ကာကြယ္ေဆး

ယခုတစ္လထဲမွာ ေရာဂါ ၇ မ်ိဳးအတြက္ ကာကြယ္ေဆး ၄ လံုး ထိုးရသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ပတ္ေက်ာ္ေလာက္က ေရာဂါ ၆ မ်ိဳးအတြက္ ကာကြယ္ေဆး ၃ လံုးကို တစ္ေန႔တည္း တစ္ထိုင္တည္း ထိုးခဲ့သည္။

ဒီကေန႔မွာ အျခားကူးစက္ေရာဂါတစ္မ်ိဳးအတြက္ ေနာက္ ၁ လံုး ထပ္ထိုးရျပန္သည္။

မိမိအလုပ္လုပ္ေနေသာေဆးရံုက ၀န္ထမ္းတိုင္း မျဖစ္မေနထိုးၾကရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

သူမ်ားေတြက သူအခ်ိန္အခါႏွင့္ထိုးထားၾကၿပီးျဖစ္သည္။

မိမိမွာ ျမန္မာျပည္ကထြက္လာၿပီးကတည္းက တစ္ႀကိမ္တခါမ ွ်မထိုးျဖစ္ခဲ့သျဖင့္ ယခုမွအလုပ္အရ လိုအပ္တာေၾကာင့္ မျဖစ္မေနထိုးရေတာ့၏။

သြားေသာသူႏွင့္က်န္ခဲ့သူ

Death and dying are a part of life. 
The best we can do is accept death as a fact of life.



သြားႏွင့္သူတို႔က သြားႏွင့္ကုန္ၾကၿပီ။

သြားသူတို႔ မရွိၾကေလေတာ့။
မသြားၾကေသးသူတို႔က က်န္ရစ္ခဲ့ၾကရသည္။

သို႔ေသာ္
မည္၍မည္မ ွ်ၾကာၾကာ က်န္ရစ္ၾကရမည္ကိုေတာ့ မသိရ။

က်န္ရစ္သူတိုင္းသည္ သြားႏွင့္သူေတြေလာက္ အသက္ရွည္ၾကပါမည္လား။
သြားႏွင့္သူအခ်ိဳ ႔က ၇၀  ေက်ာ္ ၈၀ ေက်ာ္အထိ ေနသြားခဲ့ၾကသည္။
က်န္ရစ္ခဲ့ၾကသူတိုင္းေကာ ထိုမ ွ်အသက္ရွည္ရွည္ေနၾကရပါမည္လား မသိနိုင္ပါေခ်။

ေသဆံုးျခင္းကို ဘ၀တစ္ခုမွအျခားေသာဘ၀တစ္ခုသိုကူးေျပာင္းျခင္း (transition) ဟု ေယဘုယ်အားျဖင့္နားလည္ထားၾကသည္။
ယင္းကို ဘ၀သံသရာ(Samsara - wheel of life) ဟုလည္း ေျပာဆိုတတ္ၾကေသးသည္။






မိမိတို႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ တရားဘာ၀နာပြားမ်ားၾကရာတြင္ ေသျခင္းကိုနားလည္ရန္ အေရးႀကီးေလသည္။ 

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေသျခင္းသည္ အသက္ရွင္ျခင္းကဲ့သို႔ အဓိပၸာယ္ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ 

လူတစ္ဦးေသသြားေသာအခါ လက္ရွိဘ၀တစ္ခုျပတ္စဲျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ေသျခင္း၏အျခားတစ္ဖက္ (beyond the death) ဆိုသည္ကို ေမ့ေလ ွ်ာ့ထားလို႔မရ။ လံုး၀ဥေပကၡာျပဳထားလို႔မရ။

ေသျခင္းသည္ ပစၥည္းတစ္ခုပ်က္စီးသြားေသာအခါ သံုးမရေတာ့သျဖင့္လႊင့္ပစ္ရျခင္းမ်ိဳးႏွင့္မတူေပ။ 
ပ်က္စီးသြားတာျခင္း စြန္႔ပစ္ရတာျခင္းတူပင္တူျငားးေသာ္လည္း ယင္းအျဖစ္အပ်က္ကဲ့သို႔ ရိုးစင္းျခင္းကားမရွိလွပါေခ်။   

လူတို႔ေသဆံုးရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရဟန္းအရွင္သူျမတ္မ်ားက ဗုဒၶ၏အဆံုးအမမ်ားႏွင့္အညီ ေဟာေျပာရွင္းျပေလ့ရွိသည္။

ဥပမာအျဖစ္ၾကည့္ပါ။

          ေသျခင္းတရားဆိုတာ အိပ္ရာထဲလွဲေနတုန္းလည္း
          ေရာက္လာတတ္တယ္။

          ထိုင္ေနစဥ္ လ်င္ျမန္စြာလည္း
          ေရာက္လာတတ္တယ္။

          ရပ္ေနတုန္း ၿဗံဳးဆိုလည္း
          ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ ။   
                                   အရွင္သုစိတၳ Dip (P.S.E) B.A, M.A (Buddhist)

အခ်ိန္က်လာၿပီဆိုက ..

ေသျခင္းသည္ ေနရာမေရြးတတ္။
အခ်ိန္အခါလည္း မေရြးတတ္။
ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မေရြးတတ္။
ေယာက်ာၤးမိန္းမ ငယ္ငယ္ႀကီးႀကီး မေရြးတတ္။
မေရာက္ေရာက္ေအာင္ လာတတ္သည္။

သူေရာက္လာေသာအခါ မိမိတို႔အားလံုး အဆင္သင့္ျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ မျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊ သြားခ်င္သည္ျဖစ္ေစ မသြားခ်င္သည္ျဖစ္ေစ လိုက္သြားၾကရစၿမဲ။

ျငင္းလို႔မရ။
ေစ်းဆစ္လို႔မရ။
ထုေခ်ေလ ွ်ာက္လြဲလို႔မရ။
ေသေက်ပ်က္စီးၾကရသည္။

ဇာတိ၏အဆံုးျဖစ္ေသာ မရဏပါေပတကား။

ေမြးဖြားျခင္း၊ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းဆိုသည့္ ဘ၀ျဖစ္စဥ္တြင္ အခ်ိဳ ႔မွာ အိုပင္မအိုလိုက္ရပဲ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္မွာ အေသေစာၾကရရွာသည္။

ထိုအခါ အေသေစာသျဖင့္ ႏွေမ ွ်ာသည္ဟုဆိုတတ္ၾက၏။

သို႔ဆိုပါလ ွ်င္ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္၊    ၉၀   ၁၀၀ ေနၾကရသူမ်ား ေသဆံုးၾကေသာအခါ မႏွေမ ွ်ာၾကပါ၏လား။

စဥ္းစားစရာပင္ျဖစ္ပါေလ၏။


ဆက္ၿပီးေရးပါဦးမည္။

သြားႏွင့္ၾကေလၿပီ

ယခုႏွစ္ထဲတြင္ မိမိႏွင့္ရင္းႏွီးေသာ အသိမိတ္ေဆြႏွင့္သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ ႔ ဆက္တိုက္ဆိုသလိုကြယ္လြန္သြားခဲ့ၾကသည္။


ဆရာဦးတင္ျမင့္(၇၁ ႏွစ္)



မိမိႏွင့္စင္ကာပူနိုင္ငံတြင္ ႏွစ္အေတာ္
ၾကာၾကာ အလုပ္အတူတူလုပ္ခဲ့ေသာ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ (Physiotherapist) ဆရာဦးတင္ျမင့္
သည္ မတ္လက ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔မွာ ကြယ္
လြန္ခဲ့သည္။

ေရာဂါသိရွိၿပီး သိပ္မၾကာခင္ေလးမွာ ပင္ မယံုၾကည္ေလာက္ေအာင္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ႀကီး ဆံုးပါးသြားရွာသည္။

ကိုတင္ျမင့္ စင္ကာပူမွျပန္သြားၿပီးေနာက္တြင္ မိမိ ရန္ကုန္ေရာက္တိုင္း အၿမဲ
ေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

ဆရာႀကီးဦးထြန္းေအာင္ဇံရွိစဥ္က ဆရာဦးႀကီးေမာင္၊ ဆရာဦးမင္းေမာင္၊ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္ျမင့္တို႔ႏွင့္အ တူ အထူး၀ိုင္းစည္လွေသးေတာ့။


 ယာအစြန္လူႏွစ္ဦး မရွိၾကေလၿပီ။


သူခ်စ္ေသာ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရပ္ကို ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေစလိုသျဖင့္ Physiotherapist မ်ား၏ပညာႏွင့္ဘ၀ျမင့္မားေစရန္ တစိုက္မတ္မတ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူျဖစ္သည္။

ထိုေၾကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္အသင္း (Myanmar Physiotherapy Association - MPA) တြင္ အင္တိုက္အားတိုက္အလုပ္လုပ္ရင္း ယင္းစိတ္ျဖင့္ပင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရွာသည္။

အမွတ္တရရွိလွသည္။



ဦးေအာင္ခ်ီ (မိုးကုတ္၀ိပသနာ - ၉၇ ႏွစ္)

မသန္မစြမ္းလူနာမ်ားေဆးရံု (Hospital for the Disabled) တြင္ မိမိတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ နတ္ေမာက္လမ္းရွိ မိုးကုတ္၀ိပသနာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သို႔  မိမိအား ကိုယ္တိုင္ေခၚေဆာင္ကာ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး တရားက်င့္ရန္အားေပးကူညီခဲ့ေသာ ဆရာႀကီးဦးေအာင္ခ်ီသည္ ဧၿပီလက ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါသည္။

မိမိအလုပ္အားသည့္ စေန တနဂၤေႏြ ၂ ရက္မွာ သူ၏မာစီဒီးကားကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္းလ်က္ မိမိကို မိုးကုတ္၀ိပသနာသင္တန္းသို႔ အပတ္စဥ္ အႀကိဳအပို႔လုပ္ေပးခဲ့သည့္ေက်းဇူးတရားမ်ားကို ယေန႔တိုင္ေအာက္ေမ့ေလးစားလ်က္ရွိေနပါသည္။

သူသည္ မိုးကုတ္၀ိပသနာအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွလူႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး စင္ကာပူနိုင္ငံသံရံုးဖြင့္ခါစႏွစ္မ်ားက ေျမနီကုန္းရွိသူ႔အိမ္ကို ငွားထားခဲ့သည္။


စာဆရးဆရာမႀကီးေဒၚကလ်ာ (၈၂ ႏွစ္)

ဇူလိုင္လ ၁ ရက္ေန႔က မိမိႏွင့္မိသားစုမိေဆြပမာခင္မင္ရင္းႏွီးရပါေသာ စာေရးဆရာမႀကီးေဒၚကလ်ာ (အမည္ရင္း ေဒၚခင္ခင္၀င္း) ကြယ္လြန္သည္။

ဆရာမႀကီး မက်န္းမမာျဖစ္ေနသည္မွာၾကာလွၿပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ကိုခဏတျဖဳတ္ျပန္ရင္း ရန္ကုန္ကိုေရာက္တိုင္း ဆရာမႀကီး၏အိမ္သို႔အလည္ေရာက္တတ္ၿပီး လူမမာလည္းေမးျဖစ္ခဲ့သည္။

ကလ်ာမဂၢဇင္းအတြက္ မိမိ၏သမီးျဖစ္သူအား မ်က္ႏွာဖုံုးဓာတ္ပံုရိုက္စဥ္က သူကိုယ္တိုင္လာေရာက္ၿပီး ဓာတ္ပံုဆရာႏွင့္စိတ္တိုင္းက် စီစဥ္အားေပးခဲ့သည္။ 

"ကိုတင္ေမာင္ေအးေရ၊ မမေလ အရင္က မဂၢဇင္းမ်က္ႏွဖံုးဓာတ္ပံုရိုက္တာေတြကို တစ္ခါမွမလာခဲ့ဖူးဘူး။ အခု ကိုတင္ေမာင္ေအးရဲ ႔သမီးေလးအတြက္လာတာ ပထမဆံုးပဲ" ဟုေျပာျပသည္ကို အထူးေက်းဇူးတင္အမွတ္ရမိသည္။



ဆရာဦးျမင့္ညြန္႔ (၇၄ ႏွစ္)





ယခုဇူလိုင္လထဲမွာပင္ ေဆးဘက္ပညာသိပၸံ (Institute of Para-Medical Sciences) တုန္းက မိမိ၏
ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ
ကိုျမင့္ညြန္႕ မေန႔ေန႔လည္က ဆံုးပါးသြားျပန္ပါသည္။

သူ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ေနသည္ကို
ၾကားသိခဲ့ရသည္မွာ သိပ္မၾကာလွ
ေသးေပ။ ေဆးရံုတြင္ ခြဲစိတ္ကုသမႈျပဳလုပ္ေၾကာင္းလည္းသိရသည္။




ျမန္မာျပည္ကိုအလည္ျပန္ရင္း မႏၲေလးၿမိဳ ႔သို႔ေရာက္တိုင္း ကိုျမင့္ညြန္႔တစ္ေယာက္ မိမိတည္းခိုေလ့ရွိသည့္ ဘူတာႀကီးနားက ပစိဖစ္ဟိုတယ္သို႔ စက္ဘီးႏွင့္ေရာက္လာတတ္ပါသည္။

ေနာက္ၿပီး စကားစျမည္ေတြေျပာျဖစ္ၾကသည္။

ေစာေစာပိုင္းႏွစ္မ်ားကေတာ့ သူ အလုပ္လုပ္ေသာ မႏၲေလးေဆးရံုႀကီးက အေၾကာအဆစ္ကုဌာနသို႔ မိမိႏွင့္ဇနီးတို႔ သြားလည္တတ္ၾကသည္။ အျခားေသာ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္အငယ္ေလးမ်ားႏွင့္ သူကမိတ္ဆက္ေပးခဲ့ပါသည္။

ကန္႔ဘလူမွေနေသာ မိမိ၏မိခင္ႀကီးက်န္းမာေရးမေကာင္းသျဖင့္ မႏၲေလးေဆးရံုႀကီးတြင္တက္ရစဥ္အခါက သူႏွင့္မိမိတို႔အေတြ႔မ်ားခဲ့ၾက၏။ သူ၏ဇနီးကလည္း အကူအညီမ်ားေပးခဲ့ရာ ေက်းဇူးမ်ားစြာတင္ပါသည္။ 

ထိုအခ်ိန္တုန္း မိမိတို႔ ပစိဖစ္ဟိုတယ္မွာ မတည္းျဖစ္ၾကေသး။ 
ပုပၸားဟိုတယ္(တည္းခိုခန္လား မမွတ္မိေတာ့) မွာတည္းခဲ့ၾကသည္။

ကိုျမင့္ညြန္႔ စင္ကာပူနိုင္ငံကိုေလ့လာေရးလာေတာ့ မိမိအိမ္ကိုလာလည္သြားသည္။ 
အျခားေသာ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္လည္း ဆံုေတြ႔ကာ စကားေတြေျပာခဲ့ၾက၏။ 

ယခုေတာ့ သူတို႔အားလံုး တစ္ဦးၿပီးတဦး ဤလူ႔ေလာကႀကီးအတြင္းမွ ထြက္သြားခဲ့ၾကေလၿပီ။

သူတို႔အလွည့္ေတြေတာ့ ၿပီးသြားၾကကုန္ၿပီ။

သို႔ႏွင့္
မိမိအလွည့္ဆိုသည္က ......

စီပီအာနဲ႔ေအအီးဒီ သင္တန္း (၃)

အမွတ္ (၂) အထိ စီပီအာ (CPR) အေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

အခုအမွတ္ (၃) မွာ ေအအီးဒီ (AED) အသံုးျပဳနည္းေလးအေၾကာင္း အနဲငယ္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

ေအာက္မွာေတြ႔ေနရတဲ့စက္ကေလးက ေအအီးဒီစက္ပါ။
ထုတ္လုပ္တဲ့ကုမၸဏီကိုလိုက္ၿပီး ဒီဇိုင္းပံုေလးေတြကြာျခားတာမ်ိဳးေတာ့ ရွိတတ္ပါတယ္။  

စက္ကိုဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္ရမွာေတြကို အဆင့္ဆင့္လမ္းညႊန္ေျပာျပေပးတဲ့ဘာသာစကားကလဲ မတူတာေတြ႔ရပါတယ္။

ဥပမာ အဂၤလိပ္စကားျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ 
တရုတ္စကားျဖစ္ခ်င္ျေစ္မယ္ေပါ့။ 









ေရွ  ့မွာေျပာခဲ့သလို စီပီအာနည္းနဲ႔ေအအီးဒီစက္ေတြဟာ လူနာ အသက္ရွဴရပ္တာ ႏွလံုးခံုရပ္တာေတြကို ျပန္လည္ႏိႈးဆြေပးၿပီး ပံုမွန္အတိုင္းအလုပ္ျပန္လုပ္ေေနိုင္ဖို႔ပါ။

လူရဲ ႔ႏွလံုးဟာ ပ်မ္းမ ွ်အားျဖင့္ တစ္ရက္ကို အႀကိမ္ေပါင္း ၁ သိန္း (၁၀၀,၀၀၀) ခန္႔ ခံုေပးေနရပါတယ္။

ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔အျပားကို ေသြးနဲ႔ေအာက္ဆီဂ်င္ ၇,၀၀၀ လစ္တာ ေထာက္ပံ့ေပးေနရတာပါ။

ေအအီးဒီစက္က ယူေဆာင္ရလြယ္ၿပီး ေပါ့ပါးေသးငယ္ပါတယ္။ ႏွလံုးခုံစည္းခ်က္ကို စစ္ေဆးေပးနိုင္ၿပီးေတာ့ ပံုမမွန္ျဖစ္ေနတဲ့ႏွလံုးခုံစည္းခ်က္ကို လ ွ်ပ္စစ္ေရွာ့ေပးကာ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေပးနိုင္တာျဖစ္တယ္။

ရုတ္တရက္ႏွလံုးရပ္သြားတာ (sudden cardiac arrest) ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေဆးပညာစကားနဲ႔ ဗီြအက္(ဖ) VF လို႔ အတိုေကာက္ေျပာေလ့ရွိတဲ့ Ventricular fibrillation (ႏွလံုးစည္းခ်က္ျမန္ၿပီး ကစဥ့္ကလ ွ်ားျဖစ္ျခင္း) ေၾကာင့္လို႔ဆိုပါတယ္။

အဲဒီလိုစျဖစ္တဲ့ေနရာက ႏွလံုးကေနေသြးညွစ္ေပးတဲ့ေအာက္ဘက္အခန္းေတြ (ventricles) ပဲျဖစ္ၾကပါတယ္။

မိမိတို႔တိုက္ေအာက္ ဓာတ္ေလွကားအနီးက ေအအီးဒီစက္    

    

   

စင္ကာပူနိုင္ငံမွာ ေအအီးဒီစက္ေတြကို စာသင္ေက်ာင္းေတြ၊ ဘူတာရံုေတြ၊ လူေနတိုက္ေတြ၊ ကုန္တိုက္ေတြနဲ႔ေလဆိပ္ အစရွိတဲ့ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အစိုးရက ထားရွိေပးထားပါတယ္။

စီပီအာနဲ႔ေအအီးဒီ သင္တန္း (၂)

ဟုတ္ပါတယ္။

ေစာေစာကသင္တန္းဆရာေျပာခဲ့သလိုပဲ သင္တန္းရဲ ႔လက္ေတြ႔အပိုင္းမွာ လက္ေမာင္းနဲ႔ပခံုးၾကြက္သားအင္အားရယ္၊ ခါးခ်ိဳးၿပီး ဒူးၾကာၾကာေထာက္ထားနိုင္ဖို႔ရယ္၊ လက္ဖေနာင့္အားနဲ႔ ဆက္တိုက္အခ်ိန္ၾကာၾကာဖိေပးၾကြေပးနိုင္ဖို႔ရယ္ဆိုတာေတြ တကယ္ကိုလိုအပ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုထပ္ၿပီးေျပာရရင္ လူနာရဲ ႔ရင္ဘတ္ေပၚမွာ စည္းခ်က္က်က် ဖိေပးေနတဲ့လက္ဖ၀ါးႏွစ္ခုရဲ ႔အဖိအၾကြအခ်ိန္အဆနဲ႔ ေနရာမွန္မွာ မေရြ ႔မေျပာင္းပဲရွိေနေစဖို႔ကလဲ အေရးႀကီးတာျဖစ္တယ္။

ဒါကို ဆရာကိုင္ထားေပးတဲ့ iPad ေပၚက အစက္ကေလးရဲ ႔တည္ေနရာကိုၾကည့္ရင္ သိနိုင္ပါတယ္။ အစက္ကေလးက အနဲအပါး ဟိုဒီေရြ ႔ေနေပမယ့္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေလးေထာင့္ကြက္ေလးအတြင္းမွာရွိေနရင္ လက္အေနအထားမွန္ပါတယ္။

ေအာက္က CPR Step-by-Step Guide က သင္တန္းေက်ာင္းနံရံမွာကပ္ထားတာေတြ႔လို႔ ဓာတ္ပံုရိုက္ယူထားတာပါ။





သင္တန္းက အရည္အခ်င္းအသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ (Certificate) ေပးတာျဖစ္လို႔ ေရးေျဖေကာ လက္ေတြ႔ ေကာ စာေမးပြဲေျဖၾကရပါတယ္။

ေရးေျဖကေတာ့ မျမင္ရလို႔မသိေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာက ျမင္ေနရတာျဖစ္လို႔ ကိုယ့္အုပ္စုထဲမွာ မမွန္မခ်င္း တစ္ႀကိမ္မကျပန္လုပ္ေနၾကသူ ၂ ဦး ၃ဦးရွိတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။

လက္ေတြ႔စစ္ေဆးရာမွာ လူနာရဲ ႔ရင္ညႊန္႔ရိုးေအာက္ပိုင္းကို လက္အဖိအၾကြအခ်ိန္အဆမမွန္တာေၾကာင့္ ဆ ရာကျပန္ရွင္းျပလိုက္ သင္တန္းသားက  ျပန္လုပ္လိုက္နဲ႔ မမွန္မခ်င္းအစစ္ေဆးခံရပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ အထက္ကပံုမွာပါတဲ့အတိုင္း နံပတ္ ၁ ကေန ၉  အထိ တစ္ဆင့္ၿပီးတဆင့္ မလြဲမေခ်ာ္ပဲလုပ္ျပရၿပီး ပါးစပ္ကလဲ ကိုယ္လုပ္ရမွာေတြကို အစီအစဥ္တက် ဆရာကို ေျပာျပေနရပါေသးတယ္။

ဥပမာ နံပတ္ (၁) ဆိုပါစို႔။

လူတစ္ဦးလဲက်ၿပီးသတိလစ္သြားၿပီဆိုရင္ ဘာမွစမလုပ္ခင္မွာ လူနာအနားက ေဘးအႏၲရာယ္ျဖစ္ေစနိုင္တာ ေတြ ရွိမရွိ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈရမယ္။ 

အဲဒါေတြက ဘယ္လိုဟာမ်ိဳးေတြဆိုတာကိုေျပာျပနိုင္ရမယ္။ ကိုယ္ကမေျပာမိရင္လဲ ဆရာက ႏႈတ္ေမးခြန္းသေဘာ ေမးပါတယ္။ 

လက္ေတြ႔ေရာ ႏႈတ္ေျဖေရာေပါ့။


   သင္တန္းေအာင္ျမင္ၿပီးစီးေၾကာင္းလက္မွတ္




စီပီအာသင္တန္းအေၾကာင္းေရးေနတုန္း တေန႔ကျမန္မာသတင္းစာမွာ စီပီအာကိုလက္ေတြ႔ေလ့က်င့္ေနတဲ့သတင္းေလးတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။

စီပီအာနဲ႔ေအအီးဒီ သင္တန္း

ဒီကေန႔သင္တန္းတစ္ခု တက္ျဖစ္တယ္။

CPR + AED Certification Course ဆိုတဲ့ ေန႔တစ္၀က္ (၄ နာရီၾကာ) သင္တန္းပါ။ 

မနက္ ၈ နာရီခြဲကေန ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခြဲအထိျဖစ္ပါတယ္။

မိမိအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ေဆးရံုက တက္ခိုင္းတာပါ။

စင္ကာပူနိုင္ငံရဲ ႔အထင္ကရေနရာႀကီးျဖစ္တဲ့ ၾသခ်တ္ (Orchard) က Singapore Emergency Responder Academy ကို သြားတက္ခဲ့ပါတယ္။ 

သင္တန္းရဲ ႔အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့  ႏွလံုးေရာဂါေၾကာင့္ ရုတ္တရက္ႏွလံုးထိခိုက္ၿပီး (Heart attack) လဲက်သတိလစ္ေနသူမ်ားကို  Cardiopulmonary resuscitation (CPR) နည္းနဲ႔ Automated External Defibrillator (AED) စက္ကိုသံုုးၿပီး အေရးေပၚေရွးဦးအသက္ကယ္ေပးနိုင္ရန္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အဲဒီလိုႏွလံုးထိခိုက္မႈေၾကာင့္ ႏွလံုးခံုရပ္သြားၿပီး ရုတ္တရက္ေသဆံုးသြားနိုင္ပါတယ္။ ေသလဲေသေနၾကပါတယ္။

က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနရဲ ႔ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္က အမ်ိဳးသားက်န္းမာေရးစာရင္းဇယားမ်ားအရ သိရတာက ႏွလံုးၾကြက္သားေတြဆီကို ေသြးေရာက္တာနည္းလို႔ (Ischemic heart disease) အသက္ဆံုးရံႈးၾကရသူအေရအတြက္ဟာ စင္ကာပူနိုင္ငံမွာ တတိယအမ်ားဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ စင္ကာပူအစိုးရက သူ႔နိုင္ငံသူနိုင္ငံသားေတြကို ဒီသင္တန္းေတြတက္ဖို႔ အထူးအားေပးပါတယ္။ 

တိုက္တြန္းေလ့ရွိပါတယ္။ 

ေစာေစာကေျပာခဲ့သလို အေရးအေၾကာင္းေဟ့ဆိုရင္ CPR နည္းနဲ႔ AED စက္သံုးလို႔ သိနားလည္ၿပီး တတ္ထားသူတိုင္းက အသက္ကယ္ေပးနိုင္ၾကမွာပါ။


17/07/19 


သင္တန္းစ,မွာက မနက္ ၈ နာရီခြဲျဖစ္လို႔ အိမ္က အေစာႀကီးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ 
ဂ်ဴေရာင္း၀က္စ္အရပ္ကေန ၾသခ်တ္အရပ္အထိသြားရမွာ။ 
လမ္းထိပ္က အျမန္ဘတ္စ္ကားအမွတ္ ၅၀၂ စီးသြားတာေတာင္ မိနစ္ ၅၀ ၾကာေသးတာ။ 

အဲဒီလို ၀ီရိယပိုသြားတဲ့အတြက္ ၾသခ်တ္လမ္းကသင္တန္းေက်ာင္းမွတ္တိုင္ကိုေရာက္ေတာ့ မနက္ ၇ နာရီ ၃၅ မိနစ္ပဲရွိပါေသးတယ္။ 

ဒါနဲ႔လိပ္စာေျမပံုကို ႀကိဳၿပီးၾကည့္ထားတာေၾကာင့္ ၾသခ်တ္လမ္းကေန လက္၀ဲဘက္မွာရွိတဲ့ Cuppage Road ထဲကိုခ်ိဳး၀င္လိုက္တယ္။ 

၅ မိနစ္ေလာက္ေလ်ာက္၀င္ၿပီး လမ္းဆံုးေရာက္ေတာ့ Singapore Emergency Responder Academy(SERA) ရွိရာ ခန္႔ျငားတဲ့အေဆာက္အဦႀကီးကိုေတြ႔ရပါတယ္။

သင္တန္းေက်ာင္းရွိရာအေဆာက္အဦႀကီး

ေစာေနေသးလို႔ ေက်ာင္းရွိရာကို၀င္မသြားေသးပဲ အနီးအနားကိုေလ်ာက္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ 

အားလံုးတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ရွိေနပါတယ္။

ေသေသသပ္သပ္ညွပ္ထားေပးတဲ့ လမ္းေဘးၿခံစည္းရိုးပင္ေတြနဲ႔ အံု႔အံု႔ဆိုင္းဆိုင္းသစ္ပင္ႀကီးမ်ားကလဲ စိမ္းစိမ္းစိုစိုေတြ႔ရွိလွၿပီး စိတ္ထဲမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းခံစားမိပါတယ္။

အဲဒီျမင္ကြင္းေလး ၂ ခုကို ဓာတ္ပံုရိုက္ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။


 

စိမ္းစိုေအးခ်မ္းတဲ့စင္ကာပူနိုင္ငံရဲ ႔နံနက္ခင္းျမင္ကြင္း

ဓာတ္ပံုရုိက္ၿပီးေနာက္ အေဆာက္အဦထဲ၀င္ၿပီး သင္တန္းေက်ာင္းရွိရာ ၃ ထပ္ကို တက္ခဲ့ပါတယ္။

သင္တန္းရံုးခန္းက မဖြင့္ေသးဘူး။

သင္တန္းအခန္းလမ္းညႊန္

ဒါနဲ႔ ရံုးခန္းေရွ ႔က သင္တန္းအမ်ိဳးအစားအလိုက္ အခန္းလမ္းညႊန္စာကိုဖတ္ၾကည့္ေနတုန္း အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိလိမ့္မယ္လို႔ခန္႔မွန္းရတဲ့ သင္တန္းဆရာတစ္ဦးက ဘာသင္တန္းတက္ဖို႔လဲလို႔ မိမိကို ေမးတာနဲ႔ေျပာျပလိုက္ပါတယ္။

ဒီအခါမွာ သူက အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲလို႔ ထပ္ၿပီးေမးျပန္ပါတယ္။

၇၁ ႏွစ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ 'ဒီသင္တန္းက သိပ္ၿပီးပင္ပန္းတယ္ေနာ'။

'၁ မိနစ္ကို အႀကိမ္ ၁၀၀ ႏႈန္းနဲ႔ ၂ မိနစ္ၾကာ ဒူးေထာက္ၿပီး လက္ဖေနာင့္နဲ႔ဆက္တိုက္ႀကီး မရပ္မနားဖိေပးရတာ (compression)။ ျဖစ္ပါ့မလားဗ်ာ'လို႔ မိမိကို စိုးရိမ္ဟန္နဲ႔ေျပာပါတယ္။

မိမိက ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ၿပံဳးဘဲၿပံဳးေနလိုက္ပါတယ္။

အင္း ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ..
ငါက physiotherapist ဆိုတာ သူမွ မသိရွာပဲကိုးလို႔ ေတြးမိပါတယ္။

ဟုတ္တယ္ေလ။

မိမိတို႔ physiotherapist ေတြဆိုတာ ေခတ္မီစက္ေတြကိုသံုးၿပီး အေၾကာအဆစ္ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားကို ကုသေပးေနသလို လက္ေခ်ာင္းနဲ႔လက္ေတြကို ကၽြမ္းက်င္စြာသံုးၿပီးေတာ့လဲကုသေပးေနၾကရတာျဖစ္တယ္။

ကၽြမ္းက်င္မႈနဲ႔အတူ တစ္ခါတခါမွာ လက္နဲ႔လက္ေမာင္းအင္အားေတြထည့္သံုးရတယ္။
တစ္ခါတခါမွာေတာ့ အင္အားကိုခ်ိန္ဆထိန္းေက်ာင္းၿပီး အခ်ိန္ၾကာၾကာလုပ္ေပးၾကရတာမ်ိဳးလဲ ရွိပါတယ္။

Strength and stamina ႏွစ္မ်ိဳးလံုးေပါ့။

စင္ကာပူမွာေလ စိမ္းစိမ္းရယ္စို

မိမိတို႔အဖိုးႀကီးအဖြားႀကီးႏွစ္ေယာက္သည္ ဘတ္စ္ကား သို႔မဟုတ္ အမ္အာတီရထားစီးကာ အျပင္သို႔ မၾကခဏဆိုသလို ခရီးသြားေလ့ရွိသည္။

မိမိသည္ ေဆးရံုတြင္အလုပ္လုပ္ေနသျဖင့္ စေန တနဂၤေႏြမွအပ ေန႔တိုင္းခရီးထြက္ျဖစ္ေနသည္။

ထိုအခါ စိမ္းစိမ္းစိုစိုရွိလွေသာ စင္ကာပူ၏ရႈခင္းမ်ားကို ခံစားမိၾကစၿမဲပင္။

Garden by the Bay

                                          

                                        ေအာ္ခ်တ္လမ္းဆံု

စင္ကာပူနိုင္ငံ၏ထင္ရွားသည့္၀ိေသသအခ်ိဳ ႔တြင္ သစ္ပင္ ပန္းပင္မ်ားျဖင့္စိမ္းစိမ္းစိုစိုရွိေနျခင္း (Green and Clean City) သည္လည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။

တကယ္က စင္ကာပူသည္ ကမ ၻာအေကာင္းဆံုးစိမ္းစိုစိုၿမိဳ ႔ (World’s Greenest City) ျဖစ္ရန္ အားထုတ္ခဲ့သကဲ့သို႔ ယခုလည္းႀကိဳးပမ္းေနဆဲျဖစ္သည္။

စင္ကာပူရွိ ပန္းၿခံႏွင့္ဥယ်ာဥ္တိုင္းကိုၾကည့္ပါက သစ္ပင္ ပန္းပင္မ်ား ေနရာမလပ္ရွိေနၾကသျဖင့္ ျမင္ျမင္ရာရာအားလံုး စိမ္းစိမ္းစိုစိုရွိလွသည္။ 

မ်က္စိေအးပါဘိ။

ဥပမာ၊အားျဖင့္

Chinese Garden၊ Garden by the Bay၊ Botanic Gardens၊ MacRitchie Nature Trail & Reservoir Park၊ Fort Canning Park၊ Bukit Timah Nature Reserve? Hot Park အစရွိသည့္ပန္းၿခံ၊ ဥယ်ာဥ္ႏွင့္သဘာ၀ေတာတန္းမ်ား။

ဘတ္စ္ကားႏွင့္ရထားတို႔စီးသြားရင္း ေဘးဘက္၀န္းက်င္ကိုၾကည့္က ပ်ိဳးပင္ကေလးမ်ားအား ေျမပိုေျမလပ္မရွိ အတန္းလိုက္ အနိမ့္အျမင့္ အကြက္က်က် စိုက္ပ်ိဳးထားသည္ကို ေနရာအႏွံ႔ေတြ႔ျမင္နိုင္ေသးသည္။ 

လမ္းဆံုေတြလိုေနရာေတြ၊ လမ္းက ႀကိဂံကၽြန္းေတြ၊ လမ္းလယ္ကၽြန္းေတြမွာလည္း စိမ္းလန္းစိုျပည္ေသာ ျမက္ခင္းမ်ား၊ ေရာင္စံုပန္းအလွပင္မ်ားႏွင့္ရာသီပန္းပြင့္မ်ားကို မ်က္စိပသာဒက်က် အထူးတလည္စိုက္ထားသည္ကိုေတြ႔နိုင္သည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ သစ္ပင္မ်ား၊ ပန္းအလွပင္မ်ား၊ အရိပ္ရအပင္မ်ားႏွင့္ရာသီပန္းမ်ားကို ျပဳစုပ်ိဳး ေထာင္ေပးျခင္းႏွင့္မြမ္းမံထိန္းသိမ္းျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ေပးေနၾကရသည္။ 

ေနာက္ၿပီး မလိုအပ္ေသာ အႏၲရာယ္ရွိနိုင္ေသာသစ္ပင္အိုမ်ားႏွင့္သစ္ကိုင္း သစ္ခက္မ်ားကိုလည္း ကားႀကီးကားငယ္ စက္ယႏၱရားမ်ားျဖင့္ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ခုတ္လွဲရွင္းပစ္ျခင္းမ်ားရွိသည္။ 

ယခင္အခါက လမ္းမ်ား ေတာေတာင္ကုန္းဂမူေလးမ်ားႏွင့္ျမက္ခင္းမ်ားသာစိမ္းလန္းခဲ့ရာမွ ယခုအခါတြင္ ၿမိဳ ႔အလယ္ရွိ အေဆာက္အဦမ်ားပင္ စိမ္းစိမ္းစိုစိုရွိလာၾကေပၿပီ။ 

Green buildings ပါတဲ့။

အဖိုးအဖြားႏွင့္ေျမးမ်ား

ယခုရက္ပိုင္းတြင္ ေျမးကေလး ၂ ေယာက္ အိမ္မွာေရာက္ေနသျဖင့္ အလုပ္ေတြမ်ားေနသည္။

အိမ္ရွင္မအဖြားျဖစ္သူကေတာ့ ထမင္းေကၽြး၊ ေရခ်ိဳး သနခါးလိမ္း အ၀တ္လဲေပးႏွင့္ လံုး၀မအားရေပ။

အငယ္ေလးကို ၀မ္းႏွင့္ရွဴးရွဴးၾကည့္ၿပီး အခ်ိန္မွန္မွန္ ဒိုင္ယာပါလဲေပးရေသးသည္။

ေျမးအႀကီးအတြက္ကေတာ့ ဒီကိစၥေတြမလိုအပ္ေတာ့ေပ။  


အဖိုးျဖစ္သူ မိမိသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အေဖာ္ျပဳေပး ကစားေပးေနရသည္။

အဖြားအလုပ္မ်ားေနခ်ိန္မွာ ေျမးအငယ္ေလးက အဖိုးအနားတြင္ တစ္ခ်ိန္လံုးရွိေနတတ္သည္။

ကြန္ျပဴတာစားပြဲမွာထိုင္ေလ့ရွိေသာအဖိုးအနားတြင္ သူကပါကပ္ထိုင္ၿပီး ကီးဘုန္ခလုပ္ေတြကို ဟိုႏွိပ္ဒီႏွိပ္လုပ္ခ်င္သည္။ တားလို႔ဆီးလို႔ပင္ မရတတ္။

မွန္သားေပၚရွိ ေရာင္စံုအကြက္ေလးမ်ားကို သူ႔လက္ကေလးျဖင့္ touch screen monitor အလား လိုက္ၿပီးတို႔လား တို႔ကစားတတ္သည္။

 touch screen monitor မဟုတ္သျဖင့္ ဘာမွအေျပာင္းအေရြ ႔မျဖစ္ေသာအခါ ကီးဘုတ္ႏွင့္ေမာက္စ္ဆီသို႔ လက္ကေရာက္လာျပန္ေတာ့ၿပီ။

အခုေခတ္ကေလးမ်ား အတုျမင္ အတတ္သင္ျမန္လြန္းေပစြ။

"ကီးကာ ၀က္ကာ၊ 
စာ ဘယ္မွာဥ၊ 
စာဥ ဘယ္မွာေန ..." 

ေျမးအငယ္ေလးသည္ အဖြားနွင့္ ကစားမ်ိဳးစံုကစားေလ့ရွိသည္။

လသားကေလးအရြယ္ကတည္းက လက္ေမာင္းရင္းကေန လက္ဖ၀ါး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြအထိ အဖြားက ရြရြေလးကလိထိုးလ်က္ ပါးစပ္မွ ကီးကာ ၀က္ကာ ဆိုတတ္သည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ခါးႏွစ္ဘက္ကို ကီးကာ ၀က္ကာ လုပ္ေပးျပန္သည္။

ယခုအေတာ္ေလးသိတတ္လာေသာအခါ ကစားစရာအရုပ္ေလးမ်ားျဖင့္ ကစားေပးသည္။ ကေလးစက္ဘီးေပၚတင္ၿပီး တြန္းေပးသည္။

စက္ဘီးေပၚမွာ တြန္းေပးမည့္သူေစာင့္လို႔     

 ေလယာဥ္ရုပ္ေလးကို ျဖဳတ္ကာ တတ္ကာ


အခ်ိဳ ႔အရုပ္ေလးမ်ား ျဖဳတ္လို႔ တတ္လို႔ရသျဖင့္ ျဖဳတ္ၾကည့္ကာ ျပန္တတ္တမ္းကစားၾကသည္။



တစ္ေန႔ကေတာ့ လက္(ပ)ေတာ့မွာ အဖြား အေမတို႔ႏွင့္အတူ ျမန္မာအၿငိမ့္ၾကည့္ၾကရင္း ေျမးကေလးက စိတ္ပါလာၿပီး အၿငိမ့္မင္းသမီးကိုအတုခိုးကပါေလ၏။




က က 
ေျမးကေလး 
အတုခိုးလို႔က။


ေျမးအႀကီးက ဖိုးဖိုး၏ကြန္ျပဴတာတြင္ Talent Show ၾကည့္ေသာအခါ ေျမးအငယ္ကလည္း အားက်မခံ အဖိုး၏တစ္ခုတည္းေသာထိုင္ခံုကို ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လုၿပီးထိုင္လားထိုငိတတ္ၾကသည္။

အဖိုး၏ကြန္ျပဴတာစားပြဲမွာ ..




































အမ မနက္တိုင္းမူႀကိဳေက်ာင္းသြာလို႔ သူကလဲ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးနဲ႔ သြားခ်င္တာ။

သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား ေခ်ာ္လဲက်ျခင္းမွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးေရး

ကမ ၻာ့အေၾကာအေစ္ကုပညာရပ္ညီလာခံ ဂ်နီဗာခရီး အမွတ္ (၉ ) ႏွင့္ (၁၁) တို႔တြင္ ေခ်ာ္လဲက်ျခင္းႏွင္သက္ဆိုင္ေသာ ျမန္မာျပည္ကအေတြ႔အႀကံဳတစ္ခုႏွင့္ သုေတသနစာတမ္းတို႔အေၾကာင္း ေရးခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

ယခင္ကလည္း မိမိ၏ေဖ့စ္ဘြတ္တြင္ (၁၀ ရက္ ဇူလိုင္၂၀၁၇) ထိုႏွစ္က ေတာင္အာဖရိကနိုင္ငံ ကိပ္ေတာင္းၿမိဳ ႔သို႔ မိမိတက္ေရာက္ခဲ့သည့္ WCPT Congress 2017 အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကိုမ ွ်ေ၀ခဲ့ရာ ေခ်ာ္လဲက်ျခင္းလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ေအာက္တြင္ဖတ္ၾကည့္ၾကေစလိုပါသည္။

........................

သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား လဲက်ျခင္းမွ
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း
.

ေဆးပညာရပ္အားျဖင့္ Fall prevention ဟု ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေျပာပါသည္။

ဤအေၾကာင္းအရာသည္ ယခုအခါ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရပ္ (Physiotherapy) ၏အဓိကကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္လာသည္။ 

မွတ္မိေနေသး၏။

လြန္ခဲ့ေသာ ၃ ႏွစ္ခန္႔က (ဒီဇင္ဘာလ၊ ၂၀၁၄) ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔တြင္ မိမိဦးေဆာင္ၿပီး တစ္နိုင္ငံလံုးမွ PT ၁၃ ဦးတို႔၏ ေစတနာလုပ္အားေပးအကူအညီျဖင့္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ Community Physiotherapy Service တြင္ Fall prevention ကို လူနာႏွင့္အတူသင္ျပခဲ့ရာ (ပူးတြဲပါပံု)၊ အခ်ိဳ ႔ junior PT မ်ားက ယင္းကာကြယ္ကုသမႈမ်ိဳးအား ယခင္က မေတြ႔ခဲ့ဖူးေၾကာင္းေျပာျပခဲ့ၾကသည္။

ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔မွာျပဳလုပ္တဲ့ ပရဟိတကုသိုလ္ျဖစ္အေၾကာအဆစ္ကုသမႈေဆးခန္းတြင္ Fall Prevention အား လူနာျဖင့္လက္ေတြ႔သင္ျပေနစဥ္။

သို႔ျဖစ္ရာ ၿပီးခဲ့ေသာအပတ္က မိမိတက္ေရာက္ခဲ့ေသာညီလာခံမွ ေလ့လာသိရွိခဲ့သည္မ်ားကို အက်ဥ္းမ ွ်ေဆြးေႏြးေပးပါမည္။

ေဟာေျပာပို႔ခ်သူမွာ ၾသစေတးလ်နိုင္ငံ George Institute of Global Health မွ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ ပါေမာကၡ Catherine Sherrington ျဖစ္သည္။ 

သူသည္ အႀကီးတန္းသုေတသနပညာရွင္လည္းျဖစ္သည္။

သူ၏ေလ့လာမႈအရ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားေလ့က်င့္မႈျပဳလုပ္သူ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားသည္ ယင္းသို႔မျပဳလုပ္ၾကေသာသက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားထက္ လဲက်ျခင္းျဖစ္မႈ ၂၁% ေလ ွ်ာ့နည္းေၾကာင္းေတြ႔ရွိရသည္ဆို၏။ 

အျခားသုေတသနျပဳေလ့လာမႈအခ်ိဳ ႔ကမူ ေလ့က်င့္ခန္းျပဳလုပ္သူမ်ားသည္ ၅၀% အထိပင္ လဲက်မႈေလ ွ်ာ့နည္းေၾကာင္း ေတြ႔ခဲ့ၾကပါသည္။

.

“ တကယ္ေတာ့ အသက္ႀကီးတဲ့သူေတြ လဲက်တတ္တာကေတာ့ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေနတာပါပဲ။ သက္ႀကီးရြယ္အိုေစာင့္ေရွာက္ေရးဌာနတို႔ ေဆးရံုတို႔မွာဆိုရင္ အသက္ ၆၅ ႏွစ္ေက်ာ္သူ ၃ ဦးမွာ ၁ ဦးကေတာ့ လဲက်ေနၾကတာ။ “ လို႔ Bone Health and Fall Prevention seminar မွာ ေျပာသြားခဲ့ပါသည္။

ယင္းသို႔လဲက်ရျခင္းသည္ ဇီ၀ကမၼေဗဒဆိုင္ရာ (physiological) ၊ အျပဳအမူေဗဒဆိုင္ရာ (behavioural) ႏွင့္ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ (environmental) အေၾကာင္းတို႔တြင္ အေျခခံေလသည္။
.

၂၀၁၆ ခုႏွစ္တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ သုေတသနဆိုင္ရာစစ္တမ္းမ်ား (systemic reviews) အရ ခႏၶာကိုယ္ခ်ိန္ဆနိုင္မႈ(balance) ကိုစိန္ေခၚေသာ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားေလ့က်င့္မႈအစီအစဥ္မ်ား (exercise programmes) အား တစ္ပတ္လ်င္ ၃ နာရီၾကာျပဳလုပ္ေပးပါက အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။
.

တစ္ခါ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ ေဒါက္တာ Jennifer Bottmley ကလည္း သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား လဲက်ျခင္းမွကာကြယ္ေပးရန္ သူတို႔၏နာတာရွည္ေ၀ဒနာမ်ားအား ကုသေစာင့္ေရွာက္ေပးရန္ အထူးလိုအပ္ေနေၾကာင္းေျပာပါသည္။ 

သူသည္ International Association of Physical Therapist working with Older People ၏ဥကၠ႒ျဖစ္သည္။ 

PT မ်ားအေနျဖင့္ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား၏ ခႏၶာကိုယ္လႈပ္ရွားမႈႏွင့္လုပ္ကိုင္နိုင္စြမ္းတို႔ (functional capabilities) ကို တတ္နိုင္သမ ွ်အျမင့္ဆံုးတင္ေပးထားၿပီး သူတို႔၏အိမ္မ်ား တြင္ လဲက်မႈမျဖစ္ေစရန္ အေသးစိတ္ရွင္းျပသတိေပးထားၾကရန္ သူက တိုက္တြန္းထားပါသည္။
.
မိမိတို႔အဖြဲ႔အစည္း MINDS မွာလည္း သက္လတ္ႏွင့္သက္ႀကီးဥာဏ္ရည္နိမ့္မသန္စြမ္းသူမ်ားအား Fall Risk Assessment ျပဳလုပ္လ်က္ လိုအပ္သည့္ႀကိဳတင္ကာကြယ္ကုသမႈမ်ားျပဳလုပ္ေပးေနသည္မွာ ႏွစ္အတန္ၾကာရွိခဲ့ေပၿပီ။
.
.

Lakeside ဘူတာအလြမ္း (၄)

လိတ္ဆိုက္ဘူတာႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခါက မွတ္မွတ္သားသားဟိုးေလးတေက်ာ္ျမန္မာအခ်စ္ဇာတ္လမ္း ေလးတစ္ပုဒ္လည္း ရွိခဲ့ဖူးသည္။

ထိုစဥ္က စင္ကာပူနိုင္ငံေရာက္ျမန္မာမ်ားအၾကား ေျပာစမွတ္ေလးျဖစ္ခဲ့သည္။

လူငယ္တို႔သဘာ၀ တစ္ဘက္သတ္ခ်စ္ရသူက ခ်စ္သည့္စိတ္ကို ထိန္းသိမ္းဆင္ျခင္နိုင္စြမ္းအားနည္းသျဖင့္ မသင့္ေတာ္သည့္ကာယကံမႈကို က်ဴးလြန္မိသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပေဒအရ ရာဇ၀တ္မႈေျမာက္သည္။

လူမႈေရးအရလည္း ကဲ့ရဲ ႔ရႈတ္ခ်ဖြယ္ျဖစ္ခဲ့၏။ 

တစ္ဘက္သတ္အခ်စ္ခံရေသာအမ်ိဳးသမီးမွာလည္း နစ္နာမႈျဖစ္ရသည္။

ထိုအေၾကာင္းခ်င္းရာကို စင္ကာပူနိင္ငံထုတ္ သစရိတ္တိုင္းမ္စ္သတင္းစာ (The Straits Times) တြင္ အထူး တလည္ေဖာ္ျပေပးခဲ့ရာ လူသိအေတာ္ေလး မ်ားသြားခဲ့ေလသည္။

မိမိပင္လ ွ်င္ ထိုေန႔နံနက္က စင္ကာပူနိုင္ငံသားလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္တစ္ဦးက ေျပာျပသျဖင့္သိခဲ့ရျခင္းျဖစ္ သည္။ ေနာက္မွသတင္းစာတြင္ ဖတ္ခဲ့ရသည္။

The Straits Times သတင္းစာမွ သတင္းျဖတ္ပိုင္းမ်ား

သတင္းစာပါအျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုဖတ္ၿပီးေသာအခါ ျမန္မာျပည္ကစာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအား အသိေပးလိုစိတ္ျဖစ္မိသည္။

စင္ကာပူေရာက္ျမန္မာလူငယ္မ်ား သင္ခန္းစာယူေစခ်င္သည္။

သို႔ႏွင့္၀တၲဳတိုဆန္ဆန္ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေရးၿပီး မေဟသီမဂၢဇင္းသို႔ ပို႔လိုက္သည္။
မေဟသီကလည္း ေဖာ္ျပေပးခဲ့သည္။   

အကယ္၍ စာဖတ္သူသည္ ယင္း၀တၲဳေဆာင္းပါးကို ျပည့္ျပည့္စံုစံုဖတ္ရႈလိုပါက ကၽြန္းသာယာဘေလာ့တြင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က မိမိေရးခဲ့ေသာစာမ်က္ႏွာကိုရွာေဖြဖတ္ရႈနိုင္ပါသည္။



ဆက္ေရးပါဦးမည္။


  

က်ေနာ္ႏွင့္လွည္းတန္းေစ်း (၁)

ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ေတာ္ႀကီးမွာ က်ေနာ္အညာသားေလး ႏွစ္အေတာ္ၾကာၾကာႀကီးကို ေနခဲ့ရတယ္ဗ်။

မက္ထရီကူေလးရွင္း (matriculation) လို႔ေခၚတဲ့ တကၠသိုလ္၀င္တန္းေအာင္ၿပီးတဲ့အထိ မႏၲေလးၿမိဳ ႔ရဲ ႔ေတာင္ဘက္ကိုဆိုလို႔ ေျခတစ္၀ါးေတာင္မေရာက္ဖူးခဲ့တဲ့က်ေနာ္သည္ ရန္ကုန္ကိုေဆးဘက္ပညာသိပၸံေက်ာင္း (Institue of Para-Medical Sciences) သြားတက္ကထဲကေနျဖစ္သြားခဲ့တာ အညာေဒသကိုျပန္ေနရတယ္လို႔ကို တစ္ခါမွ မရွိခဲ့ေတာ့ဘူး။

ရန္ကုန္မွာ ..  

ေက်ာင္းတက္တုန္းက ေနခဲ့တယ္။

အလုပ္စ၀င္ေတာ့လဲ ေနခဲ့တယ္။

ေမာ္လၿမိဳင္ကိုအလုပ္နဲ႔ေျပာင္းေရြ ႔ရၿပီး အဲဒီကမွ ၾကည့္ျမင္တိုင္အရိုးအထူးကုေဆးရံုကို တာ၀န္က်ေတာ့လဲ ေနခဲ့ရျပန္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုး စင္ကာပူနိုင္ငံကိုေရာက္သြားတဲ့အထိပဲ ဆိုပါေတာ့ေလ။

လွည္းတန္းနဲ႔က်ေနာ္ဖူးစာဆံုခဲ့ရတာက ဟိုတစ္ခ်ိန္က ရာဇူး (RASU) လို႔ အတိုေကာက္ ေခၚၾကေလ့ရွိတဲ့ ရန္ကုန္၀ိဇၨာႏွင့္သိပၸံတကၠသိုလ္  (Rangoon Arts and Sciences University) ႀကီးကိုအေၾကာင္းျပဳလို႔ပါ။

ေဆးဘက္ပညာ ပထမႏွစ္နဲ႔ဒုတိယႏွစ္ေတြတက္ရင္း ရာဇူးထဲက ေရႊဘိုေဆာင္မွာေနခဲ့တာ။

လွည္းတန္းရပ္က ကမာရြတ္ၿမိဳ ႔နယ္ထဲမွာပါေနပါတယ္။ 

စာေရးသူရဲ ႔ရင္ထဲမွာထင္က်န္ေနဆဲ လွည္းတန္ေစ်း၀န္းက်င္

ကမာရြတ္ၿမိဳ ႔နယ္က ေက်ာက္တံတားတို႔ ပန္းဘဲတန္းတို႔လို  ၿမိဳ ႔လယ္ေခါင္မဟုတ္ေပမယ့္ ၿမိဳ ႔လယ္ရဲ ႔ေျမာက္ဘက္ပိုင္းက်က်ေနရာ (north central part of Yangon) လို႔ေတာ့ ေျပာနိုင္ပါတယ္။

သူက ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ရဲ ႔အဓိကၿမိဳ ႔နယ္ႀကီးေတြနဲ႔၀န္းရံထားတာလဲ ျဖစ္တယ္။

ေျမာက္ဘက္မွာ လိႈင္ၿမိဳ ႔နယ္

အေနာက္ဘက္မွာ လိႈင္နဲ႔ၾကည့္ျမင္တိုင္ၿမိဳ ႔နယ္မ်ား

အေရွ ႔ဘက္မွာ အင္းယားကန္၊ ဗဟန္းၿမိဳ ႔နယ္နဲ႔မရမ္းကုန္းၿမိဳ ႔နယ္မ်ား

ေတာင္ဘက္မွာက စမ္းေခ်ာင္ၿမိဳ ႔နယ္

အဲဒီအခ်ိန္က ၿမိဳ ႔ထဲသြားဖို႔ကလဲအလြန္အဆင္ေျပတာ။ 

ဘတ္စ္ကားစီးမလား

ၿမိဳ ႔ပတ္ရထားစီးမလား

အားလံုးပိစ္(peace) ပဲေလ။

က်ေနာ္ဆို ၿမိဳ ႔ထဲကိုသြားခ်င္ရင္ လိုင္းေပါက္မွတ္တိုင္(၀ဂၢီရပ္၊ ကမာရြတ္) ကေန အမွတ္ ဂ ဘတ္စ္ကားစီးသြားလိုက္တာ။

ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးကိုေရာက္တယ္။

သိမ္ႀကီးေစ်းကိုေရာက္တယ္။

ဆူးေလဘုရားနဲ႔ၿမိဳ ႔ေတာ္ခန္းမကိုေရာက္တယ္။ 

စာေပဗိမာန္ရွိတဲ့ ကုန္သည္လမ္းကိုလဲေရာက္တယ္။ 

ဒါနဲ႔ ဘတ္စ္ကားခေလးအေၾကာင္းနဲနဲေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။

လိုင္းေပါက္မွတ္တိုင္(၀ဂၢီရပ္၊ ကမာရြတ္) ကေနၿမိဳ ႔ထဲအထိ အဲဒီအခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္ ေပးရမယ္ထင္ပါသလဲ။

မွန္းၾကည့္ၾကပါ။

ျပား ၂၀ ထဲရယ္ပါ။

အဲ စီးခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းေလးလဲေျပာျပရဦးမယ္။

ကားကို အၾကာႀကီးေစာင့္ေနရလား။

ဟင့္အင္း။ မေစာင့္ရပါဘူး။

ကားေတြ တစ္စီးနဲ႔တစီး အၿပိဳင္ေမာင္းၾက ေက်ာ္တက္ၾက ခရီးသည္လုၾကၿပီး စပယ္ယာနဲ႔ဒရိုင္ဘာေတြ ေအာ္ဟစ္ဆဲေရးၾကလား။

တုတ္ဓါးဆြဲၿပီး ေဆာ္ႏွက္ၾကလား။

ဒါလဲ ဟင့္အင္းပါ။

အဲလိုႀကီးေတြ တစ္ခါမွ မျဖစ္ၾကပါဘူး။ 

ကားေပၚမွာ ခရီးသည္ေတြေကာ က်ပ္ညပ္ေနလို႔ပဲလား။

ေနာက္ထပ္ ဟင့္အင္းပါ။

ေနရာေခ်ာင္လိုက္တာမွ က်ပ္တယ္ဆိုတာဂ်ိဳနဲ႔လားကြယ့္လို႔ေမးရေခ်ေသးေတာ့ဗ်ာ။

ဟ ဟ ..

..

ဆက္ေရးပါဦးမယ္။

  

ကမ ၻာအေၾကာအဆစ္ကုပညာရပ္ညီလာခံ ဂ်နီဗာခရီး (WCPT Congress 2019) - ၁၁

World Confederation for Physical Therapy  Congress 2019 - An unforgettable trip to Geneva (11)


ဂ်နီဗာခရီးအမွတ္ (၉) တြင္  ေခ်ာ္လဲက်ျခင္းႏွင့္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ကာကြယ္ျခင္းဆိုင္ရာသုေတသနစာတမ္းမ်ားကို ညီလာခံပထမဆံုးေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ မိမိနားေထာင္ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းေရးခဲ့ပါသည္။

သို႔ေသာ္ အမွတ္ (၁၀) ကိုဆက္ေရးေသာအခါ  ေခ်ာ္လဲက်ျခင္းအေၾကာင္းမဟုတ္ေတာ့ပဲ အျခားအေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ေရးျဖစ္သြားခဲ့သည္။ 

ကမ ၻာတလႊား ေခ်ာ္လဲက်မႈမ်ားအေၾကာင္း စာတမ္းမ်ား   

သို႔ျဖစ္ရာ ယခုအမွတ္ (၁၁) တြင္ ယင္းေခ်ာ္လဲက်ျခင္းအေၾကာင္းကို ဆက္ၿပီးေရးသားပါမည္။

ညီလခံပထမေန႔မနက္ပိုင္း ၈ နာရီခြဲတြင္စတင္ဖတ္ၾကားေသာစာတမ္းေပါင္း ၁၀ မ်ိဳးရွိသည့္အနက္ မိမိက ကမ ၻာတလႊားမွ ေခ်ာ္လဲက်မႈမ်ားအေၾကာင္းကို ေရြးျခယ္နားေထာင္ခဲ့သည္။ 

အျခားေသာစာတမ္းမ်ားမွာ ပခံုးဆစ္ႏွင့္ဒူးဆစ္ေ၀ဒနာ၊ နာက်င္မႈေ၀ဒနာကုသေရး၊ ႏွလံုးႏွင့္အဆုတ္ေရာဂါမ်ား၊ အရိုးအေၾကာျပသနာမ်ား စသျဖင့္ျဖစ္ၾက၏။

မိမိ လက္ရွိအလုပ္လုပ္ေနေသာေဆးရံုတြင္ လူနာအမ်ားစုမွာ အသက္ ၅၀ ႏွင့္အထက္ရွိၾကၿပီးFalls Risk ေခၚ ေခ်ာ္လဲက်မႈျဖစ္နိုင္သည့္လူနာအေရအတြက္မ်ားသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ဤအေၾကာင္းကို မိမိကိုယ္တိုင္ က အထူးစိတ္၀င္စားသည္ကတစ္ေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ ေရြးျခယ္တက္ေရာက္ေလ့လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အိမ္တြင္ရွိေနသည္ျဖစ္ေစ ေဆးရံုတြင္ရွိေနသည္ျဖစ္ေစ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူမ်ားသည္ ငယ္ရြယ္သူမ်ားထက္ ေခ်ာ္လဲက်ရန္ အႏၲရာယ္နီးတတ္ၾကသည္။  

ေခ်ာ္လဲက်ျခင္းသည္ ငယ္သူႀကီးသူမေရြး အျဖစ္မ်ားသေလာက္ ကာကြယ္၍ရနိုင္သည့္ကိစၥလည္းျဖစ္ေနပါသည္။ ယင္းအခ်က္ကို သုေတသနစာတမ္းမ်ား၏ေလ့လာေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားက အခိုင္အမာသက္ေသျပဳထားၾကသည္။


















ကေနဒါနိုင္ငံ အယ္လ္ဘားတားတကၠသိုလ္ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးဌာနမွ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာရွန္သီဂၽြန္စင္က ေခ်ာ္လဲက်မႈကာကြယ္ေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္မ်ား လက္ေတြ႔အသံုးျပဳကုသေပးနိုင္မည့္နည္းမ်ားကို ေထာက္ျပခဲ့သည္။

သူေျပာျပခဲ့သည့္ကာကြယ္ကုသနည္းမ်ားသည္ ေအာင္ျမင္ထိေရာက္မႈရွိေၾကာင္းကို နိုင္ငံမ်ားစြာတို႔ကအသိအမွတ္ျပဳေထာက္ခံခ်က္ေပးထားေၾကာင္းလည္းသိရသည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ကမ ၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႔ႀကီး WHO ၏ထုတ္ျပန္ခ်က္ကိုကိုးကားၿပီး ေဒါက္တာရွန္သီက ေအာက္ပါအတိုင္းေျပာခဲ့သည္။

• အသက္ ၆၀ ေက်ာ္အရြယ္အေရအတြက္သည္ တစ္ကမ ၻာလံုးတြင္ အျခားေသာအသက္အရြယ္အပိုင္းအျခားရွိသူအေရအတြက္ထက္ မ်ားစြာတိုးပြားလ်က္ရွိေနေၾကာင္း

• ၂၀၀၆ ခုႏွစ္္က ၆၀ ေက်ာ္ဦးေရ ၆၈၈ သန္းရွိခဲ့ၿပီး ၂၀၅၀ ခုႏွစ္တြင္ ၂ ဘီလီယံနီးပါးရွိလာၾကလိမ့္မည္ဟုမွန္းဆထားေၾကာင္း

• အသက္ ၈၀ ႏွစ္ႏွင့္အထက္ရွိၾကသူမ်ားသည္ သက္ႀကီးရြယ္အိုအုပ္စု (older population) တြင္ အေရအတြက္တိုးပြားမႈ အလ်င္ျမန္ဆံုးျဖစ္ေနေၾကာင္း (မွတ္ခ်က္ - ၆၀ ႏွစ္ေက်ာ္သူတို႔မွာအေနာက္တိုင္းအယူအဆအရ သက္ႀကီးရြယ္အိုအုပ္စုတြင္မပါ၀င္ပါေခ်။)

• အသက္ ၆၀ ေက်ာ္လူႀကီးမ်ားအေနျဖင့္ ေခ်ာ္လဲက်ျခင္းသည္ အဓိကျပည္သူ႔က်န္းမာေရးစိန္ေခၚမႈႀကီးတစ္ရပ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း 

ထိုေနာက္ သူက အိႏၵိယ၊ တရုတ္၊ ရုရွား၊ ေတာင္အာဖရိက၊ ဘရာဇီး၊ ဂါနာ၊ မကၠဆီကို အစရွိေသာဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲနိုင္ငံမ်ားမွ ေခ်ာ္လဲက်မႈအေရအတြက္ရာခိုင္ႏႈန္းတို႔ကို ကိန္းဂဏန္းအတိအက်ျဖင့္ရွင္းျပသြားခဲ့ပါသည္။

ဆက္ၿပီးေရးပါဦးမည္။

  

Lakeside ဘူတာအလြမ္း (၃)

မိမိစင္ကာပူနိုင္ငံသို႔စၿပီးေရာက္ကတည္းကေနခဲ့ေသာ တိုက္အမွတ္ ၅၁၈ ႏွင့္ အနီး၀န္းက်င္ကို မ်ားစြာႏွစ္သက္ပါသည္။

စင္ကာပူနိုင္ငံ၏နာမည္ေက်ာ္ MRT ရထားႏွင့္နီးသည္။
လမ္းကေလးေက်ာ္လိုက္ရံုသာ။
ၿမိဳ ႔ထဲအထိသြားနိုင္ေသာ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ႏွင့္လည္း နီးသည္။

ေနာက္ၿပီး အိမ္၏အေနာက္ဖက္ကပ္လ်က္မွာ ၿမိဳ ႔နယ္အတြင္းကအေကာင္းဆံုးမူလတန္းေက်ာင္းတစ္ခုျဖစ္ေသာ Rulang Primary School ရွိသည္။

ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ရရန္အၿပိဳင္အဆိုင္ရွိၿပီး ခက္ခဲေသာထိုေက်ာင္းမွာ သမီးႏွင့္သားတို႔ ပညာသင္ၾကားခြင့္ရခဲ့ၾကသည္။

လိတ္ဆိုက္ဘူတာမွ သမီးတို႔အိမ္သို႔သြားသည့္လမ္းေၾကာင္း (မ ွ်ားျပထား)

ထိုေနရာတြင္ႏွစ္အေတာ္ၾကာၾကာေနခဲ့ၿပီးေနာက္ မိမိတို႔တိုက္အေရွ ႔ဘက္ရွိကြင္းျပင္တြင္ ကြန္ဒိုမီနီယံေဆာက္လာသျဖင့္ ယခုေနရာေတာစပ္သို႔ေျပာင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

‘ေတာစပ္’ ဟုေျပာရျခင္းမွာ မိမိတို႔အိမ္၏အေနာက္ဘက္တြင္ မည္သည့္တိုက္တာအေဆာက္အဦမွမရွိပဲ ေတာအုပ္သာရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေတာအုပ္ႏွင့္မိမိတို႔တိုက္အၾကားတြင္ အျမန္ကားလမ္းမႀကီးသာရွိ၏။ မ်က္စိေအးလွပါသည္။

စိမ္းစိမ္းစိုစို ညိွဳ ႔ညိွဳ ႔မိႈင္းမိႈင္း။

ေနရာသစ္သို႔ေျပာင္းေရြ ႔လာၿပီးေနာက္ လိတ္ဆုိက္ဘူတာသို႔ အေရာက္အေပါက္နည္းသြားေတာ့၏။ တစ္ခါတရံမွသာ ေရာက္တတ္ပါသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကမူ သမီးတို႔မိသားစုက ဘြန္ေလးအရပ္မွ ယြမ္ခ်င္းလမ္းအနီးသို႔ေျပာင္းေရြ ႔လာသျဖင့္ လိတ္ဆိုက္ဘူတာသို႔ မိမိတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ မၾကာခဏေရာက္သြားေလ့ရွိျပန္ပါသည္။

မိမိတို႔အိမ္မွ သမီးတို႔အိမ္သို႔သြားပါက အမွတ္ ၄၉ ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး လိတ္ဆိုက္ဘူတာမွာဆင္းရသည္။

တစ္ခါ ဘူတာ၏အေနာက္ဘက္ရွိကြင္းကို အမိုးပါသည့္လူသြားလမ္းေလးအတိုင္း ၅ မိနစ္ခန္႔ျဖတ္ေလ်ာက္ရသည္။ အဲဒီကမွ ယြမ္ခ်င္းလမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းအတိုင္း ၄ မိနစ္ခန္႔ေလ်ာက္ၿပီး ေက်ာင္းေဘးလမ္းၾကားကတဆင့္ ေနာက္ထပ္ ၅ မိနစ္ေလ်ာက္ရံုျဖင့္ သမီးတို႔အိမ္သို႔ေရာက္ပါေတာ့သည္။

လိတ္ဆိုက္ဘူတာ၏အေနာက္ဘက္ရွိကြင္း (ေဘာလံုးကြင္းတစ္လ်ားခန္႔) ကိုျဖတ္သြားရေသာအခါ အျပဳအ ျပင္မရွိေသာသဘာ၀ျမက္ခင္းကို ယခင္ကျဖတ္သြားခဲ့ၾကရသည္မ်ားကို တစ္ခါတခါမွာ အမွတ္ရမိေသးေတာ့။ 

လူသြားပါမ်ားသျဖင့္ အခ်ိဳ ႔ေနရာတို႔တြင္ ေျမသားအနည္းငယ္ကိုေတြ႔ရေသာ္လည္း ေျခႏွစ္ဖ၀ါး သံုးဖ၀ါးစာ ေလာက္သာက်ယ္ေလသည္။ လူႏွစ္ဦးပင္ မေရွာင္တိမ္းသာသျဖင့္ ျမက္ခင္းထဲကိုပါနင္းသြားၾကရသည္။ မိုး ရြာေသာေန႔မ်ားတြင္လူသြားလမ္းေလးမွာ ဗြက္ထေလ့ရွိၿပီး ေရစပ္စပ္ရွိေနေသာျမက္ခင္းမ်ားအေပၚကသာ သြားၾကရသည္။ 

လူသြားေျမသားလမ္းေလးမွ အမိုးအကာႏွင့္ကြန္ကရစ္လမ္းျဖစ္လာခဲ့။

ယခုအခါ ပံုတြင္ျမင္ေတြ႔ၾကရသည့္အတိုင္း ယင္းလူသြားလမ္းေလးမွာ ကြန္ကရစ္လမ္းႏွင့္ အမိုးႏွင့္ျဖစ္ေနေပ ၿပီ။ 

အဆင္ေျပလွေပစြ။

သမီးတို႔အိမ္သို႔အလယ္သြားသည့္အခါ လိတ္ဆိုက္ဘူတာကိုေရာက္တတ္သလို မိမိအလုပ္သြားေသာအခါတြင္လည္း ဘတ္စ္ကားအမွတ္ ၄၉  စီးက ယင္းဘူတာမွာပင္ဆင္းၿပီး ရထားစီးရျပန္ပါသည္။ 

အလုပ္သို႔သြားေသာအခါ မိမိတို႔ေနရာမွ ဂ်ဴေရာင္းအိစ္ဘူတာ သို႔မဟုတ္ လိတ္ဆိုက္ဘူတာသို႔ေရာက္ရန္ ဘတ္စ္ကား ၂ စီးစီးနိုင္သည္။ မိမိက အရင္လာေသာဘတ္စ္ကားကို စီးေလ့ရွိသည္။ အခ်ိန္သက္သာေစရန္ျဖစ္သည္။ 

မည္သည့္ဘူတာက ရထားစီးစီး ေနာက္ပိုင္းခရီးစဥ္မွာ အတူူတူပင္ျဖစ္သည္။ 

ထိုေၾကာင့္ ေဆးရံုတြင္အလုပ္ျပန္စလုပ္ေသာ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ကုန္ကစၿပီး လိတ္ဆိုက္ဘူတာကို အေရာက္မ်ားလာခဲ့ရျပန္ေတာ့၏။

ေဆးရံုအလုပ္ တစ္ေက်ာ့ျပန္ (၄)

ၿပီးခဲ့သည့္အမွတ္ (၃) တြင္ အသက္ရွဴေလ့က်င့္ကုသနည္းမ်ိဳး (Chest Physiotherapy) အေၾကာင္းကို အနည္းငယ္ေျပာခဲ့သည္။ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရပ္ႏွင့္အသက္ရွဴေလ့က်င့္ကုသျခင္း (Chest Physiotherapy) တို႔ မည္သို႔ သက္ဆိုင္ေနပါသနည္းဟု စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္နိုင္ပါသည္။

တကယ္က Physiotherapy ကို အေၾကာအဆစ္ကုပညာဟု ျမန္မာလိုျပန္ဆိုထားျခင္းမွာ သင့္ေတာ္မွန္ကန္သည္ဟုယူဆမိပါသည္။ 

အဘယ္ေၾကာငု့္ဆိုေသာ္ Physiotherapy နည္းျဖင့္ကုသေပးေသာေရာဂါေ၀ဒနာအမ်ားစုမွာ ၾကြက္သား၊ ၾကြက္သားေၾကာ၊ အာရံုေၾကာ၊ အရိုး အဆစ္၊ သြားလာလႈပ္ရွားမႈတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ တနည္းေျပာရေသာ္ အမ်ားနာလည္လြယ္ၿပီး မွန္လည္းမွန္ကန္ေနပါသည္။

သို႔ရာတြင္ Physiotherapy ပညာရပ္ျဖင့္ကုသေပးနိုင္သည့္ အျခားေသာေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားလည္း ရွိေနၾကပါေသးသည္။ အေၾကာအဆစ္ႏွင့္မဆိုင္ဟုထင္နိုင္ပါသည္။ 

ဥပမာအျဖစ္ အသက္ရွဴေလ့က်င့္ကုသနည္းမ်ိဳး (Chest Physiotherapy) ကိုၾကည့္ၾကပါစို႔။

ဤေနရာတြင္ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္မ်ားသည္ လႈပ္ရွားသြားလာမႈႏွင့္ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးမႈတို႔တြင္ အထူးကၽြမ္းက်င္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ (As experts in movement and exercise and with a thorough knowledge of risk factors and pathology and their effects on all systems) ဆိုသည့္အခ်က္ကို ဦးစြာေျပာလိုပါသည္။

Picture from Internet

အသက္ရွဴေလ့က်င့္ကုသနည္း၏အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ခၽြဲသလိပ္မ်ားျဖင့္စုေ၀းညစ္ပတ္ေနသည့္အဆုတ္ကိုသန္႔စင္ေပးျခင္း (improve pulmonary hygiene) ျဖစ္ရာ အေၾကာအဆစ္ေ၀ဒနာမ်ားအား ေလ့က်င့္ေပးရသကဲ့သို႔ပင္ အဆုတ္၏တည္ေနရာႏွင့္ေလၿပြန္လမ္းေၾကာင္းတို႔အေပၚမူတည္လ်က္ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးရျခင္းျဖစ္ေလသည္။

           

               


သို႔အတြက္ မိမိတို႔ေဆးဘက္ပညာသိပၸံတတိယႏွစ္တြင္ ခႏၶာေဗဒပညာ (Anatomy) သင္ယူရစဥ္က အဆုတ္၏တည္ေနရာႏွင့္ေလၿပြန္လမ္းေၾကာင္းတို႔အေၾကာင္းကို ဆရာျဖစ္သူက လူေသကိုခြဲစိတ္ကာ ေသခ်ာသင္ၾကားေပးခဲ့ပါသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဇီ၀ကမၼေဗဒ (Physiology) သင္ၾကားေပးေသာဆရာကလည္း အဆုတ္၏လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားအေၾကာင္းကို အသက္ရွဴေလ့က်င့့္ေပးနိုင္ရန္အထိ အက်ယ္တ၀င့္သင္ေပးခဲ့ပါသည္။

တစ္ဖန္ အသက္ရွဴမေကာင္းသူမ်ားကို ခၽြဲသလိပ္စုေ၀းေနေသာအဆုတ္၏အစိတ္အပိုင္းကိုလိုက္ၿပီး ေလ့က်င့္ကုသမႈေပးနိုင္ေစရန္ အေထြေထြႏွင့္အဆုတ္အစိတ္အပိုင္းအလိုက္ အသက္ရွဴနည္းမ်ား (general and specific breathing techniques)၊ လူနာခႏၶာကိုယ္ကိုေရြးျခယ္ထားရွိေပးျခင္း (positioning and postural drainage)၊ လက္ခုပ္ျဖင့္ပုတ္ေပးျခင္း (percussion)။ ရင္ေခါင္းကို လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဘက္ျဖင့္ညွစ္ကိုင္ၿပီး လႈပ္ခါေပးျခင္း (vibration and shaking) အစရွိသည္တို႔ကို လူနာမ်ားျဖင့္အတူ လက္ေတြ႔သင္ၾကားေပးခဲ့ပါသည္။

Chest Physiotherapy နည္းျဖင့္ အသက္ရွဴမေကာင္းသူ၏ညစ္ေထးေနေသာအဆုတ္အတြင္းမွ ခၽြဲသလိပ္မ်ားကို ေခ်ာင္းဟပ္ထုတ္ေပးနိုင္ေစရန္ျဖစ္သည္။ 

မိမိ ယခုအလုပ္လုပ္ေနေသာေဆးရံုတြင္ ခါးနာ ဒူးနာ လက္ေမာင္းဆစ္တင္း  ၾကြက္သားအားနည္း အေၾကာေသ သြားလာလႈပ္ရွားမေကာင္း အစရွိေသာ အေၾကာအဆစ္ႏွင့္အာရံုေၾကာဆိုင္ရာေရာဂါေ၀ဒနာမ်ား (musculoskeletal and neuromuscular cases) မ်ားကို မိမိတို႔ Physiotherapist မ်ားက ၾကည့္ရႈစမ္းသပ္ၿပီး Therapist Assistant (TA) မ်ားကို ညႊန္ၾကားကာ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေစနိုင္ေသာ္လည္း အဆုတ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္လူနာမ်ား (Chest Physiotherapy) ကိုမူ Physiotherapist မ်ားကိုယ္တိုင္လုပ္ရပါသည္။ TA ကို လုပ္ကိုင္ခြင့္မေပးရေပ။




ဆက္ေရးပါဦးမည္။