ေအာက္ေမ့ၾကည္ႏူး ဆရာ့ေက်းဇူး (၁)

 

ဇန္န၀ါရီလ ၈ ရက္ေန႔ထုတ္ The Sunday Times သတင္းစာရဲ ႔ Lifestyle မ်က္ႏွာဖံုးစာမ်က္ႏွာမွာ စင္ကာပူနိုင္ ငံပညာေရး၀န္ႀကီး႒ာနက ေၾကာ္ျငာတစ္ခုထည့္ထားတာ သတိျပဳမိလိုက္တယ္။  

A teacher may not remember when he makes a difference.

A student will never forget. လို႔။

ပညာေရး၀န္ႀကီး႒ာနရဲ ႔ေၾကာ္ျငာက ေက်ာင္းဆရာအလုပ္ကိုလုပ္ခ်င္ေအာင္ ဆရာမ်ားရဲ ႔ တပည့္ေတြ (တစ္နည္း) လူေတြအေပၚမွာ ၾသဇာသက္ေရာက္နိုင္စြမ္းရွိမႈကို ေဖာ္ညႊန္းေၾကာ္ျငာထားတာျဖစ္တယ္။

မွန္ပါတယ္။

ဆရာမ်ားအေနျဖင့္ တပည့္တစ္ေယာက္စီအေပၚ သူရဲ ႔အက်ိဳးျပဳနိုင္ခဲ့တာေတြနဲ႔ ၾသဇာသက္ေရာက္နိုင္ ခဲ့တာမ်ားကို မွတ္မိေကာင္းမွမွတ္မိမယ္ျဖစ္ေပမယ့္ တကယ္က အဲဒီလိုျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အားလံုးသ ေဘာတူလက္ခံနိုင္ၾကပါမယ္ထင္ပါတယ္။ မိမိရဲ ႔အေတြ႔အႀကံဳမ်ားထဲမွ အခ်ိဳ ႔အား ဥပမာေပးေဆြးေႏြး ေျပာျပပါရေစ။

ေရႊဘိုၿမိဳ ႔တန္းလတ္ေက်ာင္းမွာပညာသင္ၾကားခဲ့စဥ္က စာေရးသူ၏ဆရာမေဒၚယဥ္ယဥ္သည္ သူသင္ ၾကားေပးရသည့္သိပၸံဘာသာရပ္အျပင္ ဗလာစာအုပ္ထဲမွာ သင္ခန္းစာမွတ္စုေရးတဲ့အခါ လိုက္နာရမယ့္ စည္းစနစ္ကိုပါ က်ပ္က်ပ္မွတ္မွတ္သင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခုကိုပဲ ဥပမာေျပာပါ ့မယ္။ စာပိုဒ္အသစ္တစ္ ပိုဒ္စၿပီးေရးတိုင္း ေဘးမ်ဥ္းနဲ႔တစ္လက္မခြာၿပီးေရးရတာျဖစ္တယ္။ ဆရာမသင္ျပေပးခဲ့တဲ့အဲဒီအခ်ိန္က စလို႔ စာေရးသူဟာ ယခုအခ်ိန္အထိ ေသေသခ်ာလိုက္နာေနဆဲပါ။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ ပိုရွင္းတယ္လို႔ခံစားရ သလို စာမ်က္ႏွာရဲ ႔ဖြဲ႔စည္းပံုေလးလည္း လွေန ျပန္ေခ်ေသးေတာ့။ 

ဒါကိုဘာျဖစ္လို႔ အထူးလုပ္ၿပီးေျပာေနရတာလဲလို႔ ထင္ေကာင္းထင္မိၾကမွာပါ။ မိမိအဖို႔ကေတာ့ ဆရာမ က ေကာင္းေစခ်င္လို႔သင္ေပးတာကို လိုက္နာခ်င္တာရယ္၊ အဲဒီလိုေရးရတာကို ကိုယ္တိုင္ကႏွစ္ၿခိဳက္ တာရယ္၊ ေနာက္ၿပီး ဒါဟာ စာေရးနည္းစနစ္အမွန္လို႔ ယံုၾကည္မိတာေတြေၾကာင့္ပါ။ တပည့္အခ်ိဳ ႔က ဆရာမကိုေၾကာက္လို႔ ဆရာမရဲ ႔ဘာသာရပ္စာအုပ္မွာပဲလိုက္နာေပမယ့္ က်န္တဲ့ဘာသာရပ္ေတြမွာ ဂ ရုတစိုက္မလိုက္နာၾကပါဘူး။ ဆရာမနဲ႔ လြတ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာဆို မေျပာနဲ႔ေတာ့ေပါ့။

စာေရးသူသည္ ဒီေရးနည္းစနစ္ကိုသင္ၾကားျပသေပးခဲ့တဲ့ မိမိရဲ ႔ကံ့ကူလက္လွည့္ဆရာတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆရာမရဲ ႔ေက်းဇူးကို ယေန႔တိုင္သတိရေအာက္ေမ့လ်က္ရွိေနဆဲပါ။ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး တန္ဖိုးထားလ်က္ရွိ ဆဲပါ။