ဦးသန္႔ သို႔မဟုတ္ မီးလွ်ံထဲက ပန္းတစ္ပြင့္ (၃)

ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား နိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွ ေလဆိပ္တြင္ တခမ္းတနားႀကိဳဆိုလိမ့္မည္ဟု  ျမန္မာျပည္ သူျပည္သားတစ္ရပ္လံုးက ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ႀကေသာ္လည္း တကယ္က ျဖစ္သင့္သည့္အတိုင္းျဖစ္၍မလာ ခဲ့။ ဒီအတြက္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတစ္ရပ္လံုးက မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ၾကရ၏။ ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္ ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွ ေလဆိပ္တြင္ ဂုဏ္ျပဳတပ္ဖြဲ႔ျဖင့္ တခမ္းတနားမႀကိဳဆိုသည့္အျပင္ က်ိဳကၠဆံျမင္းၿပိဳင္ကြင္းေဟာင္းအတြင္း ၌ ဂုဏ္ျပဳထိုက္တန္သည့္စ်ာပနအျပင္အဆင္ျဖင့္ မထားရွိပဲ ျဖစ္ကတတ္စမ္းမ႑ပ္ငယ္ေလးတစ္ခု ၿပီးစ လြယ္ေဆာက္ ေပးၿပီး ၾကက္ေျခနီလူငယ္အခ်ိဳ ႔ အေစာင့္ခ်ထားေစခဲ့၏။

ဤတြင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအားလံုးတို႔၏ ရင္ထဲမွာ ေဒါသ အစိုင္အခဲျဖစ္လာေတာ့၏။ 

ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္ထားရွိရာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သမဂၢအေဆာက္အဦ၀င္းအတြင္းမွာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ေစာင့္ၾကပ္ေနစဥ္။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

တစ္ဖန္ ဦးသန္႔၏ဂုဏ္ရွိန္ျမင့္မားမႈႏွင့္ေက်ာ္ေဇာထင္ရွားျခင္းတို႔အေပၚ မနာလိုျဖစ္ၿပီး ေဒါသူပုန္ထေန သည့္ သမၼတဦးေန၀င္းက အစိုးရအဖြဲ႔မွ၀န္ႀကီးမ်ား ေလဆိပ္ကို သြားမႀကိဳၾကရ၊ စ်ာပနကို ႀကီးက်ယ္ခမ္း နားစြာ မလုပ္ၾကရ၊ ဒီဇင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ႀကံေတာသခ်ိၤဳင္းမွာပဲ သာမန္သူမ်ားအတိုင္း သျဂၤိဳလ္ေစ လို႔ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲစြာအမိန္႔ထုတ္ထားေၾကာင္း ၾကားသိရေသာအခါ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားေက်ာင္း သားမ်ားႏွင့္ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအားလံုးတို႔၏ ရင္ထဲမွ ေဒါသအစိုင္အခဲသည္ အဆမ်ားစြာပိုမို၍ ႀကီး ထြားလာ ရေတာ့ၿပီ။ ပိုလို႔ဆိုးသည္မွာ ဦးသန္႔၏အုတ္ဂူအား ႀကံေတာသခ်ိၤဳင္းမွာရွိေသာ ဦးေန၀င္း၏ခ်စ္ ဇနီး ေဒၚခင္ေမသန္းအုတ္ဂူ၏ေျခရင္းမွာ ေနရာေပးလ်က္ သိမ္ငယ္စြာျမႇဳပ္ႏွံေစရမလားဆိုၿပီး ႀကိတ္မနိုင္ ခဲမရျဖစ္ေနသည့္ ျပည္သူ႔ေဒါသအိုးႀကီး ထိမ္းသိမ္းမရနိုင္ပဲ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ေပါက္ကြဲခဲ့ေလေတာ့ သည္။ 

ဦးသန္႔ႏွင့္ သူ၏မိခင္ႀကီး။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

ဒီကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သတင္းစာဆရာႀကီး ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္(ယခု NLD ေခါင္းေဆာင္ႀကီး)အား ‘ဦးသန္႔ ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္ေမြးေန႔’အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဧရာ၀တီမဂၢဇင္းက ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းရာတြင္ ဆရာ ႀကီးဦး၀င္းတင္မွ ေအာက္ပါအတိုင္းေျပာခဲ့သည္ကို မွတ္သားရဖူးပါ၏။

“ ဦးသန္႔လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ ဗမာျပည္အတြက္၊ ဗမာတေယာက္အေနနဲ႔သိပ္ကို ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းတယ္၊ ေနာက္ၿပီး အလြန္ကိုိထိုက္ထိုက္တန္တန္နဲ႔ ကမၻာ့ အေရးကိုေတာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းကို ႀကိဳတာေတာင္မွ ႀကိဳဖို႔ခြင့္မေပးဘူး၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာဘူး။ ၾကားတာတခုကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က ဦးေနဝင္းက ငပလီမွာရွိေနတယ္ေျပာတယ္ဗ်။ ဒီကသံ႐ံုးေတြက သြားႀကိဳခ်င္ေတာ့ ဘယ္သူႀကိဳမွာလဲ ေမးေတာ့ သူက မင္းတို႔ ႀကိဳခ်င္ႀကိဳ ငါဘာမွလုပ္စရာမရွိဘူးကြာ လို႔ေျပာတယ္တဲ့။ သူအဲလိုေျပာလိုက္ေတာ့ အားလံုးက သူ႔ရဲ႕စိတ္သေဘာကိုသိၿပီ။ 
အဲဒီမွာ ဘယ္သူကမွ ဘာမွမလုပ္ရဲေတာ့ဘူး။ 

ေနာက္ဆံုးပိတ္က်ေတာ့ ပညာေရးဒုဝန္ႀကီးဦးေအာင္ထြန္းဆိုတာ က်ေနာ့္သူငယ္
ခ်င္းပါပဲ၊ သူ႔ကို တာဝန္ေပးလိုက္တယ္တဲ့။ သူကလည္း ေတြးတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုေနရာ က ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ရမယ့္ေနရာမွာ ေကာင္းေကာင္းလုပ္မယ္ဆုိၿပီး အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုုေတြ ဘာေတြဝတ္ၿပီး နကၠတိုင္နဲ႔ဘာနဲ႔ က်က်နနသြားတာဗ်။ ဒါေပ 
မယ့္ ဦးသန္႔ရဲ႕ အေလာင္းကိုႀကိဳမိလိုက္တာနဲ႔ အဲဒီဝန္ႀကီးလည္း ျပဳတ္ေရာဗ်။ 

အဲဒါကိုျပည္သူလူထုသိတာနဲ႔ ဒီလိုဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ေသးသိမ္ေအာင္ လုပ္တယ္ဆိုၿပီး မေက်နပ္ေတာ့ ေက်ာင္းသား ျပည္သူအမ်ားက ဦးသန္႔အေလာင္းႀကီး 
ကို အတင္း က်ိဳကၠဆံကြင္းကေန လုၾကတာ။

ပထမၾကားတာက ေဒၚခင္ေမသန္းရဲ႕ ေျခရင္းမွာျမႇဳတ္ဖို႔ေတာင္ စီစဥ္ထားတာလို႔ ၾကား 
တာပဲ။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိဘူးဗ်။ ႀကံေတာမွာေပါ့။ အဲဒီမွာ တကၠသိုလ္ဝင္းထဲကိုသယ္ 
ၿပီး ဆႏၵျပပြဲ ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ 

ဒါက ဘာျပလဲ ဆိုေတာ့ ဒီစစ္တပ္က အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ အၿမဲတမ္း သူတို႔ထင္သလို လုပ္သမွ် ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ခုလို ဂုဏ္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ေသးသိမ္ေအာင္လုပ္ 
ခ်င္တယ္။ အေလးမထားခ်င္ဘူး၊ ဂုဏ္ပ်က္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒီအတြက္ ႀကီး 
စြာေသာ တုန္႔ျပန္မႈရတယ္ဆိုတာကို ဘယ္ေတာ့မွ နမူနာ မယူဘူး။


ေနာက္တခုက ဦးသန္႔အေရးအခင္းနဲ႔ ပတ္သက္တာေပါ့။ ဒါလူတိုင္းသိတဲ့ကိစၥပါ။ အမ်ား
ႀကီး မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ တခုေျပာခ်င္တာက ျပည္သူလူထုဟာ တန္ဖိုးထားရမယ့္သူကို တန္ဖိုးထားရမယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ သိတယ္ဗ်။ အထူးသျဖင့္ ဗမာျပည္သူလူ ထုေပါ့။ ေနာက္တခုက ဒီလိုလူေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မထိုက္တန္တဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးကို လုပ္ေတာ့ ျပည္သူလူထုက သိပ္ၿပီး ေဒါသထြက္တယ္၊ မႀကိဳက္ဘူးဗ်။ ဒီေတာ့ ဒီဟာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အၿမဲ တုန္႔ျပန္တယ္။ ဒီအေရးအခင္းဟာ ဒီသေဘာထားကို ထင္ထင္ရွား ရွား ျပလိုက္တာပဲ။”

 

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေမာင္သန္႔ (၁၉၂၇)။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

ဦးေန၀င္း၏ ပုဂၢိဳလ္ေရးအာဃာတႀကီးလြန္းမႈ မလိုမုန္းထားရွိလြန္းမႈမ်ားကို တေန႔တျခားပိုမို သိရွိလာ ၾကေသာ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္ လူထုတရပ္လုံးသည္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ႏိူးၾကား တက္ၾကြေသာဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ဟုန္းဟုန္းထမွ် တစ္စိတ္တစ္၀မ္းတည္းလႈပ္ရွားခဲ့ၾကသည္ကို မ်က္ျမင္ ကိုယ္ေတြ႔ရသျဖင့္ မိမိမွာ ၾကက္သီးေမြးညင္းထသည္အထိ ၀မ္းေျမာက္ပီတိခံစားခဲ့ရပါသည္။ ျပည္သူ ထဲကျပည္သူတစ္ဦးျဖစ္ေသာ မိမိသည္လည္း အမ်ားနည္းတူ တတတ္တအား ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါသည္။ အားေပးေထာက္ခံခဲ့ပါသည္။

ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္ သယ္ယူသည့္ေနရာ၊ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား ေက်ာင္းသားမ်ားက လုယူခဲ့ၾက သည့္ေနရာ၊ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္ ယာယီထားရွိရာဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမ၊ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား ျမႇဳပ္ႏွံ သျဂၤိဳလ္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦေဟာင္းေနရာ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ မ်ားက နိုင္ငံေရးတရားေဟာေျပာရာ ရန္ကုန္၀ိဇၨာႏွင့္သိပၸံတကၠသိုလ္၀င္းအတြင္းရွိေနရာမ်ားစြာတို႔ႏွင့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ေနစဥ္မပ်က္ သြားေရာက္ခဲ့ ၾကည့္ရႈခဲ့ ေလ့လာခဲ့ မွတ္သားခဲ့ အားေပးခဲ့ပါ၏။ 

ယခုအခ်ိန္မွ ျပန္ေျပာင္းေတြးေတာၾကည့္လ်င္ ဦးသန္႔အေရးအခင္းႀကီးဟူေသာ ျမန္မာ့သမိုင္း၀င္ျဖစ္ ရပ္ႀကီးတြင္ ျပည္သူျပည္သားတစ္ဦးအေနျဖင့္ ပါ၀င္အားေပးနိုင္ခဲ့သည္ကို ၀မ္းေျမာက္ပီတိျဖစ္ရပါ၏။ ယခုကဲ့သို႔ မိမိ ျမင္ၾကားသိရွိသမွ်တို႔ကို မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအား တဆင့္ေျပာျပခြင့္ရျခင္းအတြက္ လည္း ေက်နပ္မိပါ၏။

သမိုင္းပါေမာကၡ ဆရာႀကီးေဒါက္တာဦးသန္းထြန္း တိတိပပ သတိေပးမွာၾကားခဲ့သည့္အတိုင္း သမိုင္း မသိသျဖင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔ မအ,ၾကေစရန္ မိမိတို႔မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းတို႔တြင္ တာ၀န္ရွိေနပါသည္။   

စ်ာပနေကာ္မတီဖြဲ႔စည္းၿပီ

 အစိုးရမွ နိုင္ငံေတာ္စ်ာပနအခမ္းအနားမျပဳလုပ္ပဲ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား ႀကံေတာသခ်ိၤဳင္းတြင္ ျဖစ္ ကတတ္ဆန္း သျဂၤိဳလ္မည္ကိုၾကားသိရေသာေက်ာင္းသားတို႔သည္ စ်ာပနေကာ္မတီကို အလ်င္အျမန္ ဖြဲ႔စည္းလိုက္ၾကေတာ့၏။ သျဂၤိဳလ္မည့္ေန႔တြင္ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္ထားရွိရာ က်ိဳကၠဆံျမင္းၿပိဳင္ကြင္း တြင္ ေက်ာင္းသားအားလံုးစုရံုးၾကမည္၊ ေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္မ်ား ႀကိဳတင္ငွားရမ္းထားမည့္ ဘတ္ စ္ကားမ်ားျဖင့္ ဦးသန္႔၏အသုဘကို ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ ဂါရ၀ျပဳပို႔ေဆာင္ႏႈတ္ဆက္ၾကမည္ စသျဖင့္စီ စဥ္ထားခဲ့ၾကသည္။ 

သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ဘတ္စ္ကားမငွားၾကရန္ အစိုးရမွတားျမစ္ထားသျဖင့္ အသုဘခ်မည့္ေန႔ သို႔ေရာက္ေသာအခါ တကၠသိုလ္ေပါင္းစံုမွေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အစီအစဥ္ေျပာင္းကာ ႀကံဳရာေဒါ႔ဂ်စ္ ကားမ်ားကို လက္လွမ္းမီသလိုငွားၾကၿပီး ရန္ကုန္၀ိဇၨာႏွင့္သိပၸံတကၠသိုလ္၀င္းထဲသို႔ တစုတေ၀းေရာက္ လာခဲ့ၾကေတာ့၏။

ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔မ်ားတကၠသိုလ္၀င္းထဲသို႔တဖြဲ႔ၿပီးတဖြဲ႔အုပ္စုလိုက္ေရာက္လာတိုင္း ေရာက္ႏွင့္ၿပီးေက်ာင္း

သားေက်ာင္းသူမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုႀကီး ၾသဘာလက္ခုပ္သံမ်ား က်ယ္ေလာင္ျမည္ဟီးစြာတီးလ်က္ ႀကိဳ ဆိုၾကသည့္ျမင္ကြင္းမွာ ယေန႔တိုင္ မ်က္ေစ့ထဲမွေမ့ေပ်ာက္ဖြယ္ရာ မရွိနိုင္ပါေခ်။

ရဲရင့္တက္ၾကြသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၊

တာ၀န္သိသိျဖင့္ စည္းကမ္းရွိသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၊

ျပည္သူတို႔အေရးကိုအသက္ေပး၍ေဖာ္ထုတ္ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ဦးမေလးသည့္ေက်ာင္းသားမ်ား၊

နိုင္ငံ၏ေသေရးရွင္ေရးကိစၥမ်ားအတြက္သူတို႔၏ပညာေရးႏွင့္ဘ၀ကိုေပးဆပ္ရန္အသင့္ရွိေနၾကသည္

ေက်ာင္းသားမ်ား၊

နိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳး၏ တစ္ခုတည္းေသာအင္အားအရင္းအျဖစ္သည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားမ်ား၊

ၾကည့္ပါ။

ယခု သူတို႔အားလံုးသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ နိုင္ငံ၏ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားကို ေမြးထုတ္ေပး ခဲ့ေသာ ဘူမိနက္သန္ အမိတကၠသိုလ္ႀကီး၏ရင္ခြင္သို႔ ေရာက္ရွိေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ 

သူတို႔၏ နီရဲေသာေသြးမ်ားျဖင့္ သမိုင္းကို ေရးၾကေပေတာ့မည္။ 

ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦ။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

တကၠသီလာ ျမကၽြန္းသာ

ဦးသန္႔အေရးအခင္းကာလမွ ျပန္ၾကည့္ေသာ္ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ဆဲဗင္းဇူလိုင္အေရးအခင္း (၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္) မတိုင္မီက ေရတမာပင္ေတြ စိန္ပန္းေတြ ကံ့ေကာ္ပန္းေတြ သစ္ပုတ္ပင္ ခံုတန္းလ်ားရွည္ အဓိပတိလမ္း ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦ ဆရာဆရာမ မ်ား ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား စသည္တို႔ျဖင့္ လွပေ၀ဆာၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းလွသည့္ ‘တကၠသီလာ ျမကၽြန္း သာ’အမိတကၠသိုလ္ႀကီးသည္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔တြင္ က်ည္ဆံမ်ား ရမ္းေငြ႔မ်ား ေသနပ္သံ မ်ား ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ျပည္သူလူထုမ်ား၏ေသြးမ်ား ပထမဆံုးအႀကိမ္ ရင္နာဖြယ္ရာ စြန္းေထးခဲ့ရၿပီး ယခုတစ္ႀကိမ္လည္း ဒုတိယေျမာက္ ေၾကကြဲဖြယ္ စြန္းေထးခဲ့ရျပန္ေလၿပီ။

ေႀသာ္ အျဖစ္ရယ္က ရာဇ၀င္ရိုင္းလြန္းလွေပစြ။    

ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ေရွ ႔ေရာက္ၿပီ

ေက်ာင္းသားမ်ားလုယူလာသည့္ ဦးသန္႔၏ရုပ္အေလာင္းထည့္ထားေသာ သတၲဳေခါင္းတလား (အလူမီနီ ယံဟုထင္ရ)ႀကီး ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမႀကီးေရွ ႔ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ တကၠသိုလ္၀င္းအတြင္း ေနရာအ ႏွံ႔မွာ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ရဟန္းပ်ိဳအခ်ိဳ ႔ႏွင့္လူထုပရိသတ္မ်ားျဖင့္ အုန္း အုန္းကၽြက္ကၽြက္ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားလ်က္ရွိေနပါသည္။ ဓါတ္ပံုရိုက္သူမ်ားကလည္း ရိုက္ေနၾက၏။ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမႀကီးအတြင္း ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား ယာယီထားရွိစဥ္ စာေရးသူႏွင့္မိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ ႔ သြားၾကည့္ခဲ့ၾကရာမွာ ငိုအား ထက္ ရယ္အားသန္ရေသာအျဖစ္ႏွင့္ ႀကံဳခဲ့ရေသး၏။ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမ ႀကီးအတြင္းသို႔ ဧရာမလူအုပ္ ႀကီးက ပခုန္းခ်င္းတိုက္ကာ တိုး၀င္တိုးထြက္လုပ္ေနၾကရသည္။ တိုးရင္းေ၀ွ႔ရင္းျဖင့္ လမ္း ဟုတ္တိပတ္ တိမေလ်ာက္ရပဲ အထဲသို႔ ေရာက္သြားတတ္သလို တိုးရင္းေ၀ွ႔ရင္းျဖင့္ပင္ ေအာက္ကို ေျခမက်တက်ျဖင့္ အျပင္ဖက္သို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့ၾကရေတာ့၏။

ယင္းသို႔ေသာအေျခအေနမ်ိဳးတြင္ တစ္ဖက္မွလည္း စစ္တပ္က အခ်ိန္မေရြး၀င္လာနိုင္သျဖင့္ က်ီးလန္႔စာ စားျဖစ္ေနၾကရစဥ္ တစ္စံုတစ္ေယာက္၏ ထိပ္လန္႔တၾကားေအာ္ဟစ္သံေၾကာင့္ ဘြဲ႔ ႏွင္းသဘင္ခန္းမ ႀကီးထဲမွလူမ်ား ကေရာေသာပါး တိုးေ၀ွ႔ေျပးထြက္ကုန္ၾကပါသည္။ စာေရးသူတို႔အားလံုး ေခၽြးမ်ားျဖင့္စို႔ နစ္ေနၾကၿပီး ဖိနပ္မပါလာသူ မပါ၊ နာရီကၽြတ္က်ခဲ့သူက်ႏွင့္။ စာေရးသူ၏မိတ္ေဆြတစ္ဦးမွာ ခန္းမႀကီး ၏အျပင္ဖက္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဖိနပ္ေကာ လံုခ်ည္ပါ ျပန္၍ မပါလာခဲ့ေတာ့ေပ။    

ဘြဲ႔ႏွင္သဘင္ခန္းမမွ သမဂၢအေဆာက္အဦေဟာင္းသို႔

ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္သည္ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမႀကီးထဲ၌ ရက္ၾကာၾကာ မေနလိုက္ရေပ။   

ႀကံေတာသုသာန္ထက္ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာေနရာအား အစိုးရမွ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ခ်ေပးျခင္းမရွိသျဖင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားစ်ာပနေကာ္မတီသည္ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဦးေန၀င္းစစ္အစိုးရ အာ ဏာသိမ္းစဥ္တုန္းက ဒိုင္းနမိုက္ေဖာက္ၿပီး ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္သည့္ မႏၲေလးေဆာင္ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရွိ ေက်ာင္းသားသမဂၢအ ေဆာက္အဦးေဟာင္းေနရာတြင္ ၿခံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းမ်ားကိုရွင္းလင္းကာ အုတ္ဂူ တည္ေဆာက္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကေတာ့၏။ အုတ္ဂူကို ရန္ကုန္စက္မွဳတကၠသိုလ္(RIT–Rangoon Institute of Technology) ေက်ာင္းသားမ်ားကပင္ ဒီဇိုင္းေရးဆြဲေပးေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ 

    

ဆက္ၿပီးေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရႈရန္ ....

ဦးသန္ ့၏အုတ္ဂူေဘးမွ ျပည္သူ ့တရားရံုး

မဆလ-သမၼတဦးေန၀င္းအတြက္ ေသဒဏ္အမိန္႔

စင္ကာပူ Consumer Electronics and Lifestyle Fair သို႔ တစ္ေခါက္

ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းမ်ားမွ ကုန္ပစၥည္းမ်ားအေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာျပေၾကာ္ျငာေနၾကသည္။

မေန႔ေန႔လည္က အိတ္စပို(Expo)မွာလုပ္တဲ့ အဲဒီေနရာကို ရည္ရြယ္မထားပဲ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ မိမိနဲ႔အ တူ ဇနီးလည္းပါတယ္။ သမီးနဲ႔သားမက္တို႔လည္း ပါခဲ့ၾကတယ္။ 

အိတ္စပိုက Consumer Electronics & Lifestyle Fair ျပခန္းအ၀င္တစ္ေနရာ။ (ဓါတ္ပံု - ဖိုးတာ ၂၆ ေမ၊ ၂၀၁၂)

အိမ္ကေန နံနက္ ၁၀ နာရီေလာက္မွာထြက္သြားတုန္းကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း Jurong Point ပဲ သြားဖို႔ပါ။ အဖိုးႀကီးအဖြားႀကီး ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲေပါ့ေလ။ ဒီလိုပဲ သြားေနက်။ အဲဒီမွာ မနက္စာစားၾကမယ္။ ၿပီးေတာ့ NTUC FairPrice ဆိုင္ကိုသြားၿပီး တစ္ပတ္စာ စားစရာခ်က္စရာေတြ ၀ယ္ၾကမယ္။ ဒါၿပီးရင္ အိမ္ျပန္ၾက ရံုပဲ။ အဲ ဒီေန႔ကေတာ့ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၀ယ္စရာေလးတစ္ခုရွိတာေၾကာင့္ NTUC Fair Price ဆိုင္ကို မသြားျဖစ္ေတာ့ပဲ Challenger ဆိုင္ကိုသြားလိုက္ၾကတယ္။ အိမ္ကကြန္ျပဴတာမွာ ဖိုင္ေတြဓါတ္ ပံုေတြထားဖို႔ေနရာ မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနလို႔ external hard drive တစ္ခု၀ယ္ၿပီး ေငြေခ်မယ္လုပ္ေတာ့ “ဆိုင္အသင္း၀င္လား”လို႔ ေငြလက္ခံေကာင္တာကေမးတဲ့အခါ ဇနီးက “တို႔က အသင္း၀င္ မဟုတ္ဘူး။ သမီးပဲ အသင္း၀င္ထားတာ”လို႔ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ သူတို႔က သမီးရဲ ႔မွတ္ပံုတင္/အိုင္စီအမွတ္ ေတာင္း တာနဲ႔ သမီးဆီကို sms ပို႔ေတာင္းၿပီး ေပးလိုက္ေတာ့ ၁၀% ပိုက္ဆံသက္သာသြားခဲ့တယ္။

Challenger ဆိုင္မွာေရာက္တုန္း laptop ေတြေလ်ာက္ၾကည့္ၾကရင္း သမီးကို ဖုန္းနဲ႔လွမ္းၿပီး တိုင္ပင္ျဖစ္ တယ္။ အိမ္မွာရွိတဲ့ကြန္ျပဴတာက ေစာေစာကေျပာခဲ့သလို ကဂ်ီကေခ်ာင္မ်ားေနၿပီမို႔ ကြန္ျပဴတာ အသစ္ တစ္လံုး၀ယ္ဖို႔ စိတ္ကူးထားတာ ၾကာလွေပမယ့္ အလုပ္ေတြမ်ားၿပီး စိတ္ကမအားလူလည္းမအားရွိတာနဲ႔ အျပင္မသြားျဖစ္ခဲ့တာ။ 

အခုေတာ့ သမီးနဲ႔သားမက္တို႔က အိတ္စပိုမွာ ‘အိုင္တီနဲ႔လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေစ်းပြဲေတာ္’ ရွိတယ္ သူတို႔လိုက္ ပို႔ေပးမယ္ဆိုတာနဲ႔  Jurong Point ကေန ရထားစီးၿပီး စင္ကာပူအေရွ ႔ပိုင္းမွာရွိတဲ့ ‘အိတ္စပို’သြားခဲ့ၾက တယ္။ 'ဘြန္ေလး'ဘူတာကေန ရထားစီးလာၾကတာ 'တာနာေမရာ'ဘူတာကိုေရာက္ေတာ့ အိတ္စပို နဲ႔႔ ေလဆိပ္ကိုသြားမယ့္ရထားကို ေျပာင္းၿပီးစီးၾကရတယ္။  ေန႔ ၁ နာရီခြဲေလာက္မွာ အိတ္စပိုဘူတာ ကို ေရာက္တဲ့အခါ လူေတြက ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးပဲ။

အိတ္စပိုဘူတာမွာေတြ႔ရတဲ့ လူအုပ္ႀကီး။ (ဓါတ္ပံု - ဖိုးတာ ၂၆ ေမ၊ ၂၀၁၂)

မိမိတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံက အိတ္စပိုကို ေနာက္ဆုံးအေခါက္ ေရာက္ခဲ့တာက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကျဖစ္ၿပီး ေတာင္အာ ဖရိကနိုင္ငံ ကိတ္(ပ)ေတာင္းၿမိဳ ႔မွာက်င္းပခဲ့တဲ့ ဥာဏ္ရည္နိမ့္မသန္စြမ္းမႈကမာၻ႔ညီလာခံကိုမသြားခင္ ဗြီဒီ ယိုကင္မရာ လာ၀ယ္ၾကတာျဖစ္တယ္။ အိတ္စပိုအနားက လမ္းတစ္ဖက္မွာ shopping mall အသစ္ႀကီး တစ္ခုရွိလာလာတာပင္ မသိရွိခဲ့ေပ။ သမီးက ေျပာျပေတာ့မွ သိရတာ။ 

အိမ္ရွင္မက အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ လက္(ပ)ေတာ့ႏွင့္ တက္ဘလက္ကြန္ျပဴတာမ်ားကို စမ္းသံုးၾကည့္ပါေတာ့တယ္။

ဘူတာမွာ လူမ်ားျပည့္က်ပ္ေနသည္ကိုေတြ႔ခဲ့ရသလို အိတ္စပိုအေဆာက္အဦႀကီးထဲသို႔ ၀င္သြားတဲ့အခါ မွာလည္း ေျခခ်စရာမရွိေလာက္ေအာင္ကို လူအုပ္က တိုးေ၀ွ႔ေနၾကတာပါပဲ။ သမီးႏွင့္သားမက္ျဖစ္သူတို႔ က ေန႔လည္စာ မစားခဲ့ရေသးတာနဲ႔ အေရာင္းဆိုင္ေတြဆီကို တိုက္ရိုက္မသြားၾကေသးပဲ စားေသာက္ ဆိုင္မ်ားရွိရာကို အရင္သြားၾကေတာ့ ထုိင္ခံုေနရာအားကို ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ရွာမရဘူးျဖစ္ေနတယ္။ မိမိတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံကမူ နံနက္စာစားထားတာ ေနာက္က်တာေၾကာင့္ ေရငတ္ေျပရန္ ေရခဲျခစ္(ice kachang) ပဲစားခဲ့ၾကတာ။

စားေသာက္ၿပီးတဲ့အခါ အေရာင္းျပခန္းသို႔ သြားခဲ့ၾကတယ္။ 
 
ျပခန္းအတြင္းမွာ ဆိုင္ခန္းေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ ေစ်း၀ယ္လာတဲ့သူေတြကလည္း ဒင္းၾကမ္းပဲ။ 'ဒီပစၥည္း က သိပ္ကိုေကာင္းတာ'ဆိုၿပီး ၀ယ္ၾကစမ္းပါ ယူၾကစမ္းပါလို႔ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ တစာစာတိုက္ တြန္း ဆြဲေဆာင္ေနၾကတဲ့ အေရာင္းကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ ႔မိုက္သံေတြကလည္း ပြက္ေလာကို ရိုက္လို႔ပဲ။ မနက္ကတည္းက နီးနီးနားနား Jurong Point ေလာက္ပဲ နံနက္စာစားဖို႔ လင္ကိုယ္မယားႏွစ္ဦးထြက္လာ ခဲ့ၾကရာက မိမိတို႔ေနတဲ့ စင္ကာပူနိုင္ငံအေနာက္ပိုင္းကေန စင္ကာပူနိုင္ငံရဲ ႔အေရွ ႔ဖ်ားမွာရွိတဲ့ အိတ္စပို အထိ ေရာက္လာခဲ့တာျဖစ္လို႔ လူကပင္ပန္းခ်င္ေနၿပီ။ ဒါနဲ႔ Toshiba laptop တစ္လံုး၀ယ္ၿပီး ျပန္ခဲ့ၾက တယ္။ 

ဒီတစ္လံုး၀ယ္ဖို႔ကိစၥကလည္း ဦးေႏွာက္အစားသားကလား။ သမီးနဲ႔သားမက္တို႔က လိုက္ျပေပးတဲ့ ဟိုဘ ရဲန္း ဒီဘရဲန္း (brand)ေတြ စံုေစ့ေအာင္ လိုက္ၾကည့္ၾကရေသးတာ။ ေအးစာလား ဒဲလား အိပ္ခ်္ပီလား တိုရွီဘာလား ဘာလားညာလား စံုလို႔ပါပဲေလ။ ေနာက္ၿပီး ေစ်းႏႈန္းတို႔၊ ဘာေကာင္းတာညာေကာင္းတာ တို႔၊ မိမိလိုခ်င္တာ ျပည့္စံုမစံုတို႔၊ ဒီဇိုင္တို႔၊ အေရာင္တို႔။ ထားပါေတာ့။ အဲ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ တိုရွီဘာနဲ႔ စခန္းသိမ္းသြားခဲ့တယ္။ ၀ယ္တာကေတာ့ လက္ပ္ေတာ့တစ္လံုးပါ။ ဟဲ ဟဲ အလကားရတာေတြကေတာ့ မနည္းလွပါဘူး။ ကြန္ျပဴတာအိတ္ရတယ္။ Tablet PC ရတယ္။ External hard disk ရတယ္။ ကြန္ျပဴတာ သံုး ေဆးရည္ရတယ္။  

အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ သားက ၀ယ္လာတဲ့အထုတ္ေတြေျဖၿပီး လက္ပ္ေတာ့ပစၥည္းေတြ ဆင္ေပးတယ္။ စာေရးသူကေတာ့ ညက ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ႔ အိပ္ေရးပ်က္ထားတာေၾကာင့္ ကုလာထိုင္မွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ၿပီး နားလိုက္ေတာ့တယ္။ အေမႀကီးနဲ႔သားကေတာ့ ပစၥည္းေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကေလရဲ ႔။ သားက သူ႔အေမကို Tablet PC ဘယ္လိုသံုးရတယ္ဆိုတာ သင္ေပးျပေပးလို႔ အေမႀကီးက တတ္သမွ်မွတ္သမွ် စမ္းၿပီးသံုးၾကည့္ေနေလရဲ ႔။

ျမန္မာျပည္မွ ၾကားၾကားသမွ်

မထူးျခားတဲ့ အထူးကား

ဒီကေန႔ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ေတာ္မွာ လိုင္းကားတစ္ခ်ိဳ ႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ လူေျပာသူေျပာမ်ားေနတာတစ္ခုကေတာ့ ‘မထူးျခားတဲ့ အထူးကား’ဆိုတာပါပဲ။

‘အထူးလိုင္းကား’လို႔ အမည္သာခံထားေပမယ့္ ရိုးရိုးလိုင္ကားမ်ားထက္ ဘာမွထူးျခားေကာင္းမြန္မႈ မ ရွိတဲ့အျပင္ စီးနင္းသြားလာရာမွာ ရိုးရိုးလိုင္းကားေတြထက္ပင္ ဒုကၡပိုေရာက္ၾကရပါသတဲ့။‘အထူးလိုင္း ကား’ေတြမွာရွိရမယ့္ အေရးႀကီးတဲ့စံခ်ိန္စံညႊန္းေတြကေတာ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ထိုင္ ခံုအေရအတြက္နဲ႔ ထုိင္ခံုအကြာအေ၀းရွိရမယ္၊ ေလေအးစက္ေပးရမယ္၊ သတ္မွတ္ထားတဲ့ခရီး သည္အေရအတြက္ထက္ ပိုၿပီးမတင္ရဘူး၊ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အျမန္ႏႈန္းအတိုင္းသာ ေမာင္းရမယ္၊ ခရီးသည္မ်ားကို ယဥ္ေက်း ပ်ဴငွာစြာနဲ႔ ၀န္ေဆာင္မႈအေကာင္းဆံုးေပးရမယ္ဆိုတာေတြပါ ပဲ။

ေၾသာ္ တကယ္က .. ရွိရမယ့္ဟာ မရွိတာကိုက ထူးျခားေနၿပီးသား မဟုတ္ပါလား။

စစ္ေတာင္းျမစ္အတြင္းမွ ေရွးေဟာင္းေလာင္းေလွႀကီး ဆယ္ယူရရွိ

ေတာင္ငူၿမိဳ ႔ စစ္ေတာင္းတံတားအနီးမွာရွိတဲ့ ေရလယ္ေသာင္နဲ႔ကမ္းနားအၾကားက အရွည္ ၄၂ ေတာင္ (၆၃ ေပ) လံုးပတ္ ခုနစ္ေတာင္ (၁၀ ေပခြဲ)ရွိ ေရွးေဟာင္း ေလာင္းေလွႀကီးကို ေမလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ဆယ္ယူရရွိခဲ့ပါသတဲ့။

အဲဒီေလာင္းေလွႀကီးဟာ သကၤန္းသားနဲ႔ျပဳလုပ္ထားတာျဖစ္ၿပီး အနည္းဆံုး ႏွစ္ေပါင္းရာေက်ာ္ရွိလိမ့္မယ္ လို႔ ေဒသခံကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကတယ္ဆိုပါတယ္။

စက္ရံု ၂၀ ေက်ာ္က လုပ္သားမ်ား ဆႏၵျပၾကၿပီ

ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ရွိစက္ရံု ၂၀ ေက်ာ္မွာ လစာနည္းတာ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးဆံုးရံႈးေနတာေတြနဲ႔ပတ္သက္ ၿပီး အလုပ္သမားမ်ားက ဆႏၵျပလ်က္ရွိၾကရာ သံုးပတ္ၾကာသြားၿပီလို႔သိရပါတယ္။

စက္ရံုတစ္ခုမွ တရုတ္အမ်ိဳးသားမန္ေနဂ်ာက အမ်ိဳးသမီးအလုပ္သမားမ်ားကို မိုက္မိုက္ကန္းကန္းေျခ ေထာက္နဲ႔ ကန္ေျခာက္တာ၊ အ၀တ္အစားေတြကို လက္ရဲဇက္ရဲနဲ႔ ဆြဲၿဖဲပစ္တာ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ပါးနားရိုက္တာေတြ လုပ္တဲ့အထိပါပဲတဲ့။   

မိုးေခါင္လို႔ လြန္ဆြဲတယ္

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ျမန္မာနိုင္ငံရဲ ႔ေနရာေဒသ အေတာ္မ်ားမ်ားေတြမွာ မိုးေခါင္ ခဲ့တာျဖစ္လို႔ ‘မိုးေခၚလြန္ဆြဲပြဲ’မ်ား လုပ္ခဲ့ၾကရတယ္။ 

ယခုႏွစ္မွာလည္း မိတၳီလာၿမိဳ ႔မွာ မိုးမရြာပဲ ပူလြန္းလို႔ လူေတြမေနနိုင္မခံနိုင္ျဖစ္ၾကရတာနဲ႔ မိုးေခၚလြန္ ဆြဲပြဲတစ္ခုကို မိတၳီလာေတာင္ကန္အနီးက သဲေသာင္အနီးမွာ ေမလ ၂၆ ရက္ေန႔ ည ေန ၃ နာရီခြဲတြင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ 

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေတြက အေတြ႔အႀကံဳအရ လြန္ဆြဲပြဲၿပီးေတာ့ ေန႔စဥ္မိုးရြာတာကိုေတြ႔ရတယ္လို႔ ေဒသခံအခ်ိဳ ႔ က ေျပာခဲ့ၾကတယ္။ (သတင္းႏွင့္ဓါတ္ပံု - ေၾကးမံု၊ ေမ ၂၇ ၂၀၁၂)။ 

ဦးသန္႔ သို႔မဟုတ္ မီးလွ်ံထဲက ပန္းတစ္ပြင့္ (၂)

၁၉၆၈ ခုႏွစ္က ကုလသမဂၢရံုးခ်ဳပ္ရွိ သူ၏ရံုးခန္းတြင္ေတြ ႔ရသည့္ ဦးသန္႔။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗိသုကာႀကီးႏွင့္ ျမန္မာ့သားေကာင္းရတနာဦးသန္႔သည္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ နို၀င္ဘာလ ၂၅ ရက္ (တနလၤာေန႔) မွာ အေမရိကန္နိုင္ငံ နယူးေယာက္ၿမိဳ ႔တြင္ အဆုတ္ကင္ဆာျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္၌ ဦးသန္႔၏အသက္မွာ ၆၅ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။

ဦးသန္႔သည္ ဗုဒၶဘာသာကို သက္၀င္ယံုၾကည္သည္ႏွင့္အမွ် ေန႔စဥ္မပ်က္ က်င့္ႀကံအားထုတ္သူလည္းျဖစ္သည္။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

ဦးသန္႔မိသားစု (၀ဲမွ- သား တင္ေမာင္သန္႔၊ ဦးသန္႔၊ ဇနီး ေဒၚသိန္းတင္၊ သမီး ေအးေအးသန္႔။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးမွကမကထျပဳလ်က္ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား ကုလသမဂၢရံုးခ်ဳပ္တြင္ ခန္းခန္းနား နားထားရွိေစၿပီး ကမာၻ႔နိုင္ငံမ်ားစြာတို႔မွ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔၀င္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားစြာက အရိုအေသျပဳ ႏႈတ္ ဆက္ခဲ့ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ဦးသန္႔၏မိသားစုဆႏၵအရ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား သူအလြန္ခ်စ္ေသာ အမိ ျမန္မာျပည္သို႔ပို႔ေဆာင္သၿဂၤိဳဟ္ရန္ စီစဥ္ခဲ့ၾကေလသည္။ သူ၏ေမြးဇာတိျဖစ္ေသာ အမိျမန္မာျပည္အား ဦးသန္႔မည္မွ်ခ်စ္ေၾကာင္းကို ေအာက္ေဖာ္ျပပါ သူ၏စကားမ်ားက ခိုင္ခိုင္မာမာသက္ေသထူေနပါသည္။

“ေဟ့ ျမန္မာဟာ ျမန္မာပဲကြ။ ျမန္မာဟာ ျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္ရမယ္။

ျမန္မာဟာ ျမန္မာျပည္မွာပဲေနရမယ္။ ျမန္မာျပည္မွာပဲ ေသရမယ္။

အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရေျမျခားကိုေရာက္ေနေပမယ့္ တစ္ေန႔ေန႔ကိုယ့္နိုင္ငံကို ျပန္ကိုျပန္ရမယ္။

အခြင့္အေရးတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ နိုင္ငံျခားသားလုပ္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မကူးေလနဲ႔။”

 

ေရႊတိဂုံဘုရားလမ္းရွိ ကန္ေတာ္မင္ပန္းၿခံအတြင္းမွ ဦးသန္႔၏ဂူဗိမာန္။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

 

ဂူဗိမာန္ထဲရွိ ဦးသန္႔၏အုတ္ဂူ။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

 

ႀကိမ္မီးအံုးသုိ႔ ညိွဳးခ်ံဳးပူေဆြး

ဦးသန္႔ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္းၾကားသိရသျဖင့္ ျမန္မာတစ္နိုင္ငံလံုးႏွင့္ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ား မခ်ိတင္ ကဲ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္။ ဦးသန္႔ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း ၾကားခဲ့ရတုန္းက စာေရးသူသည္ ကိုယ့္နားကိုပင္ ကိုယ္မယံုခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ၆၅ ႏွစ္ဆိုေသာအရြယ္မွာ မငယ္လွေသာ္ လည္း မႀကီးလြန္းေသးဟု ထင္မိပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဦးသန္႔ကဲ့သို႔ေသာ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏွင့္ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးကို စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္နိုင္ခဲ့သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဴး (ယခုေခတ္စကားျဖင့္ေျပာရပါလ်င္ စူပါ့ စူပါမဟာလူသား) မေသသင့္ေသးဟု ေမွ်ာ္ လင့္ထားခဲ့မိသည္။ 

 

ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီး၏ တတိယေျမာက္အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္အျဖစ္ ဦးသန္႔ က်မ္းသစၥာႀကိမ္ဆိုေနစဥ္။ ဓါတ္ပၤု - အင္တာနက္။

 

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဦးသန္႔အေနျဖင့္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရာထူးမွ တရား၀င္အနားယူ သြားေသာ္လည္း ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္နိုင္ဦးမည္မွာ သံသယရွိဖြယ္ မလိုပါေခ်။ သာဓကအားျဖင့္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ေဟာင္း ကိုဖီအန္နန္ (Kofi Annan) သည္ UN-Arab League ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီး ႏွင့္အာရပ္လိ(ဂ္)တို႔ကို ကိုယ္စားျပဳလ်က္ ဆီးရီးယားျပည္တြင္းေရးအက်ပ္အတည္းအား ေျဖရွင္းေပး လ်က္ ရွိသည္မွာ သိၾကသည့္အတိုင္းပင္ျဖစ္၏။  

ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီး၏ ၆၇ ႏွစ္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည့္ အခက္ခဲအနက္ ရိႈင္းဆံုးေသာျပသနာမ်ားစြာကို ဦးသန္႔ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္တာ၀န္ယူေနခ်ိန္တြင္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္ျဖစ္၏။ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအား အၿခိမ္းေျခာက္ဆံုးျဖစ္ခဲ့သည့္ ထင္ရွားေသာျဖစ္ရပ္အခ်ိဳ ႔မွာ (က) ဖီဒယ္ကတ္ စ္ထရို၏က်ဴဘားနိုင္ငံ၌ ဆိုဗီယက္ယူနီယံက ဒံုးက်ည္မ်ား (medium and intermediate range ballistic missiles) ကို လိႈ႔၀ွက္တပ္ဆင္ထားရွိသျဖင့္ အေမရိကန္ေရတပ္သေဘာၤမ်ားက ပိတ္ဆို႔၀န္းရံ ထားေလရာ  ဆိုဗီယက္ယူနီယံႏွင့္သူ၏ႀသဇာခံဆိုရွယ္လစ္နိုင္ငံမ်ားကစစ္သေဘာၤမ်ား က်ဴဘားနိုင္ငံသို႔ ေစလြတ္ေတ့ဆိုင္ေစျခင္းျဖင့္ အနုျမဴစစ္ပြဲျဖစ္မည့္အႏၲရာယ္ႀကီး၊ (ခ) မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနသည့္ အ ေမရိကန္ႏွင့္ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲႀကီး၊ (ဂ) အိႏၵိယႏွင့္ ပါကစၥတန္ နယ္စပ္စစ္ပြဲမ်ား (ဃ) အာဖရိကမွ ကြန္ဂို နိုင္ငံျပည္တြင္းစစ္ႀကီး စသည္တို႔ျဖစ္ၾက၏။

 

က်ဴဘားနိုင္ငံ၏ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ ဖီဒယ္ကတ္စ္ထရို(၀ဲ)ႏွင့္ ဦးသန္႔။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

 

စစ္ေအးကာလတုန္းက ဦးသန္႔ႏွင့္ အေမရိကန္သမၼတ ဂၽြန္အက္ဖ္ကေနဒီ(၀ဲ)။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

 

ဦးသန္႔ႏွင့္ စစ္ေအးကာလ၏ထင္ရွားေသာေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည့္ ဆိုဗီယက္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ကရူးရွက္ဖ္(ယာ)။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

 

ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအား အႏၲရာယ္ႀကီးမားစြာ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့သည့္ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ရဲရဲရင့္ရင့္ျဖင့္ တည္ၿငိမ္ ေအး ခ်မ္းစြာေျဖရွင္းေပးနိုင္ခဲ့ေသာ ဦးသန္႔၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ထိုစဥ္က ကုလ သမဂၢအ ဖြဲ႔ႀကီး၏ လက္ေထာက္အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ‘ဘရိုင္ယံ အာကူဟတ္’က “အဲဒီလို ကမာၻမွာ အလြန္အေရးႀကီး တဲ့ အက်ပ္အတည္းေတြျဖစ္ပြားေနခ်ိန္မွာ ဦးသန္႔ဟာ သူရဲ ႔လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္နိုင္မႈ အာဏာစက္က်ဥ္း က်ဥ္းေလး (limited constitutional authority) ထဲကေန ေဘးအႏၲရာယ္ဆိုးႀကီးေတြ မက်ေရာက္ ရေလေအာင္ အေကာင္းဆံုးႀကိဳတင္တားဆီးနိုင္ခဲ့ ပါတယ္”ဟု ေျပာခဲ့ေလသည္။

သို႔တေစ သူ႔အတြက္ေသာ္မူကား …   

ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေန႔မအား ညမအား ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ဦးသန္႔သည္ လူေပါင္းမ်ား စြာတို႔ကို ေသြးေျမက်ေသဆံုးမႈမွ ေအာင္ျမင္စြာကာကြယ္ေပးနိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ ကြယ္လြန္သြားၿပီး ေနာက္ သူ၏ရုပ္ကလာပ္ကို သူခ်စ္ေသာအမိေျမသို႔ယူေဆာင္သြားေတာ့မွ သူ႔ကိုခ်စ္ၾကသည့္ျမန္မာျပည္ သူမ်ား ေသြးေျမက်ျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္မွာ ရင္နာစဖြယ္ပင္ျဖစ္ေတာ့၏။

 

ျပည္ေတာ္ျပန္ဦးသန္႔

ဦးသန္႔ကြယ္လြန္ေၾကာင္းၾကားသိရသျဖင့္ ပူေဆြးႏွေျမာတသျဖစ္ေနၾကရေသာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သား တို႔သည္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔ (တနဂၤေႏြေန႔)တြင္ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား သူခ်စ္ေသာ ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္သယ္ေဆာင္လာမည္ဟု ၾကားသိရကတည္းက ေလဆိပ္သို႔သြားေရာက္ႀကိဳဆို လိုသူၾကသူ မ်ား၊ လမ္းတေလ်ာက္မွာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ႀကိဳဆိုလိုၾကသူမ်ား၊ ရုပ္ကလာပ္ထားရွိမည့္ က်ိဳကၠဆံ ကြင္းထဲသို႔ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈ ဂါရ၀ျပဳလိုၾကသူမ်ား၊ ပန္းေခြခ်အေလးျပဳလိုၾကသူမ်ား စသျဖင့္ အားလံုး စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးျဖစ္ခဲ့ၾကရေလသည္။ လမ္းေတြေပၚမွာ၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ၊ဘတ္ စ္ကားေတြေပၚမွာ၊ အလုပ္ထဲမွာ၊ ယုတ္စြအဆံုး မိသားစုထမင္း၀ိုင္းေတြမွာပါ ဒီအေၾကာင္းမွလြဲၿပီး ဘာအ ေၾကာင္းကိုမွ မေျပာျဖစ္ၾကေလေတာ့။ ၿပီးေတာ့ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ….

ျမန္မာနိုင္ငံသား အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးသန္႔

ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္သယ္ေဆာင္လာမယ္

လူေတြက ေလဆိပ္သို႔သြားႀကိဳၾကမွာတဲ့၊ အစိုးရက ခြင့္ျပဳပါ႔မလား

ဦးသန္႔လို နိုင္ငံ့သားေကာင္းတစ္ဦး ကမာၻ႔သားေကာင္းတစ္ဦးကို အစိုးရက ဘာျဖစ္လို႔ မႀကိဳရမွာလဲ

ဦးေန၀င္းက ဦးသန္႔အေပၚ မနာလိုဘူးတဲ့၊ အာဃာတရွိေနတာတဲ့

ရုပ္ကလာပ္ကို ဘယ္လမ္းေတြကေန က်ိဳကၠဆံကြင္းထဲသယ္မွာမို႔လဲ

နိုင္ငံေတာ္စ်ာပနလုပ္ရမွာေပါ႔

စသျဖင့္ စသျဖင့္ လူေတြက တိုးတိုးတစ္မ်ိဳး က်ယ္က်ယ္တစ္သြယ္ ေျပာေနခဲ့ၾကသည္။

စာေရးသူကိုယ္တိုင္မွာလည္း ေဆးရံုတြင္အလုပ္လုပ္ေနရေပမယ့္ စိတ္ကမူ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္အား ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္သယ္ေဆာင္လာမည့္ကိစၥကို တခ်ိန္လံုးစိတ္ေရာက္ေနမိခဲ့သည္။ ေလဆိပ္သို႔ သြားႀကိဳဖို႔ဆိုရန္မွာလည္း ထိုေခတ္ထိုအခါက လြယ္ကူေသာအလုပ္ မဟုတ္ပါေခ်။ သို႔ျဖင့္ မိမိသည္ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္သယ္ေဆာင္ရာလမ္းတေနရာမွသာ ႀကိဳဆိုနိုင္ခဲ့ပါ၏။  

 

 

ဆက္ၿပီးေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရႈရန္ ....

ဦးသန္ ့၏အုတ္ဂူေဘးမွ ျပည္သူ ့တရားရံုး

မဆလ-သမၼတဦးေန၀င္းသို႔ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေသဒဏ္အမိန္႔

က်ိဳကၠဆံျမင္းျပိဳင္ကြင္းေဟာင္းမွာ ျဖစ္သလိုထားရွိသည့္ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္ 

ဦးေန၀င္းက ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္ကို ႀကံေတာသုႆန္မွာပဲ ျမွဳပ္ႏွံရန္အမိန္႔ေပးခဲ့

ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္ကို ေက်ာင္းသားေတြ လုယူမည့္သတင္း

ပင္မတကၠသိုလ္ (မိန္း) ထဲသို႔ ဦးသန္႔၏ရုပ္ကလာပ္ကို ယူေဆာင္သြားၾကၿပီ

 

 

 

 

ဒီအရြယ္ ... ဖိုးဖိုးတို႔အရြယ္

အဖိုးႀကီးသံုးဦးတို႔ဟာ ေကာ္ဖီအတူေသာက္ေနၾကရင္း ‘ဘယ္အသက္အရြယ္ဟာ အဆိုးဆံုးလဲ’ ဆိုတာ ကို ေျပာဆိုေနၾကသတဲ့။

အသက္ ၆၀ ရွိၿပီျဖစ္တဲ့အဖိုးအိုက “ေျခာက္ဆယ္က အဆိုးဆံုးပဲကြ”လို႔ စၿပီးေျပာလိုက္ပါတယ္။ ခဏခ ဏကို ေသးထြက္ခ်င္ေနတတ္တဲ့အေၾကာင္း၊ အိမ္သာမွာ သြားရပ္ၿပီး ေပါက္ျပန္ေတာ့လည္း လံု၀မထြက္ တာကမ်ားေၾကာင္း ေျပာပါသတဲ့။

ဒီအခါမွာ အသက္ ၇၀ ရွိၿပီျဖစ္တဲ့အဖိုးအိုက “အဲဒါက ဘာဟုတ္ေသးလို႔လဲ” လို႔ ၀င္ေျပာၿပီး အသက္ ၇၀ ရွိတဲ့အခါ ၀မ္းခ်ဳပ္တတ္တဲ့အေၾကာင္း၊ ၀မ္းႏႈတ္ေဆးစားလည္း သြားခ်င္မွသြားေၾကာင္းနဲ႔ အိမ္သာထဲမွာ တစ္ေန႔လံုးထိုင္ေနတာေတာင္ ၀မ္းက သူထြက္ခ်င္မွထြက္ေၾကာင္း ေျပာပါသတဲ့။

ေနာက္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အသက္ ၈၀ အရြယ္အဖိုးအိုကမူ “တကယ္ေတာ့ အသက္ ၈၀ ကမွ အဆိုးတကာ့ အဆိုးဆံုးပါေမာင္တို႔ရယ္” လို႔ ေျပာပါသတဲ့။

ဒါနဲ႔ အသက္ ၆၀ ရွိၿပီျဖစ္တဲ့အဖိုးအိုက”ဘာမ်ားပါလဲဗ်၊ ခဏခဏ ေသးထြက္ခ်င္ၿပီး မထြက္တာေၾကာင့္ လား” လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ အသက္ ၈၀ အရြယ္အဖိုးအိုက ”ေသးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာျပသနာမွ မရွိပါဘူး ဗ်၊ နံနက္ ၆ နာရီဆို ပံုမွန္ထြက္ေနက်ပဲ။ ထြက္တာမွ ျမင္းေသးေပါက္သလိုကို ဒလေဟာထြက္တာ” လို႔ ျပန္ေျပာပါသတဲ့။

”ဒါျဖစ္ရင္ဗ်ာ၊ ၀မ္းျပသနာမ်ားျဖစ္ေနလို႔လား” လို႔ အသက္ ၇၀ အရြယ္အဖိုးအိုက ၀င္ေမးတဲ့အခါ ”အဲဒါ လည္း မဟုတ္ရျပန္ဘူး။ နံနက္ ၆ နာရီခြဲဆိုရင္ ၀မ္းက အခ်ိန္ကိုုမွန္ေနတာပဲ” လို႔ အသက္ ၈၀ အရြယ္အ ဖိုးအိုက ေျဖပါသတဲ့။  

ဒီအခါမွာ ‘ဖိုး၆၀’ က စိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ ”ဒါဆိုရင္ က်ဳပ္ေျပာမယ္၊ ခင္ဗ်ားဟာက နံနက္ ၆ နာရီ ထိုးတိုင္း ေသးက ပံုမွန္ထြက္တယ္။ တစ္ခါ နံနက္ ၆ နာရီခြဲတာနဲ႔ ၀မ္းက အခ်ိန္ုုမွန္သြားတယ္ ဆိုရင္ ဘာဆိုးတာ မ်ားရွိေသးလို႔လဲဗ်”လို႔ ေမးလိုက္ေတာ၊့

‘ဖိုး၈၀’ က..

”ဒီလိုေလဗ်ာ၊ က်ဳပ္က နံနက္ ၇ နာရီ မထိုးမခ်င္း အိပ္ယာကမွ မႏိူးတတ္တာ”လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါသတဲ့။

မွတ္ခ်က္။  ။ အထက္က ရယ္စရာအေၾကာင္းေလးကိုဖတ္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ ႔က "ရယ္လည္း မရယ္ရဘူး" "ဘာ မွလည္း နားမလည္ဘူး" လို႔ ေရးထားတာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မိမိအေနနဲ႔ ခံစားနားလည္မိ တာေလးကို နဲနဲဆက္ေရးပါ့မယ္။ ေစာင့္ဖတ္ၾကပါဦးလို႔။

 

ေမလ ၁၂ ရက္၊ နံနက္ ၁ နာရီ ၃၅ မိနစ္။  ။

ဒီရယ္စရာအေၾကာင္းေလးကို updates@flowgo.com က Do You Know What The Worst Age To Be Is? မွ တိုက္ရိုက္ျပန္ထားတာပါ။ ‘ဖိုး၆၀’ နဲ႔ ‘ဖိိုး၇၀’ တို႔ႀကံဳၾကရတဲ့ဒုကၡက ေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ‘ဖိိုး၈၀’ ရဲ ႔အ ျဖစ္ကို နားလည္ၾကရာမွာ နားလည္ပံုနားလည္နည္း ကြာျခားမႈ ရွိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင့္မို႔ "ရယ္ လည္း မရယ္ရဘူး" "ဘာမွလည္း နားမလည္ဘူး" လို႔ ေျပာၾကတာ။

မိမိနားလည္ခံစားမိတာကို လိုရင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ‘ဖိိုး၈၀’ရဲ ႔ဒုကၡက အေတာ့္ကို ႀကီးပါတယ္။ သူတင္ မ ဟုတ္ေသးဘူး။ သူ႔ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့မိသားစုအတြက္လည္း ဒုကၡက အေတာ္ႀကီးကို ႀကီးတာပါ ပဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ‘ဖိိုး၈၀’ က အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းမွာ အိပ္ရာထဲ ဆီးေတြ၀မ္းေတြ သြားေလ့ရွိတာ။ ဒါက တစ္ေန႔ထဲျဖစ္တာ မဟုတ္ဖူး။ ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥ။ ရယ္ရတယ္ဆိုတာက ‘ဖိုး၆၀’ နဲ႔ ‘ဖိိုး၇၀’ တို႔လို ဆီး၊၀မ္းသြားဖို႔ အခက္အခဲမရွိတာကို ကနဦးေျပာျပၿပီးမွ(ဘာျပသနာမွမရွိဘူးလို႔ ထင္ေၾကး ေပးထားၿပီးမွ) အိပ္ရာက ႏိူးတဲ့အထိမေစာင့္ပဲ(မထိန္းနိုင္ပဲ) ဆီးေတြ၊၀မ္းေတြ ၿဗံဳးစားႀကီး သြားတတ္တာ ကို အိပ္ရာကႏိူးတတ္တဲ့အခ်ိန္နဲ႔ဖမ္းၿပီး ေျပာထားတာ။ ဒီလိုပဲ ခံစားနားလည္မိပါတယ္။     

 

 

 

ဦးသန္႔ သို႔မဟုတ္ မီးလွ်ံထဲက ပန္းတစ္ပြင့္

ယေန႔ထုတ္ျမန္မာသတင္းစာမ်ားအားလံုးတြင္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ဘန္ကီမြန္၏ တတိယအ ႀကိမ္ေျမာက္္ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္သတင္းမ်ားအား ေ၀ေ၀ဆာဆာေဖာ္ျပထားသည္ကို ဖတ္ရႈရသည္။ ကိုရီး ယားနိုင္ငံသားဘန္ကီမြန္သည္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရာထူးအား ျမန္မာနိုင္ငံမွဦးသန္႔ၿပီးလွ်င္ အာရွတိုက္သားမ်ားထဲမွ ဒုတိယေျမာက္ရရွိခဲ့သူျဖစ္၏။ 

 

ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ (၁၉၆၁-၁၉၇၁)။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

 

ကမာၻက သိထားၾကသည့္ “ျမန္မာနိုင္ငံမွဦးသန္႔” (Burma’s U Thant) ၏ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ရာထူး ၁၀ႏွစ္သက္တန္းျပည့္သည့္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ကေနစၿပီးေရတြက္ၾကည့္ပါက ႏွစ္ေပါင္း ၃၅ ႏွစ္ အၾကာ တြင္မွ အာရွတိုက္သားေတြထဲကေန ေနာက္ထပ္တစ္ဦးရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ 

ဦးသန္႔ႏွင့္ဘန္ကီမြန္အၾကား ႏွစ္ေပါင္း ၃၅ ႏွစ္ကာလအတြင္း၌ ကုလသမဂၢအတြင္းေရး မွဴးခ်ဳပ္ ၄ ဦး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾက၏။ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရာထူးအား ပထမဆံုးခန္႔အပ္ခဲ့သည့္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္မွ ယေန႔အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ၇၀ နီးပါးအတြင္း ယင္းတာ၀န္ ကို ဥေရာပမွ ၃ နိုင္ငံ၊ အာဖရိက မွ ၂ နိုင္ငံ၊ ေတာင္အေမရိကမွ ၁ နိုင္ငံႏွင့္ အာရွမွ ၂ နိုင္ငံတို႔မွ နိုင္ငံသား ၈ ဦးအား ေရြးျခယ္ေပးအပ္ ျခင္းခံခဲ့ရသည္။    

 

ကုလသမဂၢအေဆာက္အဦေနာက္ခံျဖင့္ ဦးသန္႔။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

 

ဤမွ်ရရန္ခက္ခဲလွသည့္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရာထူးႀကီးကို ျမန္မာလူမ်ိဳးဦးသန္႔မွ တတိယ ေျမာက္ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ရရွိခဲ့ျခင္းသည္ ျမန္မာနိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳး တို႔၏အရည္ အေသြးကို ကမၻာ့နိုင္ငံမ်ားအလယ္တြင္ မွတ္ေက်ာက္တင္ကာ သမိုင္း၀င္အစစ္ ေဆးအကဲျဖတ္ခံခဲ့ျခင္း ပင္ျဖစ္ပါေလ၏။ 

ပထမအႀကိမ္အျဖစ္ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္က ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။

 

ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရာထူးကို ဦးသန္႔မွ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္အခ်ိန္(၁၉၆၁ မွ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္အထိ)တြင္ စာေရးသူသည္ အထက္တန္းေက်ာင္းႏွင့္ေဆးဘက္ပညာသိပၸံတို႔တြင္ ပညာသင္ၾကား ေနခ်ိန္ျဖစ္ရာ ျမန္မာနိုင္ငံသားဦးသန္႔အတြက္ မ်ားစြာဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မဆံုးျဖစ္ခဲ့ ရသည္။ စာေရး ဆရာတကၠသိုလ္စိန္တင္ေရးသားသည့္ "ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗိသုကာ ဦးသန္႔" အမည္ရွိ ဦးသန္႔၏ အထုပၸတၱိစာအုပ္ကို ဖတ္ရေသာအခါ ပို၍ပင္ဂုဏ္ယူ ၀မ္းေျမာက္ခဲ့ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုစဥ္က မဆလပါတီ(ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ) သမၼတဦးေန၀င္း၏ သေဘာထားနိမ့္က်မႈႏွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံသားမပီသမႈတို႔ေၾကာင့္ မ်ားစြာေဒါသထြက္စိတ္ ပ်က္ခဲ့ရသည္။ 

 

ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ဘန္ကီမြန္ ဦးသန္႔၏အုတ္ဂူသို႔ သြားေရာက္ဂါရ၀ျပဳစဥ္။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

 

ျမန္မာ့အလင္း၊ ေၾကးမံု၊ The New Light of Myanmar စသည့္အစိုးရပိုင္သတင္းစာမ်ားတြင္ ကုလ သမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ဘန္ကီမြန္၏ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္သတင္းမ်ားအား အသားေပးေဖာ္ျပထားသည္ ကိုေတြ႔ရေသာအခါ တစ္ခ်ိန္က မိမိတို႔၏နိုင္ငံသားစစ္စစ္ႀကီး ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးဦးသန္႔ ျမန္မာ နိုင္ငံသို႔ ျပန္လာခဲ့စဥ္တုန္းက စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တျဖစ္လဲသမၼတႀကီးဦးေန၀င္းမွ အေတြ႔ပင္မခံခဲ့ရံုမက ဦးသန္႔ ၏ျမန္မာအလည္အပတ္ခရီးအား အစိုးရပိုင္သတင္းစာ ၆ ေစာင္(လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္၊ ျမန္မာ့အလင္း၊ ေၾကးမံု၊ ဗိုလ္တေထာင္၊ The Working People's Daily၊ The Guardian)တို႔တြင္ သတင္းတိုေလးမွ်ပင္ ေဖာ္ျပေပးခဲ့ျခင္းမ ရွိပါေခ်။(သတင္းစာတစ္ေစာင္၏အမည္ေမ့က်န္ရစ္သျဖင့္ ေမလ ၅ ရက္မွာ ထပ္ေရးျဖည့္လိုက္ပါသည္။)

ဦးေန၀င္းအားေတြ႔ဆံုနိုင္ရန္ ဦးသန္႔၏အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးပမ္းမႈကို ဦးေန၀င္းက အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ေရွာင္လုပ္ခဲ့သည္မ်ားကို သတိရမိတိုင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါသည္။ ဦးေန၀င္းက ျမန္မာ့သား ေကာင္းရတနာတစ္ဦးျဖစ္ေသာဦးသန္႔လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးအေပၚ ပုဂၢိဳလ္ေရးအာဃာတထားစိတ္ မလိုမုန္းထား စိတ္တို႔ျဖင့္ မ်က္ႏွာေျပာင္စြာေရွာင္ခဲ့ပံုမ်ားကို အဲန္အယ္ဒီ(NLD)ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ဆရာဦး၀င္း တင္(စာေရးဆရာ သတင္းစာဆရာႀကီး ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္)က ဧရာ၀တီမဂၢဇင္းႏွင့္ေတြ႔ဆံုေမးျမန္း ရာမွာ ယခုလိုေျပာသြားခဲ့တာကို မွတ္သားရဖူးသည္။ 

 ဦးသန္႔ ဗမာျပည္ကိုေရာက္တိုင္း ဦးသန္႔ဟာ ဦးေနဝင္းနဲ႔ ေတြ႕ဆံုဖို႔ႀကိဳးစားတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ပဲ။ အဲဒါလည္း က်ေနာ္တုိ႔သတင္းစာေလာကက အသိဆံုးပဲ။ အဲဒီလိုအခါတိုင္းမွာ ဦးေနဝင္း က ျငင္းပယ္တယ္၊ ေရွာင္တယ္ဗ်။ ဦးသန္႔လာတဲ့အခါ ေျမာက္ဖ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္ ခရီးထြက္ ေနတယ္၊ အနားယူေနတယ္၊ ေနမေကာင္းဘူး အၿမဲလုပ္တယ္။

ဦးသန္႔သည္ အေမရိကန္နိုင္ငံ နယူးေရာက္ၿမိဳ ႔ရွိ ကုလသမဂၢရံုးခ်ဳပ္မွာအလုပ္လုပ္ေနစဥ္ အလုပ္တာ၀န္ မ်ားအလြန္တရာမ်ားျပားလွသည့္ၾကားမွ အမိျမန္မာျပည္သို႔ မၾကာခဏျပန္လာေလ့ရွိသည္။ သူ၏မိခင္ ႀကီးအား လာေရာက္ေတြ႔ဆံုေလ့ရွိသည္။ သူအလြန္ခ်စ္ေသာျမန္မာျပည္တြင္အနားယူရင္း ဗုဒၶဘာသာ ကိုခံုမင္စြာသက္၀င္ယံုၾကည္သူပီပီ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါသည္။ 

 

၁၉၆၇ ခုႏွစ္က ျမန္မာျပည္သို႔ျပန္လာစဥ္ မိခင္ႀကီးေဒၚနန္းေသာင္(၀ဲ)၊ ဇနီးေဒၚသိန္းတင္(ယာ)တို႔ႏွင့္အတူ မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာတြင္ ဆြမ္းကပ္လွဴေနစဥ္။ ဓါတ္ပံု - "ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မးေရးဗိသုကာ ဦးသန္႔"စာအုပ္။

 

ဦးသန္႔မွ တကၠသိုလ္စိန္တင္ထံေရးသည့္စာ။ "ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မးေရးဗိသုကာ ဦးသန္႔"စာအုပ္မွ ..။

 

အမွန္မူ ျမန္မာနိုင္ငံသားဦးသန္႔သည္ ျမန္မာ့သားေကာင္းရတနာတစ္ဦးသာမဟုတ္မူပဲ ကမာၻ႔သား ေကာင္းရတနာတစ္ဦးလည္းျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ ဤအခ်က္ကို သူ၏အထုပၸတၱိစာအုပ္အား ေရးသားျပဳစု ခဲ့သည့္ စာေရးဆရာႀကီးတကၠသိုလ္စိန္တင္ႏွင့္ သူ၏ညီျဖစ္သူဦးခန္႔(ပန္းတေနာ္ဦးခန္႔)တို႔၏စာအခ်ိဳ ႔ အား ေကာက္ႏႈတ္ကိုးကားေဖာ္ျပလိုေပသည္။ တကၠသိုလ္စိန္တင္က သူ၏စာအုပ္အမွာစာတြင္ -

ဦးသန္႔ကဲ့သို႔ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးမွာ ျမန္မာနိုင္ငံမွေနာက္ထပ္ေပၚေပါက္ရန္ မလြယ္ကူပါ။ ေရွးက လည္း မေပၚေပါက္ခဲ့ေသးပါ။ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္တစ္ဦးအျဖစ္ျဖင့္ ဦးသန္႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာေအာင္ျမင္မႈမွာ မ်ားစြာရွိခဲ့ပါသည္။ သူ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာတာ၀န္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးကို ယေန႔အထိကမာၻ႔သမိုင္းတြင္ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္မွ မေဆာင္ရြက္တိုင္ခဲ့ေသး ဟုလည္း ဆိုခ်င္ပါသည္။ သူ႔အတြက္ အမိျမန္မာနိုင္ငံက ဂုဏ္ယူေနမည္သာျဖစ္ပါသည္။ 

အက်င့္စာရိတၲႏွင့္ စိတ္ေနစိတ္ထားအေနျဖင့္လည္း ဦးသန္႔ကဲ့သို႔ စံထားေလာက္ေသာပုဂၢိဳလ္ မွာ အလြန္ရွားပါသည္။ ဦးသန္႔ကဲ့သို႔ ပညာအေျမာ္အျမင္ႀကီးသူ၊ စိတ္ထားမြန္ျမတ္သူ၊ သည္း ခံစိတ္ရွည္၍ ကရုဏာတရားႏွင့္ျပည့္၀သူျဖစ္ရန္မွာ ေတာ္ရံုသင့္ရံုပါရမီ၊ ေတာ္ရံုတန္ရံုႀကိဳးစား မႈႏွင့္ မျဖစ္နိုင္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။  ဟု ေရးခဲ့ပါသည္။

တစ္ဖန္ ဦးသန္႔၏ညီျဖစ္သူ ဂႏၳေလာကမဂၢဇင္းအယ္ဒီတာေဟာင္းလည္းျဖစ္ခဲ့ၿပီး ပါလီမန္အမတ္တာ၀န္ မ်ားထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးေသာ ဦခန္႔ကလည္း - 

ကမာၻ႔အႏၲရာယ္အႀကီးဆံုးျဖစ္သည့္ တတိယကမာၻစစ္ႀကီး မျဖစ္ပြား မေပၚေပါက္နိုင္ရန္ ကမာၻ ႀကီးကို လိမ္မာေဘးကင္းေသာလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းသြားေအာင္ ၾကပ္မတ္ထိန္းေက်ာင္းျပဳ ျပင္ဆံုးမေပးနိုင္စြမ္းေသာအဖြဲ ႔ႀကီးသည္ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးပင္ျဖစ္၏။ တစ္ကမာၻလံုး ၏ မွီခိုအားထားရာအဖြဲ႔ႀကီးလည္း မည္၏။ 

ကမာၻေပၚရွိနိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာပါ၀င္၍ အရာရွိအရာခံႀကီးငယ္မ်ားစြာ အမႈထမ္းလ်က္ရွိေသာ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးတြင္ အေရးပါအရာေရာက္ဆံုးေသာ ရာထူးႀကီးမွာ အေထြေထြအ တြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ ရာထူးျဖစ္၏။ 

ဦးသန္႔အားယခုအခါ ဒုတိယ ၅-ႏွစ္ သက္တမ္းကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ပါရန္ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီႏွင့္တကြက်င္းပဆဲကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံႀကီးကပါ တစ္သံတည္း ပန္ၾကားေမတၲာရပ္ခံခ်က္ကို (ဆက္မလုပ္ပါရေစနဲ႔၊ မလုပ္နိုင္ပါ)ဟူ၍ ဆက္လက္ျငင္းဆံေန ရာမွ ၀တၲရားသိေသာကမာၻ႔အမ်ိဳးသားေကာင္းပီပီ ကမာၻ႔အုပ္စုႀကီးအားလံုးက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ ေသာလူစားကို မရသည့္ဒုကၡက ႀကီးထြားလာၿပီး၊ ကမာၻႀကီး၏အနာဂတ္ေရးကိုပင္ ထိခိုက္လာ နိုင္သည္ကိုေကာင္းစြာႏွလံုးသြင္းမိသည္ႏွင့္အညီ ဦးသန္႔သည္ ဆက္လက္၍တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ပါမည္ဟု ကတိေပးသေဘာတူလိုက္သည္မ်ားမွာလည္း ကမာၻက သိရွိၾကၿပီးျဖစ္ ေလသည္။ 

ဦးသန္႔၏ထင္ရွားေက်ာ္ေစာျခင္း၊ ဦးသန္႔ကို ကမာၻက လိုလားၾကျခင္းတို႔သည္ ဦးသန္႔၏ သူမ တူေအာင္ျပည့္စံုေသာ ၀ိရိယ၏စြမ္းပကား၊ ပညာ၏စြမ္းပကား၊ စင္ၾကယ္ေသာအက်င့္သီလတို႔ ၏ စြမ္းပကားတို႔ေၾကာင့္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဦးသန္႔သည္ ဣႆာမစၦရိယဟူ ေသာ စိတ္ယုတ္တို႔ကိုပယ္ရွားနိုင္၍ ေဒ၀ဓမၼတရားႏွစ္ပါးတို႔ျဖစ္ေသာဟိရိႀသတၲပၸတရား၊ေလာ ကပါလျဖစ္ေသာျဗဟၼစိုရ္တရားတို႔ကို ေကာင္းစြာလက္ကိုင္ထားနိုင္ေသာပါရမီအင္အား၊ ဘုန္း ကံအင္အားႀကီးမားေသာ မင္းေယာက်ာၤးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဟုလည္း ဆိုနိုင္ပါ၏။- ဟု ေရးခဲ့ပါသည္။

ကမာၻ႔ထိပ္သီး" ႀကီးသံုးႀကီး" ႏွင့္ ဦးသန္႔။ (၀ဲမွယာ) အေမရိကန္နိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဒင္းရပ္စ္၊ ဆိုဗီယက္ နိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဂရုိမီကို၊ ၿဗိတိန္ နိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေလာ့ဒ္ဟုမ္း။

 

ယင္းကဲ့သို႔ေသာ ျမန္မာ့သားေကာင္းရတနာလည္းျဖစ္ ကမာၻ႔သားေကာင္းရတနာလည္းျဖစ္ေသာ ဘုန္း ရွင္ ကံရွင္ ပါရမီရွင္တစ္ဦးကို ျမန္မာနိုင္ငံသူနိုင္ငံသားအားလံုးႏွင့္ ကမာၻတစ္၀ွမ္းလံုးက ခ်စ္ခင္ေလးစား ျမတ္ႏိူးစြာျဖင့္ ဂုဏ္ယူခ်ီးေျမွာက္ေနခ်ိန္တြင္ ဣႆာမစၦရိယမနာလို၀န္တိုစိတ္ႀကီးမားၿပီး ပုဂၢိဳလ္ေရးအာ ဃာတထားတတ္သူ သမၼတဦးေန၀င္းကမူ ျမန္မာနိုင္ငံသားတစ္ဦးအေနျဖင့္ေကာ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္တစ္ ဦးအေနျဖင့္ပါ ဂုဏ္ယူခ်ီးေျမွာက္ျခင္း မလုပ္နိုင္ခဲ့ေပ။ ထိုသို႔မလုပ္နိုင္ခဲ့ရံုမက ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ အရုပ္ဆိုး အၾကည့္တန္လွသည့္ "ဦးသန္႔အေရးအခင္းႀကီး"အား ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ေစခဲ့ေလသည္။ 

 

ပင္မတကၠသိုလ္ေခၚ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၏ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမႀကီး။ ဓါတ္ပံု - အင္တာနက္။

 

"ဦးသန္႔အေရးအခင္းႀကီး"ျဖစ္စဥ္က စာေရးသူ ရန္ကုန္မွာရွိေနခဲ့သည္။ ရွိသည္မွ ထိုေခတ္ထိုကာလက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတာ္သူေက်ာင္းေတာ္သားမ်ား၏ ဘူမိနက္သန္ျဖစ္သည့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နယ္ေျမ အနီးတြင္ေနေနခဲ့သည္။ ရန္ကုန္၀ိဇၨာႏွင့္သိပၸံတကၠသိုလ္(Rangoon Arts and Sciences University - ရာဇူး RASU ဟုလည္း အတိုေကာက္ေခၚေလ့ရွိခဲ့ၾက၏။) နယ္ေျမကိုႏွစ္သက္လွသျဖင့္ လွည္းတန္းအ၀ိုင္း ႀကီးႏွင့္မေ၀းလွေသာ ၀ဂၢီရပ္ကြက္တြင္ အခန္းငွားေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခ်က္မွာ ထိုစဥ္က မိမိ သည္ သမိုင္းက်ိဳက္၀ိုင္းဘုရားလမ္းရွိ မသန္မစြမ္းလူနာမ်ားေဆးရံု၌ အလုပ္လုပ္ရင္း နိုင္ငံျခားဘာသာ သိပၸံ (Institute of Foreign Languages - IFL)တြင္ ရုရွားဘာသာကို အခ်ိန္ပိုင္းသင္ယူေနသည္ျဖစ္ရာ လွည္းတန္းေစ်းမွလိုင္းကားစီးၿပီးသြားပါက သံုးမွတ္တိုင္သာေ၀းေလသည္။ တစ္ခါတစ္ရန္ ကားစီးရန္ ခက္ခဲက လမး္သြက္သြက္ကေလးလမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ပါသည္။ 

သံုးမွတ္တိုင္ခရီးဆိုေတာ့ ေက်ာင္းကိုေရာက္ေသာအခါ အက်ႌမွာေခၽြးမ်ားနစ္ေနၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးေခၽြး သီးေခၽြးေပါက္မ်ားျဖင့္ျမင္မေကာင္းရွိတတ္ရာ ရုရွားဘာသာပါေမာကၡက သနားစဖြယ္မ်က္ႏွာေလးကို တ မင္ရယ္ရေအာင္လုပ္ျပကာ "မင္း နားပါဦး၊ အရင္နားလိုက္ပါဦးကြ" ဟု ေျပာတတ္ပါ၏။  

စာေရးသူ၏ကိုယ္ေတြ႔ "ဦးသန္႔အေရးအခင္းႀကီး"အား အက်ဥ္းမွ်ေျပာျပပါမည္။

အမွတ္ (၂) အား ဆက္ၿပီးဖတ္ရႈၾကပါရန္။