ေရႊဧည့္သည္တခ်ိဳ ႔ အၿပီးျပန္သြားၾကၿပီ အမွတ္(၁)မွာတုန္းက မိမိတို႔ျမန္မာအေၾကာအဆစ္ကုပညာ
ရွင္(Physiotherapist)မ်ားထဲက ေဒၚတင္တင္ခ်စ္ႏွင့္ဦးျမင့္ညြန္႔တို႔မရွိရွာၾကေတာ့ဘူးလို႔ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။
က်ေနာ့္ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္း ကိုျမင့္ညြန္႔ မရွိရွာေတာ့ပါဘူး။
သူ မကြယ္လြန္မီေနာက္ဆံုးေတြ႔လိုက္ရတာက စစ္ကိုင္းေတာင္မွာ ရဟန္း၀တ္နဲ႔ပါ။
သူငယ္ခ်င္းက ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းၿပီး ေအးခ်မ္းစြာရွိေနပါတယ္။
၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလမွာ ျမန္မာျပည္ျပန္လည္စဥ္က မႏၲေလးမွာေနသည့္ PTနန္းမိုခမ္းက သူ႔ကား
ေလးနဲ႔ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး အႀကိဳအၾကားေတြမွာ တကူးတကႀကိဳးစားရွာေဖြၿပီး လိုက္ပို႔ေပးလို႔ေတြ႔ခဲ့ရ
တာကို ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။
နဲ႔မိမိတို႔ ခင္မင္ရင္ႏွီးၾကတာ။ ေျပာမနာဆိုမနာခင္ခဲ့ၾကတာ။
မိမိတို႔အညာသားၿမိဳ ႔နားနီးခ်င္း(ကန္႔ဘလူ၊ ေကာလင္း)ျဖစ္သည့္ ကို၀င္းေမာင္Ortho ရန္ကုန္၊ကိုလင္း
ေမာင္(မႏၲေလးေဆးရံုႀကီး)တို႔ကလြဲလို႔ မိမိ၏ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာသား သူငယ္ခ်င္းပါ။
သထံုက ပအို၀္းတိုင္းရင္းသား လူရိုးလူေျဖာင့္ႀကီး။
မိမိတို႔မိသားစု ျမန္မာျပည္ကိုအလည္ျပန္လို႔ မႏၲေလးကိုေရာက္တာသိတာနဲ႔ မိမိတို႔တည္းခိုေနက် ဘူ
တာႀကီးနားက ပစိဖစ္ဟိုတယ္ကို မနက္ေစာေစာစီးစီးခ်မ္ခ်မ္းေအးေအးမွာ ကိုျမင့္ညြန္႔က စက္ဘီးနဲ႔အ
ၿမဲေရာက္ခ်လာတတ္တာ အမွတ္ရမဆံုးနိုင္ပါ။
ဆက္ၿပီးေရးပါဦးမည္။
No comments:
Post a Comment