"ဘေလာ့လုပ္ၿပီး စာေတြ ေရးစမ္းပါဗ်ာလို႔" တိုက္တြန္းသူေတြက တိုက္တြန္း ခဲ့ၾကတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ တိုက္တြန္းၾကတဲ့ အရင္းႏွီးဆံုးမိတ္ေဆြမ်ားထဲက တစ္ဦးကေတာ့ အေမရိကန္မွာေရာက္ေနတဲ့ ေဒါက္တာေသာင္းတင္ (စာေရးဆရာ လူမ်ိဳးေနာ္)ပါ။ ဇနီးျဖစ္သူက အနီးကပ္ အားေပးတိုက္တြန္းခဲ့ သလို သမီးျဖစ္သူကေတာ့ ယခုဘေလာ့ကို အစမွအဆံုး လုပ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ တယ္။ ေရးမယ္ ေရးမယ္နဲ႔ အခုမွပဲ ေရးျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ကမာၻမွာ အရည္ အေသြး အေကာင္းဆံုးကၽြန္းထြက္ရွိတဲ့ အမိျမန္မာျပည္နဲ႔ ကၽြန္းပင္ေတြ ၀န္း ရံထားေလ့ရွိခဲ့တဲ့ ေမြးဇာတိ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႔ကို အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳ႔လ်က္ ဒီဘေလာ့၏အမည္ကို 'ကၽြန္းသာယာ'လို႔ ေပးလိုက္ပါသည္။

Saturday, October 12, 2019

အမွတ္တရ ဖိနပ္စုတ္ေလးတစ္ရံ




ပံု ၁။  ရိုးရိုးေရာ္ဘာဖိနပ္ (ဓာတ္ပံု-Facebook ပါ မူလပိုင္ရွင္၏စာမ်က္ႏွာမွကူးယူထားသည္။)


                                                                                                       ပံု ၂။ ဆင္ၾကယ္ဖိနပ္။ (ဓာတ္ပံု - မဒမ္ကိုး)


ဒီကေန႔ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ ဒီဖိနပ္အစုတ္
အျပတ္ပံုေလးကိုေတြ႔ရေတာ့ တစ္
ခ်ိန္တုန္းက မိမိစီးခဲ့ဖူးတဲ့ ရိုးရိုးေရာ္
ဘာဖိနပ္နဲ႔ ဆင္ၾကယ္ဖိနပ္ေတြကို     ေျပးၿပီးသတိတရျဖစ္မိရပါတယ္။

ဆင္ၾကယ္ဖိနပ္က အရည္အေသြး
ေကာင္းၿပီး တာရွည္ခံတာေၾကာင့္
ေစ်းပိုေပးရတယ္။
စီးရတာလဲ ပိုေကာင္းတာအမွန္ပါ။

မိမိမွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ ရိုးရိုး
ေရာ္ဘာဖိနပ္မွာ သဲႀကိဳးနဲ႔ေအာက္
ခံေတြရဲ ႔အေရာင္က တစ္ေရာင္ထဲရွိတတ္ၾကၿပီး ဆင္ၾကယ္ဖိနပ္မွာက သဲ ႀကိဳးနဲ႔ေအာက္ခံရဲ ႔ေဘးသားေတြမွာသာ အစိမ္း အျပာ အနီစသျဖင့္ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ေအာက္ခံအျပားကေတာ့ အားလံုးအျဖဴတစ္ေရာင္ထဲပဲရွိၾကတာပါ။

ယေန႔အေခၚ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နဲ႔ ေဆးဘက္ပညာသိပၸံေက်ာင္းေတြတက္ေနစဥ္က အမ်ားနည္းတူ ရိုးရိုး
ေရာ္ဘာဖိနပ္တို႔ ဆင္ၾကယ္ဖိနပ္တို႔ကို စီးခဲ့တာပါပဲ။

အလုပ္ထဲေရာက္ျပန္ေတာ့လဲ မိုးရာသီဆိုရင္ အဲဒီဖိနပ္ေတြကိုပဲစီးခဲ့ရတာပါ။

ဒါနဲ႔ ဖိနပ္အစုတ္ကေလးေတြအေၾကာင္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။

အဲဒီတုန္းက မိမိဟာ ရိုးရိုးေရာ္ဘာဖိနပ္ပဲစီးစီး ဆင္ၾကယ္ေရာ္ဘာဖိနပ္ပဲစီးစီး ပံု (၁) မွာလို ဖေနာင့္ေနရာ
ေလးျပတ္ထြက္သြားတဲ့အထိမစီးေတာင္မွ ဖေနာင့္ေနရာမွာ သိသိသာသာေလးခြက္ၿပီး ပါးေနတဲ့အထိ စီးခဲ့ဖူးပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ တခါတရံမွာဖိနပ္မ၀ယ္ျဖစ္ေသးတာေၾကာင့္  ပါးေနတဲ့ေနရာကေန နဲနဲကေလးေပါက္သြားတဲ့အထိစီးခဲ့ဖူးတာမ်ိဳးလဲရွိပါတယ္။

စက္မႈတကၠသိုလ္မွာ Chemical Engineering တက္ေနတဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ကိုျမင့္သိန္းထြန္းနဲ႔မိမိတို႔ တစ္ေန႔မွာ ကမာရြတ္ကသူ႔ဘႀကီးအိမ္ကို ေရာက္သြားခဲ့ၾကတယ္။ 

ဒီလိုပဲ မိမိတို႔မၾကာမၾကာ လာေလ့ရွိၾကတာပါ။

သူ႔ဘႀကီးရဲ ႔အမည္ရင္းက ဦးသိန္းေမာင္ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္သတင္းစာ (အဂၤလိပ္) အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဆရာႀကီးဦးခင္ေမာင္လတ္ စာေရးဆရာမႀကီးေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္တို႔နဲ႔အတူ ကမာရြတ္လွည္းတန္းမွာ အဂၤလိပ္စာေက်ာင္းဖြင့္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ 
တခ်ိဳ ႔က ဆရာဦးခင္ေမာင္လတ္ေက်ာင္းလို႔ ေခၚတတ္ၾကတယ္။

ဆရာႀကီးဦးသိန္းေမာင္က စာေရးဆရာ'ထင္လင္း' အျဖစ္ ထင္ရွားခဲ့သူပါ။ 

သူ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ 'ေပၚလီယာနာ'စာအုပ္နဲ႔ အမ်ိဳးသားစာေပဆုရခဲ့သူလဲျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခါမွာေတာ့ ဖိနပ္ခၽြတ္မွာခၽြတ္ထားတဲ့ မိမိဖိနပ္ကိုေတြ႔သြားၿပီး ဆရာႀကီးဦးသိန္းေမာင္က သူ႔တူကိုျမင့္သိန္းထြန္းကို အခုလိုေျပာပါသတဲ့။

"မင္းရဲ ႔သူငယ္ခ်င္းကိုေျပာပါဦးကြာ။ ဖိနပ္ကေပါက္ေနၿပီ၊ အသစ္၀ယ္စီးစမ္းပါလို႔'

ဟုတ္ကဲ့ပါ။

ဖိနပ္အစုတ္ကေလးကိုေတြ႔လို႔ အမွတ္တရျဖစ္ရတယ္ဆိုတာ ...........








No comments:

Post a Comment