တင္ထားတာေလးတခုက မိမိအဖို႔ႏွစ္သက္ၾကည္ႏူးစရာေလးျဖစ္ခဲ့မိပါတယ္။
သူတို႔ကိုေတာင္ ဘူဒါးအခ်င္းခ်င္း မိမိက မနာလိုျဖစ္မိေသးတာ။
ဆိုတဲ့သီခ်င္းကလဲ ကန္႔ဘလူရဲ ႔ညတခ်ိဳ ႔မွာ မိမိေအာ္ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ တြံေတးသိန္းတန္ရဲ '႔ႏွမလက္ေလ ွ်ာ့
ေနေလေတာ့'။
ဟုတ္တယ္ေလ မိမိကေတာ့ တေယာက္ထဲပဲ တိတ္တိတ္ေလးခံစားနိုင္တာ။
မိမိလို သက္တူရြယ္တူ သူတို႔ေတြက်ေတာ့ အေပါင္းနဲ႔အသင္းနဲ႔ တကယ့္ကိုေပ်ာ္စရာႀကီးပဲေပါ့။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔အတြက္ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး၀မ္းသာမိတာ အမွန္ရယ္ပါ (ေအာက္ပံု)။
အသက္ႀကီးလာၾကေပမယ့္
ကိုယ့္လိုပဲ ငယ္မူငယ္ေသြးအတိုင္း
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးခံစားတတ္သူေတြရွိေသးတယ္။
မဟုတ္ရင္ မိမိကပဲ မႀကီးမငယ္ႀကီးနဲ႔ ေလာ္မာေနသလိုလို ..
ဒါပဲေလ ငယ္ငယ္ႀကီးႀကီး ခံစားတတ္တဲ့ႏွလံုးသားရွိေနသေရြ ႔ ခံစားေနမိဦးမွာပါပဲေပါ့။
No comments:
Post a Comment