မြန္ဘေလာ့တံတား (Mont Blanc Bridge)ေပၚအမွတ္တရ (ဂ်နီဗာၿမိဳ ႔၊ ဆြစ္ဇာလန္)
ဆိုလိုထရားဗဲလား (Solo traveller) ဆိုတာ ခရီးေဖာ္အေပါင္းအသင္းမပါရွိဘဲ 'တကိုယ္ေတာ္ခရီး
သြား' တာကို ေျပာတာရယ္ပါ။
မိမိ၏နိုင္ငံရပ္ျခားခရီးတခ်ိဳ ႔သည္ မိမိနဲ႔အတူသြားတဲ့ခရီးေဖာ္မပါဘဲ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ သြားခဲ့
တာမ်ိဳးေတြရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဥပမာ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ ေမလက ဆြစ္ဇာလန္နိုင္ငံ ဂ်နီဗာၿမိဳ ႔မွာက်င္းပခဲ့တဲ့ ကမ ၻာ့အေၾကာအဆစ္ကုပ
ညာရပ္ဆိုင္ရာညီလာခံ (World Confederation for Physical Therapy Congress) ကို စင္ကာပူနိုင္
ငံကေန မိမိတေယာက္ထဲသြားေရာက္ခဲ့တာမ်ိဳးပါ။
ကမ ၻာ့အေၾကာအဆစ္ကုပညာရပ္ဆိုင္ရာညီလာခံ မွတ္ပံုတင္ေကာင္တာ (၂၀၁၉၊ ဂ်နီဗာၿမိဳ ႔)
မ်ားေသာအားျဖင့္ မိမိ၏နိုင္ငံရပ္ျခားခရီးအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အလုပ္ကေစလႊတ္တာျဖစ္လို႔ ခရီး
သြားေဖာ္ အနည္းဆံုးတေယာက္ေလာက္ေတာ့ ပါတတ္စၿမဲျဖစ္ပါတယ္။
ဥပမာ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လက ဖင္လန္နိုင္ငံ ဟယ္လ္စင္ကီၿမိဳ ႔မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့(၁၀)ႀကိမ္ေျမာက္
ဥာဏ္ရည္မသန္စြမ္းမႈဆိုင္ရာ ကမ ၻာ့ညီလာခံ (10th World Conference of IASSID)ကိုသြား
ေရာက္စဥ္က အထူးပညာေရးေက်ာင္း(Special Education School) က ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး
နဲ႔ ၂ ဦးျဖစ္လို႔ အလုပ္ကလႊတ္လိုသြားခဲ့ရတဲ့ခရီးေတြထဲမွာ အေရအတြက္အနည္းဆံုးပါ။
ေနာက္တခါ ခရီးေဖာ္တဦးထဲနဲ႔သြားခဲ့ဖူးတာကေတာ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က ထိုင္၀မ္နိုင္ငံ တိုင္ခၽြမ္းၿမိဳ ႔
မွာက်င္းပခဲ့တဲ့အာရွႏွင့္အေနာက္ပစိဖစ္ေဒသဆိုင္ရာအေၾကာအဆစ္ကုပညာညီလာခံ(Asia
Western Pacific Regional Physical Therapy Congress) ကို မိမိ၏လက္ေထာက္အေၾကာအ
ဆစ္ကုပညာရွင္တဦးနဲ႔ တက္ေရာက္ခဲ့တာပါ။
မိမိ၏ညီလာခံခရီးတခ်ိဳ ႔ကို တေယာက္ထဲခရီးသြားခဲ့တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆိုလိုထရားဗဲလား(Solo
traveller)လို႔ေျပာနိုင္ေပမဲ့ အမ်ားနားလည္ထားသလို ကိုယ္မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ေနရာေဒသတခု
ကို ေက်ာပိုးအိတ္တလံုးလြယ္ကာ နိုင္ငံကူးလက္မွတ္နဲ႔ေငြေၾကးအနည္းငယ္ယူၿပီး လြတ္လြတ္
လပ္လပ္ ေပါ့ေေပါ့ပါးပါးသြားၾကေလ့ရွိတာမ်ိဳးနဲ႔မတူတာေတာ့အမွန္ပါ။
ဆိုလိုထရားဗဲလားဆိုတဲ့တကိုယ္ေတာ္ခရီးသြားသူေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေအာက္ပါအတိုင္းေယဘူ
ယ် အနက္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
"တကိုယ္ေတာ္ခရီးသြားသူေတြဟာ ခရီးတိုျဖစ္ျဖစ္ခရီးရွည္ျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္ၾကပါတယ္။
ဒီလိုခရီးသြားရတာရဲ ႔အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကေတာ့ မိမိအေနနဲ႔ ပံုမွန္ေနထိုင္ေနက် အလုပ္လုပ္
ကိုင္ေနက် ျမင္ေတြ႔ေနက်ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔လူသူေတြရွိရာအရပ္ကေန ရုပ္ပိုင္းနဲ႔စိတ္ခံစားမႈပိုင္းအရ
လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းရွိရာကို အခိုက္အတန္႔အားျဖင့္ ေရွာင္ထြက္တာျဖစ္ပါတယ္။"
မိမိရဲ ႔တကိုယ္ေတာ္ခရီးေတြကေတာ့ အထက္ကေျပာခဲ့သလို လြတ္လပ္တာရယ္ ျမင္ေနေတြ႔ေနက်
ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀န္းကေန အေ၀းတေနရာကို ေခတၳခဏေလးေရာက္သြားတာေတြရယ္မွန္
ေပမယ့္ မိမိ၏ရုပ္ပိုင္းနဲ႔စိတ္ခံစားမႈအပိုင္းေတြမွာ သိသိသာသာႀကီး လြတ္လပ္ေပါ့ေပါ့ပါးတာမ်ိဳးေတာ့
မရွိလွပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္တဦးအေနနဲ႔ မိမိရဲ ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ မိမိအလုပ္လုပ္ေန
တဲ့နိုင္ငံအမည္ေတြကို စာရင္းေပးသြင္းထားရတာျဖစ္တာေၾကာင့္ တာ၀န္ရွိသူျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ညီလာခံ
နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလိုက္နာလုပ္ေဆာင္ရမွာေတြရွိေနလို႔ပါ။
ဥပမာ၊ ခရီးမသြားမီမွာ ညီလာခံျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီက သတ္မွတ္ထားတဲ့ရက္ေတြမွာ ညီလာ
ခံမွတ္ပံုတင္ေၾကး(Registration fee)ေပးသြင္းရတယ္။ ညီလာခံက်င္းပတဲ့ေနရာနဲ႔သိပ္မေ၀းပဲ ေစ်း
လဲမႀကီးလွတဲ့ဟိုတယ္ရွာၿပီး အခန္းဘြတ္ကင္ႀကိဳလုပ္ထားရတယ္။ အသြားအျပန္ေလယာဥ္လက္
မွတ္၀ယ္ရတယ္။ မိမိသြားေရာက္မည့္နိုင္ငံကသံုးစြဲေနတဲ့တရား၀င္ေငြေၾကးကိုလဲလွယ္ၿပီးယူသြား
ရေသးတယ္။
ေနာက္အေရးႀကီးဆံုးအလုပ္တခုကေတာ့ ညီလာခံကိုလက္ခံက်င္းပေပးတဲ့နိုင္ငံရဲ ႔ျပည္၀င္ဗီဇာရရွိ
ေရးပဲျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီကိစၥက တခ်ိန္ကျမန္မာနိုင္ငံကူးလက္မွတ္ (Passport)ကိုကိုင္ထားတဲ့ မိမိအဖို႔ အေတာ္ေလး
ကိုဦးေႏွာက္စားခဲ့တာျဖစ္သလို စိတ္ပူပန္မႈေတြလဲ အေတာ္ေလးျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
လိုက္နာညီလာခံရင္ထိုး