"ဘေလာ့လုပ္ၿပီး စာေတြ ေရးစမ္းပါဗ်ာလို႔" တိုက္တြန္းသူေတြက တိုက္တြန္း ခဲ့ၾကတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ တိုက္တြန္းၾကတဲ့ အရင္းႏွီးဆံုးမိတ္ေဆြမ်ားထဲက တစ္ဦးကေတာ့ အေမရိကန္မွာေရာက္ေနတဲ့ ေဒါက္တာေသာင္းတင္ (စာေရးဆရာ လူမ်ိဳးေနာ္)ပါ။ ဇနီးျဖစ္သူက အနီးကပ္ အားေပးတိုက္တြန္းခဲ့ သလို သမီးျဖစ္သူကေတာ့ ယခုဘေလာ့ကို အစမွအဆံုး လုပ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ တယ္။ ေရးမယ္ ေရးမယ္နဲ႔ အခုမွပဲ ေရးျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ကမာၻမွာ အရည္ အေသြး အေကာင္းဆံုးကၽြန္းထြက္ရွိတဲ့ အမိျမန္မာျပည္နဲ႔ ကၽြန္းပင္ေတြ ၀န္း ရံထားေလ့ရွိခဲ့တဲ့ ေမြးဇာတိ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႔ကို အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳ႔လ်က္ ဒီဘေလာ့၏အမည္ကို 'ကၽြန္းသာယာ'လို႔ ေပးလိုက္ပါသည္။

Saturday, February 29, 2020

ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္းဆိုတာ



It is universal truth that parents are responsible to provide their children with the necessary food, clothing, shelter, medical care, education and safe home insofar as they are able. 

On the other hand, the children  are also equally responsible to take care of their aging parents’ necessities of life, especially when the parents do not have the means to pay for them on their own.

But in my case I am still working part-time and making extra money in retirement.                                         




                                            သားက တီဗီြစမ္းသံုးေနတာကို အေမကၾကည့္ေနတာ။


တစ္ေန႔ သားအလုပ္ကျပန္လာေတာ့ ဂ်ပ္ပံုးအရွည္ႀကီးတစ္ခုဆြဲၿပီး၀င္လာတာကို ေတြ ႔လိုက္ရတယ္။
ဘာမွႀကိဳၿပီးေျပာမထားလို႔ ဘာမ်ားလဲလို႔ၾကည့္လိုက္မွ တီဗြီျဖစ္ေနတာသိရေတာ့တာ။

ဒီေတာ့မွ တေလာက သူေျပာခဲ့တာကိုျပန္သတိရမိတယ္။

ျမန္မာျပည္ကတိုက္ရိုက္လႊင့္ေပးတဲ့ ဆရာေတာ္မ်ား၏တရားမ်ားကို သူ႔အေမက နာၾကားေလ့ရွိတာရယ္၊ ျမန္မာတီဗြီအစီအစဥ္နဲ႔ ရုပ္ရွင္ကားေတြကို ၾကည့္ေလ့ရွိတာရယ္ေၾကာင့္ လက္ရွိတီဗြီအေဟာင္းလို ပစၥည္းတစ္ခုၾကားခံသံုးစရာမလိုတဲ့ စမတ္တီဗြီ (Smart TV) ၀ယ္ေပးမယ့္အေၾကာင္းေျပာထားခဲ့ဖူးတယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၾကားခံေဘာက္(စ)ပစၥည္းေလးနဲ႔က ၾကည့္ရတာ ရတစ္ခ်က္ မရတစ္ခ်က္လိုျဖစ္ေနတတ္တာေၾကာင့္ သူ ႔အေမအဆင္မေျပတာကို သားကသိေနတာမို႔ပါ။

ၾကည့္ေနရင္း ရပ္သြားတတ္တယ္။ ျပန္ရျပန္ေတာ့လဲ ပါးစပ္လႈပ္တာနဲ႔ စကားသံေတြက တျခားစီျဖစ္ေနျပန္ေကာ။

တစ္ခါတစ္ခါမွာ အေမျဖစ္သူက သားရဲ ႔ အိုင္းပက္ (iPad) ေလးနဲ႔ၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ ပံုေတြ စာေတြကို ေသးေသးေလးပဲျမင္ရတယ္။ 

ၾကည့္ရတာ အားမရဘူး၊ မေကာင္းလွဘူးေပါ့။

အိုင္းပက္အဖံုးက အမဲေရာင္ေလးမို႔ မိမိတု႔ိက 'ေက်ာက္သင္ပံုး'လို႔ပဲ အလြယ္တကူေခၚေလ့ရွိၾကတယ္။

ဒါေၾကာင့္သားက သူ ႔အေမကို စမတ္တီဗြီ၀ယ္ေပးလိုက္တာပါ။


ေနာက္ၿပီး သူ႔အေမကို တီဗီြဖြင့္ပိတ္တာကစၿပီး ၾကည့္ခ်င္တဲ့လိုင္း (channel) ေရြးနည္းကို ရီမုတ္ကြန္ထရိုးနဲ႔ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ လက္ထပ္သင္ေပးတယ္။



                                                        
                                       အိပ္ခန္းထဲကိုေရာက္လာတဲ့ တီဗြီအေဟာင္းရဲ ႔ေနရာအသစ္


ဒါေၾကာင့္ တီဗြီအေဟာင္းႀကီးကို ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းကေန အေပၚထပ္က မိမိတို႔အိပ္ခန္းထဲေရြ ႔ထားၿပီး တစ္ခါတခါမွာေတာ့ ၾကည့္ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။


  
    တီဗြီသံုးဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေတာ့ ရီမုတ္နဲ႔ဘယ္လိုသံုးရတယ္ဆိုတာ အေမ့ကိုသင္ေပးေနတယ္။


သားက အလိုက္တသိ၀ယ္ေပးတယ္ဆိုေတာ့ အေမက အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီးကို ေက်နပ္ပီတိေတြျဖစ္ရတာ။ 


အေဖ့အတြက္ ဆက္ေရးပါဦးမယ္။








Tuesday, February 25, 2020

ဒုတိယအႀကိမ္ ၀န္ထမ္းဘ၀ (၁)


More and more seniors are working into their 70s and 80s nowadays than they did in the past.
The purpose behind it may vary from one person to another.
Some say: "I want to keep myself busy. I don't need the money". 
But some need the money to survive after their retirement.
Other work to stay physically and mentally active.
To me, learning new professional knowledge and skills, contributing to society and earning some extra money are my motivation for work.


 အလုပ္ကအျပန္ အိမ္မွာအမွတ္တရ။


မိမိသည္ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ကုန္ကစၿပီး အလုပ္က လံုး၀အနားယူခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ အလုပ္မထြက္မီကေပးခဲ့ေသာကတိအတိုင္း မိမိ၏ယခင္အလုပ္ (Movement for the Intellectually Disabled of Singapore - MINDS) က အကူအညီေတာင္းသည့္အခါတိုင္း ၁ လတန္သည္ ၂ လတန္သည္ အစရွိသျဖင့္ သြားလုပ္ခဲ့ရသည္မ်ားေတာ့ရွိခဲ့ပါသည္။
သိပ္အမ်ားႀကီး သိပ္အၾကာႀကီးေတာ့မဟုတ္ပါ။

ထိုေနာက္ ၂၀၁၈ ႏွစ္ကုန္ေလက္ကစၿပီး စင္ကာပူနိုင္ငံရွိေဆးရံုႀကီးတစ္ခုတြင္ အခ်ိန္ပိုင္းငွားရမ္းပညာရွင္အျဖစ္ မနက္ပိုင္းတစ္ပိုင္း သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ခဲ့ျဖစ္ျပန္သည္။
မၾကာခဏ ၁ လတန္သည္ ၂ လတန္သည္မွ သံုး ေလးလအထိ လုပ္ရသည္မ်ားရွိခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္ ၾသဂုတ္လကစၿပီး မနက္ပိုင္း ေန႔တစ္၀က္အလုပ္လုပ္ေနရာက ေဆးရံု၏လိုအပ္ခ်က္အရ တစ္ေန႔လံုး (full day) ေျပာင္းလုပ္ခဲ့သည္မွာ မေန႔ကအထိျဖစ္သည္။
၆ လနီးပါးၾကာခဲ့၏။

ယခုတစ္ခါ မိမိသည္ ငွားရမ္းအေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ (Locum Physiotherapist) အလုပ္မွ ေဆးရံု၀န္ထမ္း (Senior Physiotherapist) အျဖစ္သို႔ ယေန႔ကစၿပီး ေျပာင္းလဲခန္႔အပ္ခံရျပန္ပါသည္။

သို႔ႏွင့္ မနက္ပိုင္းတစ္ပိုင္း အလုပ္လုပ္သည့္ လခစား၀န္ထမ္း (part-time staff) ျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။

ငွားရမ္းအေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္လုပ္ခဲ့စဥ္က လစာကို အလုပ္လုပ္သည့္နာရီႏွင့္ ရက္ႏွင့္တြက္ေပးသည္။

အလုပ္လုပ္ၾကသူမ်ား ရေလ့ရထရွိသည့္ စီပီအက္(ဖ) CPF၊ ေဘာနပ္(စ) Bonus၊ ခြင့္ (Leave)၊ ဖ်ားနာေဆးခြင့္ MC တို႔ လံုး၀ခံစာခြင့္မရွိေပ။

အလုပ္မလုပ္ေသာရက္ (ဥပမာ၊ အိမ္ကိစၥ၊ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္၊ အစိုးရရံုးပိတ္ရက္အစရွိသည္)မ်ားတြင္ ေငြမရပါေခ်။ 

နာရီပိုင္းႏွင့္ပ်က္ပါကလည္း ယင္းပ်က္ကြက္အခ်ိန္(နာရီ)အတြက္ ေငြမရပါေခ်။

သို႔ေသာ္ အားလံုးကိုၿခံဳၿပီးေျပာရေသာ္ ၀င္ေငြအေတာ္ေလးေကာင္းေလသည္။

လခစား၀န္ထမ္းအေနျဖင့္ကား စီပီအက္(ဖ) CPF၊ ေဘာနပ္(စ) Bonus၊ ခြင့္ (Leave)၊ ဖ်ားနာေဆးခြင့္ MC အစရွိေသာခံစာခြင့္မ်ား ရရွိပါသည္။



အမွတ္ (၂) ဆက္ၿပီးေရးပါဦးမည္။






Saturday, February 22, 2020

ေၾကာ္ျငာတစ္ခု အေတြးတစ္စ




                                                                  thebodyclinic ရဲ ႔လက္ကမ္းစာေစာင္


မေန႔ညေနက ေဆးရံုကျပန္လာၿပီး အမ္အာတီဘူတာတစ္ခုကိုေရာက္တဲ့အခါ လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာေ၀ေနသူတစ္ဦးက ခရီးသြားေတြကို စာေစာင္ေလးတစ္ခုစီ ကမ္းေပးေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

မိမိေရွ ႔က ခရီးသြား ၂ ဦး ၃ ဦးကေတာ့ မယူပဲ ေရွာင္ထြက္သြားၾကတယ္။

မိမိက ယူလိုက္ပါတယ္။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒူးနာ ခါးနာ လည္ပင္းနာ ပခံုးဆစ္နာတဲ့ပံုေလးေတြကို စာေစာင္မွာျမင္မိလို႔ပါ။

အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ဆိုေတာ့ ဒါမ်ိဳးေလးေတြကို စိတ္၀င္စားတယ္ေပါ့ေလ။









ဘယ္လိုေဆးပညာရွင္မ်ိဳးက ဘယ္လို ကုသေပးတာမ်ားပါလိမ့္။

- တရုတ္တိုင္းရင္းေဆးပညာရပ္ (Traditional Chinese Medicine) နဲ႔လား

- အႏွိပ္ပညာရပ္ (Masseur) နဲ႔လား

- ခါးရိုး ေက်ာရိုး အစရွိတဲ့အဆစ္ေတြကို အထူးျပဳကုေပးတဲ့ ခိုင္းရိုပရက္တာ (Chiropractor) ပညာရပ္နဲ႔လား

- ဖိအားနဲ႔လႈပ္ရွားမႈမ်ားကိုအသံုးျပဳၿပီး အရိုးနဲ႔ၾကြက္သားဒဏ္ရာျဖစ္မႈေတြကိုကုသေပးတဲ့ ေအာ္စတီအိုပတ္ (Osteopath) ပညာရပ္နဲ႔လား

- အေၾကာအဆစ္ကုပညာရပ္ (Physiotherapy) နဲ႔လား








အိမ္ကိုေရာက္လို႔ ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားၿပီးတဲ့အခါမွာ ယူလာခဲ့တဲ့လက္ကမ္းစာေစာင္ေလးကို ၾကည့္မိတဲ့အခါ ေစာေစာက မိမိထင္မွတ္ထားတာေတြ တစ္ခုမွမဟုတ္တာကို ေမ ွ်ာ္လင့္မထားပဲေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။

ဒါနဲ႔ thebodyclinic အေၾကာင္း လိုက္ရွာဖတ္ရပါေတာ့တယ္။

သူတို႔ရဲ ႔ေနရာ (site) ကို ရွာဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ဘာမွေရေရရာရာ မသိရပါဘူး။

အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ ပညာရပ္ ၅ မ်ိဳးလို ပညာရပ္အလိုက္စိစစ္ၿပီး လုပ္ပိုင္ခြင့္လိုင္စင္မွတ္ပံုတင္ထားရတဲ့အဖြဲ႔အစည္း (Professional Regulatory Body) မ်ိဳးလဲရွိဟန္မတူဘူး။

ဒီေဆးခန္းမွာလုပ္ေနၾကတဲ့ Therapist ဆိုသူေတြက ဘယ္ေဆးေက်ာင္း/ေကာလိပ္ ဘယ္ေဆးတကၠသိုလ္မ်ားကေန ဘြဲ႔ ရခဲ့တယ္ဆိုတာလဲ ေဖာ္ျပထားတာမေတြ႔ရဘူး။ တစ္ခါဘူးမ ွ်မၾကားဘူးတဲ့ The Body Clinic's Academy က ေက်ာင္းဆင္းခဲ့ ဘြဲ ႔ရခဲ့ၾကတာပါတဲ့။

အဲဒီ အကယ္ဒမီက ဘယ္နိုင္ငံ ဘယ္ၿမိဳ ႔မွာဆိုတာ လံုး၀ေျပာမထားျပန္ပါဘူး။

About Us - Our Team စာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ သူတို႔ကိုယ္ကိုသူတို႔ professional Pain Management Therapist လို အမည္တပ္ထားတာေလး ေတြ႔ရပါတယ္။ 

သူတို႔တေတြဟာ ခႏၶာေဗဒ (Human anatomy) နဲ႔ ဇီ၀ကၼေဗဒ (Physiology) ဘာသာရပ္ေတြကို အထူးတလွယ္ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ႀကီးတတ္ေျမာက္ထားၾကေၾကာင္းလဲ ေျပာထားပါေသးတယ္။

ဒါနဲ႔ စင္ကာပူမွာေရာက္ေနတဲ့ နိုင္ငံျခားေတြမ်ား သိၾကေလမလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ သူတို႔ရဲ ႔ Forum စာမ်က္ ေတြမွာ ရွာၾကည့္မိပါတယ္။

တစ္ဦးက ဘာေျပာထားလဲဆိုေတာ့  ....

လည္ပင္းနဲ႔ပခံုးေတြနာတာကို ေရရွည္ခံစားေနရလို႔ တစ္ေန႔မွာ သေဘာ္ဒီကလင္းနစ္ေဆးခန္းကိုေရာက္သြားပါသတဲ့။ ေဆးခန္းက ဆရာက သူခံစားေနရတဲ့ေ၀ဒနာအေၾကာင္းေျပာျပတာ ဟုတ္သေယာင္ေယာင္ရွိေပမယ့္ ဆရာက ထပ္တလဲလဲေျပာေျပာေနတာကေတာ့ အခုခ်က္ခ်င္းကုသမႈခံယူဖို႔အေရးႀကီးတဲ့အေၾကာင္း ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ 'စကိုလီအိုးစစ္' (scoliosis) ေခၚတဲ့ ခါးရိုးေစာင္းေ၀ဒနာခံစားမမယ့္အေၾကာင္းေတြပဲျဖစ္ပါသတဲ့ေလ။  
ေနာက္ၿပီးကုသမႈကေတာ့ physiotherapy မဟုတ္ေပမယ့္ သူနားလည္မိတာက တကယ္ေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳးပါပဲ။
ေဆးဖိုး၀ါးခက အႀကိမ္ ၈၀ ကုသမႈ (80 treatments) အတြက္၊ တစ္ႀကိမ္ကို ေဒၚလာ ၇၀ ႏႈန္းနဲ႔ စုစုေပါင္း ေဒၚလာ ၅,၆၀၀ ေပးရမယ္ေျပာပါတယ္။

ဒီေတာ့ သူက စဥ္းစားတယ္တဲ့။
ဘာမွန္းေသေသခ်ာခ်ာ ေရေရရာရာမသိရတဲ့ဟာတစ္ခုအတြက္ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ေငြကိုသံုးဖို႔ ၀န္ေလးမိတဲ့အေၾကာင္းေရးထားတာဖတ္ရပါတယ္။

သူ႔စာကိုဖတ္ရတဲ့ ေနာက္နိုင္ငံျခားသားတစ္ဦးကေတာ့ အခုလိုေထာက္ျပေ၀ဖန္ထားတာေတြ႔ရပါေသးတယ္။

... အႀကိမ္ ၈၀ ႀကီးမ်ားေတာင္ ကုသရမယ္ ဟုတ္လား။ အခုခ်က္ခ်င္း ကုရင္ကု၊ မကုလို႔ကေတာ့ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးေ၀ဒနာခံစားၿပီး အေသဆိုးနဲ႔ေသရမယ္ (suffer and die a painful death) လို႔ ဆိုလိုတဲ့ပံုပဲ။ ေနာက္ၿပီး ကုသမႈက ဘယ္လိုရွိၿပီး ဘာေၾကာင့္သက္သာလာမယ္ ေကာင္းလာမယ္ဆိုတာလဲ လံုး၀ရွင္းျပထားတာ မရွိဘူး။ (No explanation of how the treatment is going to work.)


ေနာက္နိုင္ငံျခားသားတစ္ဦးကေတာ့ သူ႔ဇနီးခါးနာတာကို Physiotherapy ေဆးခန္းကိုသြားျပတာ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ (Physiotherapist) က သေဘာ္ဒီကလင္းနစ္ေဆးခန္းလို ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေပးရမယ္ဆိုၿပီး ပုတ္ျပတ္ (Package) ေတာင္းတာမ်ိဳးမရွိေၾကာင္း၊ ခါးနာေ၀ဒနာကလဲ ေနာက္တစ္ခါထပ္မသြားရေအာင္ကို သက္သာပ်ာက္ကင္းသြားတဲ့အေၾကာင္းေရးထားတာဖတ္ရပါတယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ ခရီးသြားရင္းရလာခဲ့တဲ့ လက္ကမ္းေဆးခန္းေၾကာ္ျငာတစ္ရြက္ေၾကာင့္ မိမိမွာ အေတြးတစ္စ ရွည္သြားမိခဲ့ရေၾကာင္းပါ။ 
 



  




























Saturday, February 15, 2020

က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းမ်ားကို ၀န္းရံၾက (၂)




'က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းမ်ားကို ၀န္းရံၾက' အမွတ္ (၁) ၏ေနာက္ဆံုးစာပုိဒ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း မိမိေရးသားခဲ့ပါသည္။

          " မိမိ၏ကိုယ္အပူခ်ိန္ကို စစ္ေဆးၾကည့္ေနသည့္အေနျဖင့္ အလုပ္ပိတ္ရက္မ်ားတြင္လည္း 
             တိုင္းတာရန္လိုအပ္ေသာ္လည္း ေဆးရံုသို႔သတင္းေပးပို႔ရန္မလိုအပ္ေပ။ "

သို႔ရာတြင္ ယေန႔မနက္ ၉  နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလးမွာ မိမိတို႔၏ဌာနမွဴးထံမွ အေၾကာင္းၾကာစာတိုေလးအသစ္ကို ရရွိခဲ့သည္။

စင္ကာပူနိုင္ငံအစိုးရမွပို႔ေပးသည့္အမိန္႔စာ (Form SG) ကို မိမိတို႔အားလံုးထံသို႔ ထပ္ဆင့္ေပးပို႔အေၾကာင္းၾကားျခင္းျဖစ္ေလသည္။

ယင္းစာပါညႊန္ၾကားခ်က္အရ 
၁။ Temperature Declaration
၂။ Travel Declaration
၃။ Sickness Declaration

တို႔ျပဳလုပ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။

နံပတ္ (၂) ႏွင့္ (၃) တို႔ကို မိမိႏွင့္မသက္ဆိုင္သျဖင့္ ေရးျဖည့္အေၾကာင္းျပန္ျခင္းမျပဳဘဲ နံပတ္ (၁) ကိုသာ ေရးျဖည့္လ်က္ အေၾကာင္းျပန္လုိက္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။




Thursday, February 13, 2020

က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းမ်ားကို ၀န္းရံၾက (၁)





ယေန႔နံနက္က ဘတ္(စ)ကားစီးၿပီး ေဆးရံုသို႔အလုပ္သြားရင္း  စင္ကာပူနိုင္ငံသမတႏွင့္က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးတို႔၏စကားမ်ားကို The New Paper သတင္းစာတြင္ဖတ္ရသျဖင့္ မ်ားစြာအားတက္၀မ္းေျမာက္မိပါသည္။

စင္ကာပူနိုင္ငံ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန၏လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ မိမိတို႔ေဆးရံုမွေဆာင္ရြက္ေနသည့္ တင္းက်ပ္ေသာေရာဂါကာကြယ္ေရးအစီအမံလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ မိမိသည္ က်ရာတာ၀န္မ်ားကို တိတိက်က်လိုက္နာလုပ္ကိုင္ေနရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ထိုအေၾကာင္းတို႔ကို ေနာက္မွ ေရးျပပါဦးမည္။

၀ူဟန္ဗိုင္းရပ္(စ) ေခၚ ကိုရိုနာဗိုင္းရပ္(စ)ကူးစက္မႈမ်ားျပားလာျခင္းသတင္းႏွင့္အတူ လူတို႔တြင္စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔ပူပန္စိတ္မ်ား အရွိန္ျမင့္လာခဲ့သည္။

ေရာဂါကာကြယ္ေရးအတြက္ အလြန္အမင္းဂရုစိုက္သူမ်ား ရွိလာသည္။

ယင္းသို႔ျဖစ္ရျခင္းေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ ႔အစည္းတြင္ မထင္မွတ္သည့္အက်ိဳးဆက္မ်ားျဖစ္လာေတာ့သည္။

ထိုအက်ိဳးဆက္မ်ားထဲမွတစ္ခုမွာ လူနာမ်ား ေဆးရံုမ်ားႏွင့္ထိေတြ ႔ဆက္ဆံေနၾကရေသာ ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳဆရာဆရာမမ်ား၊ ေဆးဘက္ဆိုင္ရာပညာရွင္မ်ားႏွင့္အေရးေပၚဌာနမွ၀န္ထမ္းမ်ားကို လူအခ်ိဳ ႔တို႔က ေရာဂါကူးစက္ခံရမည္စိုးသျဖင့္ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္လုပ္လာၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ထိုေၾကာင့္ စင္ကာပူနိုင္ငံ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး မစၥတာဂန္ကင္ယန္းက၊

"က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းေတြနဲ႔သူတို႔ရဲ ႔အလုပ္ေတြကို 
က်ေနာ္တို႔အားလံုး အတူတကြ အားေပးၾကရေအာင္ပါ။ 
ဒါမွ လူနာမ်ားနဲ႔မိသားစုမ်ားကို သူတို႔က ဆက္လက္ျပဳစု 
ေစာင့္ေရွာက္နိုင္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္" လို႔ တိုက္တြန္းေျပာၾကားခဲ့တာျဖစ္တယ္။  

ေနာက္ၿပီး ၀န္ႀကီးက "အဲဒီလိုမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး" ဟုလည္း ဆက္ေျပာပါေသးသည္။

စင္ကာပူနိုင္ငံ သမတ ဟာလီမာယာကြတ္ကလည္း၊

"ကိုရိုနာဗိုင္းရပ္(စ)ကို မေၾကာက္မရြ ႔ံရဲရဲရင္ဆိုင္ၿပီး
အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းေတြကို 
သူတို႔အလုပ္အတြက္ခ်ီးက်ဴးရမယ့္အစား
လူေတြက 
ဘတ္(စ)ကားေတြ ရထားေတြနဲ႔ ဓာတ္ေလွကားေတြမွာ 
ေတြ႔ရင္ေတာင္ အဆက္အဆံ မလုပ္ၾကဘူးဆိုလို႔ 
အလြန္ကို စိတ္မခ်မ္းမသာႀကီးျဖစ္ရပါတယ္။" ဟု သူ၏ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေထာက္ျပေရးထားခဲ့သည္။

မိမိ၏ေျပာင္းလဲသြားသည့္လုပ္ငန္းအေတြ ႔အႀကံဳေလးကို အက်ဥ္းမ ွ်ေ၀ပါရေစ။


ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ခြင့္အေတြ ႔အႀကံဳ


စင္ကာပူနိုင္ငံ၏ေရာဂါျဖစ္ပြားတုံ႔ျပန္မႈအေျခအေန (DORSCON) အား အ၀ါေရာင္အဆင့္မွ လိမ္ ေမာ္ေရာင္အဆင့္သို႔ ၿပီးခဲ့သည့္ေသာၾကာေန႔ကျမွင့္တင္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေဆးရံု၏လုပ္ငန္းမ်ားကို အစီအစဥ္သစ္ျဖင့္ေျပာင္းလဲလုပ္ေဆာင္မႈရွိလာသည္။

ေဆးရံုတြင္ လူနာေဆာင္ႀကီး (Block) ေပါင္း ၉ ေဆာင္ရွိေလသည္။

ယခင္က မိမိသည္ လူနာေဆာင္ႀကီး (Block) ၃ ေဆာင္ရွိ လူနာမ်ားကို သြားၾကည့္ေပးခဲ့ရသည္။

ပထမအေဆာင္ႀကီးရွိ လူနာေဆာင္ (Ward)  ၄ ေဆာင္မွ လူနာမ်ားအား ၾကည့္ေပးရသည္။
ဒုတိယအေဆာင္ႀကီးတြင္လည္း လူနာေဆာင္ (Ward)  ၄ ေဆာင္မွ လူနာမ်ားအား ၾကည့္ေပး ရသည္။
တတိယအေဆာင္ႀကီးတြင္မူ လူနာေဆာင္ (Ward) ၁ ေဆာင္မွ လူနာမ်ားကိုသာ ၾကည့္ေပးရပါ သည္။

အျခားေသာ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ (Physiotherapist) မ်ားသည္လည္း မိမိကဲ့သို႔ ပင္ တာ ၀န္က်ရာလူနာေဆာင္အသီးသီးသို႔သြားလ်က္ လူနာၾကည့္ေပးၾကရပါသည္။

သို႔ေသာ္ စင္ကာပူနိုင္ငံ၏ေရာဂါျဖစ္ပြားတုံ႔ျပန္မႈအေျခအေနအား အ၀ါေရာင္အဆင့္မွ လိမ္ေမာ္  ေရာင္အဆင့္သို႔ေျပာင္းလိုက္သည့္အခ်ိန္မွစၿပီး မိမိသည္ စည္းကမ္းအတင္းက်ပ္ဆံုးေသာ လူနာ ေဆာင္ႀကီးတစ္ခုတည္းကိုသာ သြားရပါေတာ့သည္။

အျခားေသာအေဆာင္ႀကီးမ်ားရွိ လူနာေဆာင္မ်ားကို လံုး၀မသြားရေတာ့ပါ။ ထိုအေဆာင္မ်ားမွ လူနာမ်ားကိုလည္း သြားမၾကည့္ရေတာ့ပါ။

ထို႔အျပင္ မိမိသည္ အိမ္မွလာၿပီး ေဆးရံု၀င္းထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္လည္း မိမိ၏အေၾကာအ ဆစ္ကုဌာန (Physiotherapy Department) ကိုပင္ သြားလာခြင့္မရွိေတာ့ေပ။ 

အခါတိုင္းလို ေဆးရံုကစားေသာက္ဆိုင္မွာထိုင္ၿပီး စားေသာက္ျခင္းလည္း မျပဳလုပ္ရေတာ့ေပ။ အစားအစာကိုေတာ့ ၀ယ္သြားလို႔ရသည္။ မိမိတာ၀န္က်ေသာ လူနာေဆာင္အတြင္းမွာသာ စားခြင့္ရွိပါသည္။

ဆိုလိုသည္မွာ မိမိတို႔၏သီးသန္႔သတ္မွတ္အေဆာင္ႀကီးမွာတာ၀န္က်ေနၾကေသာ ၀န္ထမ္းအားလံုး (အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ဆရာ၀န္မ်ား၊ သူနာျပဳမ်ား) ကို ေဆးရံု၏အျခားေသာေနရာမ်ား၊ ၀န္ ထမ္းမ်ားႏွင့္ လံုး၀အဆက္ျဖတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။

 သီးသန္႔သတ္မွတ္အေဆာင္ႀကီးကိုေရာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ အလုပ္ၿပီး၍ အိမ္ကိုမျပန္မခ်င္း အျပင္သြား ခြင့္လံုး၀မရွိပါေခ်။  

အိမ္ကေန ေဆးရံုကိုေရာက္သည္ႏွင့္ သီးသန္႔သတ္မွတ္အေဆာင္ႀကီးသို႔ တိုက္ရိုက္သြားရမည္။ ေဆးရံု၏မည္သည့္ေနရာကိုမွ လံုး၀မသြားရ။

ညေနအလုပ္ၿပီးကလည္း ေဆးရံု၏မည္သည့္ေနရာကိုမွ သြားခြင့္မရွိပါ။ အလုပ္မွ အိမ္သို႔ျပန္ၾကရ သည္။
မိမိတို႔တာ၀န္က်ရာအေဆာင္မွာ ေန႔လည္စာကို အျပင္ကမွာေကၽြးပါသည္။ 

ေဆးရံု၀န္ထမ္းအားလံုးအေနျဖင့္ကား ေအာက္ပါတို႔ကို တိတိက်က်လိုက္နာၾကရသည္။

ကိုယ္အပူခ်ိန္ကို တစ္ေန႔လ်င္ ၂ ႀကိမ္တိုင္းၿပီး ေဆးရံုအင္ထရာနက္ (Intranet) မွတဆင့္ ေန႔စဥ္  သတင္းပို႔ေပးရသည္။

ယင္းသို႔ျပဳလုပ္နိုင္ရန္ ၀န္ထမ္းတိုင္းကို ကိုယ္အပူခ်ိန္တိုင္း သာမိုမီတာ ၁ ခုစီ ႀကိဳေပးထားသည္။

ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္က သို႔မဟုတ္ ကိုယ္အပူခ်ိန္ ၃၈ ဒီဂရီ၀န္းက်င္ရွိပါက ေဆးရံုသို႔ လံုး၀မလာရ ေပ။ ဆရာ၀န္ေဆးလက္မွတ္ျဖင့္ ေဆးခြင့္ (Medical Leave) ယူၾကရမည္။

မိမိ၏ကိုယ္အပူခ်ိန္ကို စစ္ေဆးၾကည့္ေနသည့္အေနျဖင့္ အလုပ္ပိတ္ရက္မ်ားတြင္လည္း တိုင္းတာ ရန္လိုအပ္ေသာ္လည္း ေဆးရံုသို႔သတင္းပို႔ရန္မလိုအပ္ေပ။










Sunday, February 9, 2020

လမင္းသာစြ တပို ႔တြဲလျပည့္ည


မေန႔ည (၁) နာရီေက်ာ္ေလာက္က
အိပ္ရာမ၀င္ခင္ေလးမွာ
ဧည့္ခန္း၀ရန္တာတခါးပိတ္ေတာ့
ေကာင္းကင္မွာ
လမင္းႀကီးထိန္ထိန္သာေနတာကို
အမွတ္မထင္ ေတြ ႔လိုက္ရပါတယ္။

ဒါနဲ႔ အိမ္ေရွ ႔ဘက္ကမီးေတြအားလံုးကို
အေမွာင္ခ်ၿပီး
၀ရန္တာက ပန္းၿခံေလးထဲကေန
ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံု ရိုက္ခဲ့ပါတယ္။

စိုက္ထားတဲ့ ၀ါးရံုပင္က
အခက္အရြက္ေလးေတြဟာ
လေရာင္ေအာက္မွာ
အိပ္ေမာက်လို႔ေနၾကေလရဲ ႔။





အေမွာင္ကင္းတဲ့
ေလာကသည္
အရာအားလံုးနဲ႔အတူ
သာယာလွပလို႔ေနပါတယ္။





Saturday, February 8, 2020

သန္႔ျမင့္ဦး၏စာအုပ္အသစ္



ယေန႔မနက္ခင္းက မိမိႏွင့္ဇနီးတို႔သည္ ဘြန္ေလးဘူတာအနီးရွိ ဂ်ဴေရာင္းပိြဳင့္ (Jurong Point) ကုန္တိုက္ႀကီးသို႔  ေစ်း၀ယ္သြားခဲ့ၾကသည္။

မိမိတို႔ တစ္ပတ္တစ္ခါေစ်း၀ယ္ေနက် အဲင္တီယူးစီ (NTUC) ဆိုင္သို႔ေရာက္ေသာအခါ အခါတိုင္းေန႔မ်ားကဲ့သို႔ ေစ်း၀ယ္သူမ်ား ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးေနသည္ကို မေတြ ႔ရပါေခ်။

ေျခာက္ကပ္ကပ္ႀကီးျဖစ္ေနသလို ခံစားမိလိုက္သည္။

သို႔ေသာ္ ဆိုင္အတြင္းက လက္တြန္းလွည္းမ်ားထားသည့္ေနရာမွာေတာ့ လွည္းတစ္စီးမွမေတြ႔ရသည္မွာ ထူး ျခားလို႔ေနပါသည္။

လူေတြလည္း မ်ားမ်ားစားစားမေတြ ႔ရပါဘဲလ်က္ လွည္းေတြက ဘယ္ဆီကိုေရာက္ကုန္ၾကပါလိမ့္ဟု ပေဟဠိျဖစ္ရျပန္ပါသည္။


          








သန္႔ျမင့္ဦးကို ကမ ၻာ့ကုလသမဂၢ 
အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း 
ဦးသန္႔၏ေျမးအျဖစ္သိရွိၿပီး စိတ္၀င္စား
ခဲ့သည္မွာၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။      

သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ႏွင့္ စာေစာင္မ်ားတြင္ 
သူ႔အေၾကာင္းကို မၾကာခဏဖတ္ရသည္။









သူ႔အေၾကာင္းစိတ္၀င္စားမိသည္မ်ားတြင္ စာေရးျခင္းႏွင့္စာအုပ္ေရးသားျပဳစုျခင္းတို႔ကို မိမိ ပိုၿပီးစိတ္၀င္စားမိသည္အမွန္ျဖစ္သည္။

သို႔တေစ သူ႔စာအုပ္တစ္အုပ္တေလကိုမွ မိမိမဖတ္ဖူးခဲ့ပါေခ်။
သူ႔စာအုပ္မ်ားအေၾကာင္း ေ၀ဖန္ခ်က္အခ်ိဳ ႔ကိုမူ ဖတ္ဖူးခဲ့ပါသည္။

  


မိမိသိရသ သူသည္ စာအုပ္ (၅) အုပ္ကို ေရးသားထုတ္ေ၀ၿပီးျဖစ္သည္။

၁။ The Hidden History of Burma: Race, Capitalism, and the Crisis of Democracy in the 21st Century (November 2019)
၂။ Where China Meets India: Burma and the New Crossroads of Asia (2018)
၃။ The River of Lost Footsteps: A Personal History of Burma (2008)
၄။ The UN Secretariat: A Brief History (2007)
၅။ The Making of Modern Burma (2001)


ျမန္မာသမိုင္းပညာရွင္ (Burmese historian) ျဖစ္သည့္အားေလ ွ်ာ္စြာ သမိုင္းအေျခခံအေတြးအျမင္ႏွင့္သံုးသပ္ဆန္းစစ္မႈစာအုပ္မ်ား အေရးမ်ားေလသည္။




















Thursday, February 6, 2020

ကမ ၻာ့အေၾကာအဆစ္ကုပညာရပ္ညီလာခံ ဂ်နီဗာခရီး (WCPT Congress 2019) - ၁၉



ဒဗလ ွ်ဴအိုင္ပီအို ေျခက်ိဳးကုလားထိုင္ႏွင့္ကုလသမဂၢဥေရာပရံုးခ်ဳပ္



                               ပန္းၿခံထဲမွျမင္ေနရေသာ ဒဗလ ွ်ဴအိုင္ပီအို (WIPO) အေဆာက္အဦႀကီး


ကိုတင္လိႈင္စိုးႏွင့္မိမိတို႔သည္ ဟိုတယ္၀န္ထမ္းလမ္းညႊန္လိုက္သည့္အတိုင္း အမွတ္ ၅ ဘတ္(စ)ကားစီးးလာကာ ဒဗလ ွ်ဴအိုင္ပီအို (WIPO) အေဆာက္အဦႀကီးအလြန္နားက ေနးရွင္း(စ) (Nations) မွတ္တိုင္တြင္ ဘတ္ (စ)ကားေပၚမွဆင္းၾကပါသည္။

မွတ္တိုင္ကေန အေနာက္ဘက္ကိုအနည္းငယ္မ ွ်ျပန္ေလ ွ်ာက္ေသာအခါ လူႏွစ္ရပ္ခန္႔အျမင့္ရွိေသာ အပင္ေလးမ်ားစီတန္းစိုက္ထားေသာပန္းၿခံေလးကိုေရာက္သြားသည္။

ပန္းၿခံသည္ ဒဗလ ွ်ဴအိုင္ပီအိုအေဆာက္အဦႀကီးႏွင့္ ကားလမ္းတစ္ခုသာျခားသျဖင့္ ခန္႔ျငားလွပၿပီး ျမင့္ျမင့္မားမားရွိေသာ ၾကယ္ျပာေရာင္ယင္းအေဆာက္အဦႀကီးကိုေနာက္ခံထားလ်က္ ဓာတ္ပံုမ်ားရိုက္ၾကသည္။

ပန္းၿခံတစ္ေနရာတြင္ ေရွးေခတ္ကအေျမာက္ေဟာင္းတစ္လက္ရွိသျဖင့္ အေျမာက္ႀကီးႏွင့္လည္း အမွတ္တရဓာတ္ပံုရိုက္ခဲ့ေသး၏။

ဒဗလ ွ်ဴအိုင္ပီအိုအေဆာက္အဦႀကီးသည္ အေမရိကန္နိုင္ငံ နယူးေယာက္ၿမိဳ ႔ရွိကုလသမဂၢရံုးခ်ဳပ္အေဆာက္အဦႀကီးႏွင့္ဆင္တူသည္ဟုထင္မိပါသည္။ 

ကြာျခားသည္မွာ ကုလသမဂၢရံုးခ်ဳပ္အေဆာက္အဦႀကီး၏မ်က္ႏွာစာက ျပန္႔ျပန္႔ျပဴးျပဴးရွိၿပီး ဒဗလ ွ်ဴအိုင္ပီအိုအေဆာက္အဦႀကီး၏မ်က္ႏွာစာက အတြင္းသို႔ဟိုက္၀င္ညႊတ္ေကြးေနပံုျဖစ္သည္။

ဤေနရာတစ္၀ိုက္တြင္ ကမ ၻာ့အဖြဲ ႔အစည္းႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ယူနီဆက္ (Unicef)၊ ဒဗလ ွ်ဴအိပ္ခ်္အို (WHO) ၊ဒဗလ ွ်ဴတီအို (WTO)၊  ၾကက္ေျခနီ (Red Cross) တို႔၏ရံုးခ်ဳပ္မ်ား (Headquarters) ရွိၾကသျဖင့္ ဂ်နီဗာၿမိဳ ႔၏အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အခ်က္အခ်ာက်ေသာေနရာ (International district) တစ္ခုျဖစ္ေလသည္။

ပန္းၿခံထဲတြင္ဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီးေသာအခါ Avenue de France လမ္းမႀကီးကိုျဖတ္ကူးလိုက္သည္ႏွင့္ေျခက်ိဳးကု လားထိုင္ရုပ္တုႀကီးကိုေတြ ႔ရသည္။


 ေျခတစ္ေခ်ာင္းက်ိဳးကုလားထိုင္ (Broken Chair)


  ေျခတစ္ေခ်ာင္းက်ိဳးကုလားထိုင္ 


ေျခက်ိဳးကုလားထိုင္ရုပ္တုႀကီးကို မသန္စြမ္းမႈဆိုင္ရာ ကမ ၻာ့ NGO အဖြဲ ႔အစည္းတစ္ခုျဖစ္ေသာ Handicap International အတြက္  အေလးခ်ိန္ ၅ ဒသမ ၅ တန္ရွိေသာသစ္သားမ်ားျဖင့္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က Place des Nations ရင္ျပင္အတြင္းတြင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အျမင့္အားျဖင့္ ၃၉.၃၇ ေပ (၁၂ မီတာ) ရွိၿပီး ထင္ရွားေသာအနုပညာလက္ရာတစ္ခုျဖစ္သည္။

ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းက်ိဳးေနျခင္းသည္ နင္းမိုင္းေၾကာင့္ေျချပတ္ လက္ျပတ္ ေသဆံုးၾကရသူမ်ား (victims of landmines) ကို သတိတရရွိေနၾကေစရန္ႏွင့္ နင္းမိုင္းအႏၲရာယ္မွတားဆီးေပးေအာင္ (ban on landmines) မိမိတို႔၏အစိုးရမ်ားကို ျပည္သူမ်ားက တိုက္တြန္းၾကရန္ရည္ရြယ္ေၾကာင္းသိရပါသည္။

မိမိတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ဤကုလားထိုင္ႀကီးႏွင့္လည္း အမွတ္တရဓာတ္ပံုမ်ား ရိုက္ခဲ့ၾကပါေသး၏။ 

တျခားေသာခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားလည္း တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စျဖစ္ေစ၊ အုပ္စုလိုက္ျဖစ္ေစ တေပ်ာ္တပါးေနရာယူကာ ရိုက္လ်က္ရွိေနၾကသည္။

တစ္ေန႔က သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဉာဏိႆရ၏ ‘မ်က္ေမွာက္ေလာကအေပၚ သံုးသပ္ခ်က္’ တရား ေတာ္တြင္ ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းက်ိဳးကုလားထိုင္အေၾကာင္းထည့္သြင္းေဟာၾကားသြားသည္ကို ၾကားနာလိုက္ရပါသည္။ 

ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ အေမရိကန္နိုင္ငံ နယူးေယာက္ၿမိဳ ႔ရွိ ကုလသမဂၢရံုးခ်ဳပ္အေဆာက္အဦႀကီးကိုေရာက္ခဲ့စဥ္က ရံုးခ်ဳပ္အေဆာက္အဦေရွ ႔ရွိ ကားမ်ားေကြ ႔ပတ္ေမာင္းရသည့္ျမက္ခင္းျပင္အ၀ိုင္းႀကီး၏တိုင္မွာ ယင္းကုလားထိုင္မ်ိဳးတစ္ခု ခ်ိပ္ဆြဲထားသည္ကို ေတြ ႔ခဲ့ရသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။

ထိုေျခတစ္ေခ်ာင္းက်ိဳးကုလားထိုင္ႀကီး၏မ်က္ႏွာမူရာဘက္တြင္ ကမ ၻာ့နိုင္ငံအသီးသီး၏အလံမ်ားကို တလူလူလႊင့္ထူထားေသာ Place des des Nations ေခၚ 'နိုင္ငံမ်ားနန္းေတာ္'အေဆာက္အဦကိုေတြ ႔ရသည္။




နိုင္ငံမ်ားနန္းေတာ္ (Place des des Nations)

















    လမ္းဘက္ကေတြ ႔ျမင္ရေသာ'နိုင္ငံမ်ားနန္းေတာ္' 








မိမိႏွင့္ကိုတင္လိႈင္စိုးတို႔သည္ အခ်ိန္မရသျဖင့္ နိုင္ငံမ်ားနန္းေတာ္အတြင္းသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ၾကည့္ရႈေလ့လာနိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ေပ။







Saturday, February 1, 2020

လမ္းမွာေတြ ႔ခဲ့ရေသာ လူတစ္ေယာက္



မိမိအလုပ္သြားသည့္နံနက္တိုင္းလိုိလိုမွာ ေဆးရံု၀င္းအတြင္းလမ္းတစ္ေနရာတြင္ လူတစ္ေယာက္ကို မွတ္မွတ္သားသားႀကီး သတိျပဳေနခဲ့မိပါသည္။

အသက္မွာ ၅၀ ေက်ာ္ေလးခန္႔ရွိလိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။






ထိုလူသည္ လူသြားကြန္ကရစ္လမ္းေပၚတြင္ ေျခလွမ္းမ်ားကို ခပ္စိပ္စိပ္ႏွင့္ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ဒရြတ္တိုက္ဆြဲကာ ေလ ွ်ာက္ေနတတ္သည္။

လမ္းေလ ွ်ာက္ေသာအခါမွာေတြ ႔ရတတ္ေသာ သဘာ၀အတိုင္းလက္မ်ားလႊဲရမ္းျခင္း (arm swing) ကိုလည္း မေတြ ႔ရေပ။

လူတို႔၏ပံုမွန္ေျခတစ္လွမ္းစာကို ၃ လွမ္း ၄ လွမ္းစသျဖင့္ ခပ္စိပ္စိပ္ေလးပြတ္ဆြဲေလ ွ်ာက္ေနရသျဖင့္ လိုအပ္သည့္အင္အားထက္ မ်ားစြာပိုမိုသံုးစြဲေနရသည္။

သံုး ေလး ငါးဆအထိ။ မတန္တဆပင္။

သို႔အတြက္ ပင္ပန္းလြယ္သည္။ ႏြမ္းလ်လြယ္သည္။

သူ႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ မ၀သျဖင့္ေတာ္ေပေသးေတာ့၏။  

ေဆးပညာအရ ရွပ္တိုက္ေလ ွ်ာက္ျခင္း (shuffling gait) ဟုေခၚေ၀ၚေလ့ရွိပါသည္။

ထိုေၾကာင့္ နံနက္ခင္းေစာေစာတြင္ပင္ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး (အထူးသျဖင့္ေက်ာတျပင္လံုး) မွာ ေခၽြးမ်ားရြဲနစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ရသည္။

သူ႔ကိုၾကည့္ရသည္မွာ လမ္းေလ ွ်ာက္ပံုခၽြတ္ယြင္းသည္မွလြဲလ ွ်င္ က်န္းမာပံုရသည္။

မည္သည့္လက္ကိုင္အေထာက္အကူပစၥည္းမွ မသံုးရဘဲ သြားလာနိုင္သည္။  

ေဆးရံုကိုေန႔စဥ္လာၿပီး အလုပ္လုပ္ေနသည္ဟုခန္႔မွန္းၾကည့္မိသည္။

ယခုကဲ့သို႔ေသာ သြားလာမႈခက္ခဲေသာ္လည္း သူ႔အားသူကိုးလ်က္ ႀကိဳးစားပမ္းစားသြားလာေနေသာသူ႔ကို ေတြ ႔ျမင္ရသည့္ေန႔ကစၿပီး ခ်ီးက်ဴးေလးစားမိပါသည္။


လမ္းေလ ွ်ာက္ပံုဟန္ပန္ခၽြတ္ယြင္းျခင္း

ပံုမွန္လမ္းေလ ွ်ာက္ပံုလမ္းေလ ွ်ာက္နည္းအတိုင္းမဟုတ္ဘဲ လမ္းေလ ွ်ာက္ပံုဟန္ပန္ခ်ိဳ ႔ယြင္းျခင္း (gait 
abnormality) ျဖစ္ေနေသာလူနာမ်ားကို မိမိတို႔အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ (physiotherapist) မ်ား မၾကာခဏေတြ ႔ရတတ္သည္။ ကုသေပးေနၾကရသည္။

လမ္းေလ ွ်ာက္ပံုခ်ိဳ ႔ယြင္းျခင္းကို အမ်ားစုက ေျခေထာက္မေကာင္းေသာေၾကာင့္သာဟု အေပၚယံအားျဖင့္ထင္ထားတတ္ၾကသည္။

ေဆးပညာရွင္မ်ားကမူ ယင္းသို႔ျဖစ္ရျခင္းတြင္ အေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာရွိေၾကာင္းသိထားၾကသည္။ 

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ ဦးေႏွာက္ အာရံုေၾကာစနစ္ (nervous system) ႏွင့္ အရိုးအေၾကာၾကြက္သားစနစ္ (musculoskeletal system) တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္နိုင္ေလသည္။

မိမိ ယခုအလုပ္လုပ္ေနသည့္ေဆးရံုရွိအသက္ႀကီးလူနာအခ်ိဳ ႔၌ လမ္းေလ ွ်ာက္ပံုခ်ိဳ ႔ယြင္းျခင္းရွိသျဖင့္ အေၾကာအဆစ္ကုဌာန (Physiotherapy Department) သို႔လႊဲေပးေလ့ရွိသည္။ 

ယင္းသက္ႀကီးလူနာမ်ားအထဲတြင္ ဒီမဲန္ရွား (dementia)ေခၚမွတ္ဥာဏ္ႏွင့္ေတြးေတာစဥ္စားနိုင္စြမ္းေလ ွ်ာ့နည္းက်ဆင္းၾကသူမ်ားလည္း ပါရွိၾကသည္။

ဒီမဲန္ရွားကို ျမန္မာလို 'သူငယ္ျပန္ေရာဂါ'ဟု ေခၚၿပီး ဦးေႏွာက္အတြင္းရွိ အာရံုေၾကာဆဲလ္မ်ားခ်ိဳ ႔ယြင္းပ်က္စီးကာ သက္ဆိုင္ရာလုပ္ငန္းမ်ား မူမမွန္သို႔မဟုတ္ မေဆာင္ရြက္နိုင္သျဖင့္ ေတြးေခၚမႈ၊ မွတ္ဥာဏ္ႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေျပာင္းလဲလာမႈျဖစ္ေၾကာင္း အနက္ဖြင့္ဆိုထားသည္ကိုေတြ ႔ရသည္။

လမ္းေလ ွ်ာက္ပံုခ်ိဳ ႔ယြင္းျခင္းကို ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားမႈမရွိပါေခ်။

သို႔တေစ 'သူငယ္ျပန္ေရာဂါ'ရွင္မ်ားတြင္ လမ္းေလ ွ်ာက္ပံုခ်ိဳ ႔ယြင္းျခင္းသည္အျဖစ္မ်ားတတ္ေၾကာင္းကို သတိျပဳသင့္ေလသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းသည္ အသက္အရြယ္အိုမင္းလာျခင္း၏ဇီ၀ကၼျဖစ္စဥ္ (physiological aging process) ဆိုင္ရာ တစ္စိတ္တေဒသျဖစ္သျဖင့္ျဖစ္ရပါသည္။ 

သို႔ျဖစ္ရာ သူငယ္ျပန္ေရာဂါ ရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ဘဲျဖစ္ေစ အသက္အရြယ္အိုမင္းသူ ၃၀% တို႔သည္ လမ္းေလ ွ်ာက္ပံုခ်ိဳ ႔ယြင္းျခင္းႀကံဳေတြ ႔ခံစားရတတ္ၾကေၾကာင္းကို သုေတသနေလ့လာမႈမ်ားအရ သိရွိၿပီးျဖစ္သည္။