"ဘေလာ့လုပ္ၿပီး စာေတြ ေရးစမ္းပါဗ်ာလို႔" တိုက္တြန္းသူေတြက တိုက္တြန္း ခဲ့ၾကတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ တိုက္တြန္းၾကတဲ့ အရင္းႏွီးဆံုးမိတ္ေဆြမ်ားထဲက တစ္ဦးကေတာ့ အေမရိကန္မွာေရာက္ေနတဲ့ ေဒါက္တာေသာင္းတင္ (စာေရးဆရာ လူမ်ိဳးေနာ္)ပါ။ ဇနီးျဖစ္သူက အနီးကပ္ အားေပးတိုက္တြန္းခဲ့ သလို သမီးျဖစ္သူကေတာ့ ယခုဘေလာ့ကို အစမွအဆံုး လုပ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ တယ္။ ေရးမယ္ ေရးမယ္နဲ႔ အခုမွပဲ ေရးျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ကမာၻမွာ အရည္ အေသြး အေကာင္းဆံုးကၽြန္းထြက္ရွိတဲ့ အမိျမန္မာျပည္နဲ႔ ကၽြန္းပင္ေတြ ၀န္း ရံထားေလ့ရွိခဲ့တဲ့ ေမြးဇာတိ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႔ကို အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳ႔လ်က္ ဒီဘေလာ့၏အမည္ကို 'ကၽြန္းသာယာ'လို႔ ေပးလိုက္ပါသည္။

Wednesday, February 1, 2012

တစ္ခုေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္

နယူးေရာက္ၿမိဳ ့နဲ႔ ေတာင္အေမရိကနိုင္ငံမ်ားအၾကားပ်ံသန္းေနတဲ့ ဘရာဇီးေလေၾကာင္းလိုင္း (TAM Airlines)က ေလယာဥ္တစ္စင္းေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့တဲ့ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးပါ။

ျဖစ္ရပံုကေတာ့ ဒီလိုေလ။

အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိဦးမယ့္ မ်က္ႏွာျဖဴအမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦး သူမရဲ ့ထိုင္ခံုမွာထိုင္ လိုက္တဲ့အခါ သူမရဲ ့ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ခံုမွာ လူမည္းတစ္ဦးထိုင္ေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္။

ဒီအခါမွာ သူမက သိသိသာသာႀကီးမ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး ေလယာဥ္မယ္တစ္ဦးကို လွမ္းၿပီးေခၚ လိုက္ပါတယ္။   

“က်မ ဘာမ်ားလုပ္ေပးရပါ ့မလဲရွင္” လို႔ေမးေတာ့၊ “နင္ ဒီမွာမျမင္ဘူးလား။ ငါ ့ကို လူမည္းတစ္ေယာက္ အနားမွာ ေနရာခ်ေပးထားတာ။ သူ႔အနားမွာ ငါ လံုး၀မထိုင္ခ်င္ဘူး။ ငါ ့ကို ထိုင္ခံုေျပာင္းေပးပါ။” လို႔ အ မ်ိဳးသမီးႀကီးက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။

“ဟုတ္ကဲ့ပါ။ စိတ္မရွိပါနဲ႔ရွင္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး စိတ္ေအးေအးထားပါ။” လို႔ ေလယာဥ္မယ္ေလးက ေျဖာင့္ ဖ် ေျဖသိမ့္ပါသတဲ့။ ေနာက္ၿပီး “စိတ္မေကာင္းပါဘူးရွင္။ ထိုင္ခံုအားလံုး ခရီးသည္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထိုင္ခံုအားတာမ်ား ရွိလိုရွိညား က်မသြားၿပီးရွာၾကည့္လိုက္ပါဦးမယ္။”လို႔ေျပာၿပီးထြက္သြားကာ ခဏၾကာေတာ့ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ 


“ေစာေစာက က်မေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း ရိုးရိုးတန္းမွာ ထိုင္ခံုလြတ္မရွိေတာ့ပါဘူးရွင္။ ကပၸတိန္ကလည္း မရွိ ေတာ့တဲ့အေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ အထူးတန္းမွာပဲ ထိုင္ခံုလြတ္က်န္ပါတယ္။” လို႔ ေျပာၿပီး ခရီးသည္အ မ်ိဳးသမီးႀကီးက စကားမတုန္႔ျပန္ခင္မွာ ေလယာဥ္မယ္ေလးကဆက္ၿပီး “ခရီးသည္ကို ရိုးရိုးတန္းကေန အထူးတန္းကိုေျပာင္းေပးတာမ်ိဳး က်မတို႔ကုမၸဏီက လုပ္ေလ့ လုပ္ထမရွိပါဘူးရွင္။ ဒါေပမယ့္ အခုျဖစ္ လာရတဲ့အေျခအေနအရ ခရီးသည္တစ္ဦးက သူမႏွစ္ၿမိဳ ့တဲ့ေနာက္ခရီးသည္တစ္ဦးနဲ႔အတူထိုင္ၿပီး ခရီး သြားရမွာမ်ိဳးမျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ေလယာဥ္မွဴး ႀကီးက ယူဆတာေၾကာင့္…..”


ေလယာဥ္မယ္ေလးက ေျပာလက္စ,စကားကိုခဏရပ္တဲ့ၿပီး လူမည္းခရီးသည္ကိုၾကည့္လ်က္ “လူႀကီး မင္းရွင့္၊ ပစၥည္းမ်ားကိုသိမ္းဆည္းကာ ေက်းဇူးျပဳၿပီး က်မနဲ႔အထူးတန္းကိုလိုက္ခဲ့ပါ။ အဲဒီမွာ ရွင့္အတြက္ က်မတို႔ ထိုင္ခံုစီစဥ္ေပးထားပါတယ္။” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။


ဒီအခါမွာ စက္ဆုပ္စရာအျဖစ္အပ်က္ကို ေဘးမွေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ အနီးအနားကခရီးသည္အားလံုးဟာ ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သေဘာေတြ႔ႏွစ္ၿခိဳက္ၾကလြန္းလို႔ အခ်ိဳ ့လည္း မတ္တတ္ရပ္လ်က္ လက္ခုပ္ၾသဘာေသာင္းေသာင္းညံေအာင္ တီးၾကပါေတာ့သတဲ့။   

စာကိုး။  ။ True Story: TAM Airlines and the Racist Passenger (29 January 2012)

No comments:

Post a Comment