I miss my home town Kanbalu where I was born and spent most of my childhood days with relatives and friends.
A few years ago I, along with the new generation of physiotherapists, conducted community based physiotherapy programme in Kanbalu. The programme was a success and very well accepted by the community.
ဒီဇင္ဘာလရယ္ ..
ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔ရယ္ ..
ေရႊသိမ္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္ရယ္ ..
ပရဟိတ အေၾကာအဆစ္ကုသမႈလုပ္ခဲ့တာေတြရယ္ ..
ၿမိဳ ႔က ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကသူမ်ားအားလံုးကိုရယ္ ..
အစရွိတာေတြကို ဒီလ ဒီအခ်ိန္ေရာက္တိုင္း သတိမရမိတဲ့ႏွစ္ရယ္လို႔ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။
ေနာက္ၿပီး သတိရတာေတြထဲမွာ ေအးတဲ့ ခ်မ္းတဲ့ ဇာတိေျမကန္႔ဘလူေဆာင္းလဲပါပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔လဲ
"ဒီအခ်ိန္ကိုေရာက္လာယင္ေလ
က်ေနာ့္စိတ္ေတြေဖါက္ေဖါက္လာတယ္"
ဆိုတဲ့ မင္းသားႀကီး၀င္းဦးရဲ ႔စာသားေလးကို အမွတ္ရလို႔ေနတတ္ပါတယ္။
ကန္႔ဘလူမွာ မိမိနဲ႔အတူ ကုသိုလ္ယူလုပ္အားေပးခဲ့ၾကတဲ့ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား။
ဒီကေန႔မွာေတာ့ ငိုခ်င္လ်က္ လက္တို႔ေလးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
နံနက္က အိမ္ရွင္မနဲ႔အတူ နံနက္စာစားဖို႔ ေစ်းကိုဘတ္(စ)ကားစီးသြားေနတုန္း ေဖ့(စ)ဘြတ္မက္ဆင္ဂ်ာမွာ တူေတာ္ေမာင္တစ္ေယာက္ဆီက စာ၀င္လာခဲ့ပါတယ္။
မိမိနဲ႔ဇနီးျဖစ္ၾကတဲ့ သူ႔ဘႀကီးနဲ႔ႀကီးႀကီးတို႔ေနထိုင္ေကာင္းၾကလားလို႔ ေမးတာပါ။
ကားေပၚမွာျဖစ္လို႔ ေနေကာင္းၾကေၾကာင္းကို အဂၤလိပ္လိုတိုတိုေလးအေၾကာင္းျပန္လိုက္ပါတယ္။
တယ္လီဖုန္းမွာက ျမန္မာလိုစာရုိက္မရပါဘူး။
နံနက္စာစားၿပီးလို႔ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့မွပဲ ကြန္ျပဴတာမွာ ျမန္မာလိုရိုက္ၿပီး စကားေတြေျပာျဖစ္ၾကေတာ့တာ။
ခဏၾကာေတာ့ မိမိညီမ ရီရီျမင့္ရဲ ႔အိမ္ကို မိမိတို႔အမ၀မ္းကြဲျဖစ္သူ မမႏြဲ ႔ေရာက္လာတာနဲ႔တိုက္ဆိုင္ၿပီး တယ္လီဖုန္းနဲ႔ စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာျဖစ္ၾကျပန္ပါတယ္။
ေဆြမ်ိဳးေတြေနထိုင္ေကာင္းၾကလားဆိုတာေတြရယ္ပါ။
ေနာက္တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုက မႏၲေလးနန္းတြင္းစစ္တပ္မွာတာ၀န္က်ေနတဲ့တူ ေမာင္ေက်ာ္ၿဖိဳးလ်ံလဲ ခြင့္ရတာနဲ႔ ကန္႔ဘလူကမိဘေတြဆီျပန္ေရာက္ေနတာျဖစ္တယ္။
မိမိရဲ ႔ကၽြန္းသာယာဘေလာ့ကို ေက်ာ္ၿဖိဳးလ်ံကျပေပးလို႔ အမက စိတ္၀င္တစားဖတ္ၾကည့္ေနတာေလ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ဧၿပီလက သမီးတို႔မိသားစုနဲ႔အတူ မိမိတို႔ ျမန္မာျပည္ကိုအလည္ျပန္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ဘေလာ့မွာေရးတင္ထားတဲ့အေၾကာင္းလဲ ေျပာျဖစ္ၾကေသးတာ။
အဲဒီတုန္းက ညီမရီရီျမင့္က မိမိတု႔ိနဲ႔အတူ ရန္ကုန္မွာေရာ မုဒုံမွာေရာ အလည္လိုက္ခဲ့ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment