မန္ဒိုင္းေလဆိပ္

မန္ဒိုင္းသခ်ႌဳင္း

ေဆးဘက္ပညာသိပၸံတြင္ တစ္တန္းတည္းသားခ်င္း အတူပညာသင္ခဲ့ၾကေသာသူငယ္ခ်င္း၏ အသုဘ ကိုသြားပို႔ရင္း မန္ဒိုင္းသခ်ႌဳင္းကုန္း(Mandai Crematorium)သို႔ ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္က ေရာက္သြားခဲ့ရ သည္။ သူေနထိုင္ရာ အန္မိုကူးအရပ္(Ang Mo Kio)မွာ လူစုၾကၿပီး လိုက္ပို႔သူမ်ားအတြက္ သူ႔အိမ္ကစီ စဥ္ေပးထားေသာဘတ္(စ)ကားျဖင့္ ေန႔ ၂ နာရီေက်ာ္တြင္ ထြက္ခဲ့ၾက၏။  

 

ဘုန္းေတာ္ႀကီးသံုးပါးမွ ရြတ္ဖတ္သရဏဂံုတင္ေပးၾကစဥ္။ ဓါတ္ပံု - ဖိုးတာ (၂၀၁၂)။ 

စာေရးသူသည္ စင္ကာပူနိုင္ငံတြင္အလုပ္လုပ္ကိုင္ရင္း ေနထုိင္လ်က္ရွိသည္မွာ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ရွိၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း မန္ဒိုင္းသခ်ႌဳင္းကုန္းကို ႏွစ္အတန္ၾကာကတည္းက ၾကားးဖူးရံုသာ ရွိခဲ့ၿပီး ယခုတစ္ခါ သာေရာက္ဖူးေသးသည္ျဖစ္၏။ သခ်ႌဳင္းကုန္းသို႔အသြား ဘတ္(စ)ကားေပၚတြင္ အသိတစ္ဦးႏွင့္အတူ ထိုင္ရင္း စကားစျမည္ေျပာလာခဲ့ပါသည္။ မိနင္ ၂၀ ခန္႔ၾကာေသာအခါ သခ်ႌဳင္းကုန္း ကို ေရာက္ပါေတာ့ ၏။ ကားက မီးသၿဂႌဳလ္အေဆာက္အဦေရွ ႔နားတြင္ ရပ္ပါ သည္။ 

 

မိသားစုႏွင့္ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္ၾကစဥ္။ ဓါတ္ပံု - ဖိုးတာ (၂၀၁၂)။

 

စာေရးသူတို႔ကားေပၚမွဆင္းလာေသာအခါ ဘီးတပ္လက္တြန္းလွည္းမ်ားျဖင့္လာၾက သည့္သူမ်ားကို ေတြ႔ရေလသည္။ ကြယ္လြန္သူ သူငယ္ခ်င္းအလုပ္လုပ္သည့္ ‘သက္ႀကီးရြယ္ အိုျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေရး’ မွျဖစ္ေၾကာင္း သိရ၏။ သူတို႔၏အေၾကာအဆစ္ေ၀ဒနာမ်ားႏွင့္သြား လာလႈပ္ရွားမႈအခက္အခဲမ်ားကို သူ ငယ္ခ်င္းက မကြယ္လြန္မီအခ်ိန္ထိကုသေပးခဲ့ေလရာ ဆရာ့အသုဘအား လာေရာက္ႏူတ္ဆက္ပို႔ေဆာင္ ၾကျခင္းျဖစ္ပါေလ၏။ 

ခဏၾကာေသာအခါ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးသံုးပါးမွ သရဏဂံုတင္ေပးၾကလ်က္ အမွ်ေ၀ၾကရပါသည္။ သရ ဏဂံုတင္ၿပီးေနာက္ သူငယ္ခ်င္း၏မိသားစုႏွင့္မိတ္ေဆြမ်ားက ပန္းခက္ေလးမ်ားခ် ႏူတ္ဆက္ကာ မီးသ ၿဂႌဳလ္ၾကည့္ရႈေဆာင္(viewing hall)သို႔ သြားၾကရ၏။ အလိုအေလ်ာက္ေရြ ႔လ်ားသည့္စက္ရထားျဖင့္  အ ေခါင္းကိုမီးသၿဂႌဳလ္စက္ဆီပို႔ေပးသည္ကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္ ေအာက္ ထပ္သို႔ျပန္ဆင္းလာၾကကာ ဘတ္(စ) ကားျဖင့္ သူေနထိုင္ရာအိမ္သို႔ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့၏။ 

သေဘာေကာင္းမေနာေကာင္းၿပီး လူခ်စ္လူခင္မ်ားလွသည့္သူငယ္ခ်င္း

 ေကာင္းရာသုဂတိသို႔ေရာက္ပါေစ။

 

                                                                 ****

 

အျပန္ခရီးတြင္ စာေရးသူသည္ ဘတ္(စ)ကားေပၚတြင္ေမွးကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားေလရာ …………

မန္ဒိုင္းေလဆိပ္္

ဘာတဲ့ မန္ဒိုင္းေလဆိပ္ဆိုပါလား။ ၾကားပဲ မၾကားဘူးေပါင္ဗ်ာ။

စင္ကာပူမွာ ကမ ၻာေက်ာ္’ခ်န္ဂီေလဆိပ္’ပဲရွိတာ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္းပဲေလ။ 

ဒါနဲ႔ အထဲဖက္ကို၀င္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ဒီေလဆိပ္က တစ္ျခားေလဆိပ္ေတြနဲ႔မတူတာ သတိျပဳမိတယ္။ ခရီးသည္ေတြက ဘာပစၥည္း ဘာ၀န္စည္စလယ္မွ မယူၾကတာေတြ႔ရတယ္။ ခရီးသည္အားလံုး နိုင္ငံကူး လက္မွတ္တစ္ခုပဲ ကိုင္ထားၾကတာ။ ဆိုင္းဘုတ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္တဲ့ အခါ ထြက္ခြာခန္းမ (Departure Hall) ကိုပဲေတြ႔ရၿပီး ဆိုက္ေရာက္ခန္းမ (Arrival Hall)ဆိုတာကို လံုး၀မေတြ႔ရဘူး။ ဒါဆို ေလဆိပ္ကေန သြားတဲ့ခရီးသည္ပဲရွိၿပီး ေလဆိပ္ကိုလာတဲ့ ျပန္လာတဲ့ခရီးသည္ မရွိဘူးေပါ့။ ေနာက္ၿပီး အေကာက္ခြန္ ၀န္ ထမ္းေတြ မရွိဘူး။ လ၀က ၀န္ ထမ္းေတြပဲ ေတြ႔ရတယ္။ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ျပဇယားမွာ ရန္ကုန္၊ လန္ ဒန္၊ တိုက်ိဳ၊ ဆစ္ဒနီစတဲ့ ၿမိဳ ႔နာမည္ေတြ မေဖာ္ျပထားဘူး။ အေပၚခရီး၊ အလယ္ခရီးနဲ႔ ေအာက္ခရီးလို႔ပဲ ထူးထူးျခားျခားေဖာ္ျပထာတာ ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။

ခရီးသည္အားလံုး၏မ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ပံုမွန္အားျဖင့္ျမင္ေတြ႔ရသည့္ ေပ်ာ္ရြင္မႈမ်ိဳးမေတြ႔ရပဲ ၀မ္းနည္းသံုမႈန္ ေသာမ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ ေလးလံဖင့္ႏြဲစြာလွမ္းေလ်ာက္ေနၾက၏။ ဤခရီးအား လိုလိုလားလား သြားခ်င္လွ၍ သြားေနၾကဟန္မတူေပ။ ‘အေပၚခရီး’ေကာင္တာေရွ ႔ရွိ အတန္းတြင္ ခရီးသြားမည့္သူအခ်ိဳ ႔ ရပ္ေနၾက၏။ ‘အလယ္ခရီး’ေကာင္တာေရွ ႔ရွိ အတန္းတြင္မူ ခရီးသြားပိုမ်ားေလသည္။ ‘ေအာက္ခရီး’ေကာင္တာေရွ ႔ရွိ အတန္းတြင္ကား ခရီးသြားအမ်ားဆံုး ျဖစ္သည္။

သို႔ႏွင့္ ဤခရီးမ်ားက ဘာေတြမ်ားပါလိမ့္ဟုသိလိုသျဖင့္ ေလဆိပ္အတြင္းရွိသတင္းျပန္ၾကားေကာင္တာ မွ လက္ကမ္းစာေစာင္တစ္ေစာင္အား ယူၾကည့္မိ၏။

စာေစာင္ထဲတြင္ အထက္ေဖာ္ျပပါခရီးစဥ္မ်ားအေၾကာင္း ေအာက္ပါအတိုင္းဖတ္ရႈသိရွိရသည္။ 

လမ္းခရီးအမ်ိဳးအစား     ဆိုက္ေရာက္မည့္ခရီးမ်ား             ေနထိုင္ရမည့္ခြင့္ျပဳကာလ

၁။ အေပၚခရီး                  နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္ ….           နိုင္ငံကူးလက္မွတ္တြင္ၾကည့္ရန္

၂။ အလယ္ခရီး                လူ႔ျပည္                                 နိုင္ငံကူးလက္မွတ္တြင္ၾကည့္ရန္

၃။ ေအာက္ခရီး                ငရဲ၊ ၿပိတၲာ၊ တိရစၦာန္ …             နိုင္ငံကူးလက္မွတ္တြင္ၾကည့္ရန္

 

အထက္ပါေလယာဥ္ခရီးစဥ္မ်ားအေၾကာင္းကို ဖတ္ၿပီးေသာအခါ စာေရးသူသည္ ဘတ္(စ)ကားေပၚက တစ္ခဏအိပ္မက္ဆိုးမွ ကေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္လ်က္တုန္ရီေ၀၀ါးစြာျဖင့္ ႏိႈးလာခဲ့ရပါသည္။