"ဘေလာ့လုပ္ၿပီး စာေတြ ေရးစမ္းပါဗ်ာလို႔" တိုက္တြန္းသူေတြက တိုက္တြန္း ခဲ့ၾကတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ တိုက္တြန္းၾကတဲ့ အရင္းႏွီးဆံုးမိတ္ေဆြမ်ားထဲက တစ္ဦးကေတာ့ အေမရိကန္မွာေရာက္ေနတဲ့ ေဒါက္တာေသာင္းတင္ (စာေရးဆရာ လူမ်ိဳးေနာ္)ပါ။ ဇနီးျဖစ္သူက အနီးကပ္ အားေပးတိုက္တြန္းခဲ့ သလို သမီးျဖစ္သူကေတာ့ ယခုဘေလာ့ကို အစမွအဆံုး လုပ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ တယ္။ ေရးမယ္ ေရးမယ္နဲ႔ အခုမွပဲ ေရးျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ကမာၻမွာ အရည္ အေသြး အေကာင္းဆံုးကၽြန္းထြက္ရွိတဲ့ အမိျမန္မာျပည္နဲ႔ ကၽြန္းပင္ေတြ ၀န္း ရံထားေလ့ရွိခဲ့တဲ့ ေမြးဇာတိ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႔ကို အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳ႔လ်က္ ဒီဘေလာ့၏အမည္ကို 'ကၽြန္းသာယာ'လို႔ ေပးလိုက္ပါသည္။

Friday, October 4, 2013

မိမိႏွင့္ ခရီးသြားေဆာင္းပါးမ်ား



၁၃၇၅ ခုႏွစ္၊ ေတာ္သလင္းလကြယ္၊



မႏ ၱေလး ဘုရားဖူးခရီး။ (ဓာတ္ပံု - ဖိုးတာ)




စာေရးသူသည္ ခရီးတစ္ခုသြားဖို႔ရွိတိုင္း မိမိျမင္ေတြ႔မွတ္သားမိသည္မ်ားကို ခရီးသြားေဆာင္းပါး ေရးေလ့ရွိသည္။

မိမိ၏ေမြးဇာတိျဖစ္ေသာ ျမန္မာျပည္သို႔ သြားသည္ျဖစ္ေစ၊ အျခားေသာနိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားသည္ျဖစ္ ေစ၊ ခရီးသြားအေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို မိမိ၏စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအား ခံစားမွ်ေ၀ေပးလိုေသာဆႏၵရွိမိပါသည္။

ျမန္မာျပည္မွာေနစဥ္က မိသားစုက်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားဖူးခရီးကို သဘာ၀သိပၸံမဂၢဇင္းတြင္ "ေလ့က်င့္ခန္းအ က်ိဳးႏွင့္ ဘုရားတံခိုး"ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေရးခဲ့ဖူးသည္။ စင္ကာပူကိုေရာက္ၿပီးေနာက္ မိသားစု ျမန္မာျပည္သို႔ အလည္ျပန္ေသာခရီးကို ႀကီးပြားေရးမဂၢဇင္းတြင္ "လွ်ပ္တစ္ျပက္ ျပည္ျမန္မာ" ဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္လည္း ေကာင္း၊ မေလးရွားနိုင္ငံရွိ 'ကိုတာတင္ဂီ' ေရတံခြန္အနားယူစခန္း ခရီးစဥ္ကို ကလ်ာမဂၢဇင္းတြင္လည္း ေကာင္း၊ ဖင္လန္နိုင္ငံခရီးစဥ္ကို ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတြင္ "ဖင္လန္နိုင္ငံ သို႔မဟုတ္ ေျမာက္၀င္ရိုးစြန္း ခရီးသို႔" ဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ၁၀ လတိတိ ဆက္တိုက္ေရးခဲ့ပါသည္။

ယခုလည္း ကၽြန္းသာယာဘေလာ့တြင္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ နိုင္ငံရပ္ျခားခရီးသြား အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ဓာတ္ပံု ေ၀ေ၀ဆာဆာျဖင့္ မၾကာခဏ ေရးျဖစ္ေနပါသည္။ တစ္ခ်ိန္တြင္ မိမိ၏ခရီးသြားေဆာင္းပါးမ်ားကို စုစည္း လ်က္ ခရီးသြားစာအုပ္တစ္အုပ္ထုတ္ရန္ ရည္ရြယ္ထားမိ၏။ ယခုပင္ တစ္အုပ္စာမက စာမ်ား ရွိေနၿပီျဖစ္ သည္။  



(၀ဲမွယာသို႔ လက္ယာရစ္) ၁. ဥပၸါတသႏ ၱိေစတီေတာ္ႀကီး(ေနျပည္ေတာ္)ကို ဖူးေမွ်ာ္ကန္ေတာ့ၾကစဥ္၊ ၂. ခံ႔ခံ႔ညားညား မုဒံု ကန္ႀကီးဘုရားမုခ္ဦး၊ ၃. ဆူးေလဘုရားအနီးမွ ခိုကေလးမ်ား၊ ၄. ဦးပိန္တံတားေပၚမွာ၊ ၅. အထက္တန္းတြဲထဲမွာ တေရးတေမာ၊ ၆. မုဒံု ကန္ႀကီးဘုရားရင္ျပင္။ 



လူတို႔ ခရီးသြားျခင္းတြင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေလသည္။ အခ်ိဳ ႔က အေရာင္းအ၀ယ္ကိစၥျဖင့္ ခရီးသြားၾက၏။ အခ်ိဳ ႔က အလုပ္တာ၀န္ျဖင့္ ခရီးသြားၾကရ၏။ အခ်ိဳ ႔က မိသားစုျဖင့္ မိဖေဆြမ်ိဳးႏွင့္မိတ္ေဆြမ်ားထံ အလည္အ ပတ္သြားၾက၏။ အခ်ိဳ ႔က ဘုရားဖူးသြားတတ္ၾက၏။ အခ်ိဳ ႔က ခရီးသြားျခင္းကို ႏွစ္သက္သျဖင့္ မိမိ မေရာက္ဖူး ေသးေသာ အရပ္ေဒသမ်ားသို႔ တကူးတကပင္ ေငြစုေဆာင္းကာ ႀကိဳတင္စီစဥ္ၿပီးမွခရီးသြားၾကေလ့ရွိ၏။ ယင္း သို႔ေသာ သူမ်ားမွာ ခရီးသြားလာရျခင္းကို အလြန္ႏွစ္သက္ ေပ်ာ္ေမြ႔ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ 

တနည္းဆိုရေသာ္ ခရီးသြားျခင္း၏အရသာကို 'စြဲ'မိေနၾကသူမ်ားဟုေျပာက ရတန္ရာ၏။ 



(ကန္႔ဘလူၿမိဳ႔) ၁. မိခင္ႀကီး၊အေဒၚမ်ားႏွင့္ဦးေလးတို႔အား ကန္ေတာ့ၾကစဥ္။ ၂. မိခင္ႀကီး၏အုတ္ဂူသို႔ သြားေရာက္ကန္ေတာ့ခဲ့သည္။ ၃. ေက်ာက္ျဖစ္သြားေသာ အင္က်င္းပင္ႀကီး။ ၄. မိတ္ေဆြမ်ား၏ဧည့္ခံေကၽြးေမြးပြဲမွာ တေပ်ာ္တပါး စကားေေတြေျပာၾကလို႔။




သည္တြင္ မိမိသည္ မည္သည့္ခရီးသြားသူအမ်ိဳးအစားတြင္ပါေလသနည္းဟု ေစ့ငုၾကည့္မိပါ၏။ မိမိသည္ မိမိ ၏မိဖႏွစ္ဦး သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္အခါက စင္ကာပူမွ မိဖမ်ားရွိရာ ကန္႔ဘလူသို႔ အလည္ျပန္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ မွကန္႔ဘလူသို႔ တိုက္ရိုက္ျပန္ေလ့ရွိၿပီး အျခားၿမိဳ ႔မ်ားသို႔သြားၿပီး လည္ပတ္ၾကေလ့မရွိေပ။ ကန္႔ဘလူမွ ရန္ကုန္ သ္ို႔ ျပန္ေသာအခါတြင္သာ ဖခင္ဘက္မွေဆြမ်ိဳးမ်ားရွိရာ ေရြဘိုၿမိဳ ႔သို႔ ၁ ရက္ ၂ ရက္ခန္႔ ၀င္လည္တတ္သည္။ ေရႊဘိုမွမႏ ၱေလးသို႔ လိုင္းကားစီးသြားကာ ေရာက္သည့္ေန႔တြင္ပင္ ရထားျဖင့္ရန္ကုန္သို႔ျပန္ပါသည္။ ေစာေစာ ပိုင္းႏွစ္မ်ားက မႏ ၱေလးတြင္ခရီးတစ္ေထာက္နားၿပီး လည္ပတ္ျခင္း မရွိပါေခ်။

သို႔ျဖစ္ရာ သမီးျဖစ္သူက "တစ္ခါသြားလည္း ကန္႔ဘလူ၊ ေနာက္တစ္ခါသြားလည္း ကန္႔ဘလူ၊ သူမ်ားေတြလို တျခားၿမိဳ ႔ေတြကို မလည္ရဘူး" ဟု ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သည္အခါမွာ မိမိက "အေဖတို႔က အဖိုးေတြအဖြား ေတြ ရွိေနတုန္းမို႔ ကန္႔ဘလူကိုသြားၿပီး ၾကာၾကာေလး သြားေနတာ။ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လည္တယ္ဆိုတာ အဓိ ကရည္ရြယ္ခ်က္က အဖိုးအဖြားေတြနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြဆီကို သြားတာ။ ေနာင္မွာ အဖိုးအဖြားေတြမရွိၾကေတာ့တဲ့ အခါ တျခားေနရာေတြကို အခ်ိန္မေရြး သြားလည္လို႔ရတယ္။" ဟု သမီးေလးနားလည္သေဘာေပါက္ေစရန္ ေျပာျပရသည္။ 

























ဆက္ၿပီးေရးပါဦးမယ္။










No comments:

Post a Comment