ထိုသံုးရက္ သို႔မဟုတ္ ကန္္႔ဘလူၿမိဳ ႔ခရီး

၁၃၇၅ ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လဆန္း ၅ ရက္။ (7 December, 2013 Saturday)

အာစရိယပူေဇာ္ပြဲအခန္းအနား။ ဓာတ္ပံု - ဖိုးတာ၊ ၁ ရက္ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၃။ 

ထိုသံုးရက္ဆိုသည္မွာ ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္၊ ၂ ရက္ႏွင့္ ၃ ရက္တို႔ကို ေျပာလိုရင္းျဖစ္ပါ၏။

ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔

ထိုေန႔ နံနက္ ၈ နာရီတြင္ ကန္႔ဘလူသို႔ မိမိတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ေရာက္ၾကသည္။

နို၀င္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔ ညေန ၅ နာရီခြဲက ရန္ကုန္ ေအာင္မဂၤလာအေ၀းေျပးကား၈ိတ္မွ 'ေအာင္ရတနာ' ခ ရီးသည္တင္ အျမန္ဘတ္စ္ကားႀကီးျဖင့္ လာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ ၂ ဦးႏွင့္အတူ မုဒံုမွာေနသည့္ ဇနီး၏ ညီမ ၂ ဦးလည္း အတူလိုက္ပါလာၾက၏။ မႏွစ္က မိမိတို႔ ကန္႔ဘလူကိုလာၾကစဥ္ကလည္း သူတို႔ပါခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္က မိမိ၏ေမြးဇာတိ ကန္္႔ဘလူသို႔အလည္ျပန္လာရင္း ေရႊသိမ္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္တြင္ အေၾကာ အဆစ္ေ၀ဒနာရွင္ ၈၂ ဦးကို ခရီးသြားဟန္လႊဲ ၾကည့္ရႈစမ္းသပ္ကာ အေၾကာအဆစ္ကုသ မႈမ်ား (Physioth-erapy treatment) မ်ား ေပးခဲ့ရေသးသည္။ ယခုႏွစ္တြင္မူ မိမိ၏ေမြးဇာတိ ကန္္႔ဘလူသို႔ အလည္သက္သက္ ျပန္လာျခင္းမဟုတ္ပဲ ေရႊသိမ္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္ဆရာေတာ္မွ ျပန္လာနိုင္က ျပန္လာၿပီး လူနာမ်ားၾကည့္ေပး ေစခ်င္သည္ဟု အမိန္႔ရွိသျဖင့္ မိမိမွာလည္း ခြင့္ရက္ကေလး အနည္းငယ္ က်န္ရွိေနသည္ကတစ္ေၾကာင္း အ ေၾကာအဆစ္ေ၀ဒနာရွင္မ်ားအား ၾကည့္ရႈစမ္း သပ္လ်က္ ကုသေပးလုိေသာေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း ျပန္ျဖစ္သြား ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါေလ၏။

သို႔ေသာ္ ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ မႏွစ္ကရရွိခဲ့သည့္ မိမိ၏ကုသေပးမႈအေတြ႔အႀကံဳမ်ားအရ လူနာမ်ားအား ဖိဖိစီး စီးႏွင့္ထိထိေရာက္ေရာက္ ကုမႈေပးနိုင္ေစေရးအတြက္ ဆရာအင္အားကိုမ်ားစြာတိုးနိုင္ေစရန္ ႀကိဳတင္စီစဥ္ခဲ့ ရ၏။ မႏ ၱေလးရွိ တပည့္မေလးေဒၚေ၀ေ၀ညြန္႔(အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္)၏အကူအညီျဖင့္ လုပ္အားေပးဆ ရာ ၁၂ ဦးကို လုပ္အားေပးရရွိခဲ့ပါသည္။

အာစရိယပူေဇာ္ပြဲမွာ ငယ္ရင္းဆရာမ်ား မိတ္ေဆြဆရာမ်ားႏွင့္အတူ အမွတ္တရ။ 

 

ယခုႏွစ္တြင္ ကန္႔ဘလူသို႔ျပန္လာျဖစ္ျခင္း၏ထူးျခားခ်က္မွာ ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔ အ.ထ.က ေက်ာင္း၀င္း၌ ျပဳလုပ္ ေသာ အာစရိယ ပူေဇာ္ပြဲကို ႀကံဳႀကိဳက္ခြင့္ရလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါေလ၏။

မိမိ ကန္္႔ဘလူၿမိဳ ႔ကိုေရာက္ရွိသည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔မနက္ ၉ နာရီမွာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေဟာင္း မ်ားက ဦးေဆာင္က်င္းပေသာ အာစရိယပူေဇာ္ပြဲရွိရာ အထက္တန္းေက်ာင္း၀င္းထဲသို႔ သြားခဲ့ပါသည္။ 'မိဖ ေမတၱာ'တည္းခိုခန္းတြင္ ပစၥည္းမ်ားခ်ၿပီးေသာအခါ အေၾကာအဆစ္ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းေကာ္မတီမွ ကား ျဖင့္လာေခၚ၍ လိုက္သြားခဲ့ ရသည္။ ေက်ာင္း၀င္းအထဲသို႔ ကား၀င္လိုက္ေသာအခါ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ ေနၾကေပၿပီ။ အခ်င္းခ်င္းလက္ဆြဲနႈတ္ဆက္ၿပီး ဟိုေနရာတစ္စု ဒီေနရာတစ္စု ၀ိုင္းဖြဲ႔စကားေျပာေနၾကသည္။

ဆရာဆရာမႀကီးမ်ားႏွင့္တပည့္မ်ား မုန္႔တီလက္ဆံုစားၾကရင္း စကားစျမည္ေျပာေနၾကစဥ္ .. (ဓာတ္ပံု - ဖိုးတာ)

ေက်ာင္းႀကီး၏မ်က္ႏွာစာရွိ ကြင္းျပင္ႀကီးအထဲ၌ သက္က်ားအိုဆရာဆရာမႀကီးမ်ားႏွင့္ ေခါင္းျဖဴၿပီး အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ ေက်ာ္အရြယ္ရွိေနၾကၿပီျဖစ္ေသာ သူတို႔၏တပည့္ျဖစ္သူမ်ား ေႏြးေထြးလႈိက္လွဲေသာ အၿပံဳး ကိုယ္စီျဖင့္ရွိေနၾကသည္မွာ ထိုေန႔က ကန္္႔ဘလူၿမိဳ ႔၏ အလွအပဆံုးျမင္ကြင္းတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ပါေလ၏။ 

တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းက ဤအ.ထ.က ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ့ၾကေသာ တပည့္မ်ားက ယခု ကန္ေတာ့ခံၾကြေရာက္လာေသာ ဆရာဆရာမႀကီးမ်ား၏လက္မ်ားကို အသာအယာဆြဲယူ ေဖးမၾကသလို ဆ ရာဆရာမႀကီးမ်ားကလည္း တပည့္မ်ား၏ပခုန္းမ်ားကို တယုတယပုတ္လ်က္ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ား မ ေမာနိုင္မပန္းနိုင္ ေမးၾကေျပာၾကပါသည္။ ဆရာဆရာမႀကီးအေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ ၈၀ ေက်ာ္အရြယ္ ရွိေနၾကၿပီျဖစ္၏။ ဇရာ၏ထုေထာင္းမႈေၾကာင့္ ဒူးနာသူ ခါးနာသူ အင္အားခ်ိဳ ႔တဲ့ကာ ေကာင္းစြာ လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္ၾကသူမ်ား ပါရွိေနၾက၏။

အ.ထ.က ေက်ာင္းႀကီး၌ တစ္ခ်ိန္က တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ဆရာဆရာမႀကီးမ်ားတြင္ ၿမိဳ ႔ခံမ်ားပါရွိ သကဲ့သို႔ အျခားၿမိဳ ႔မ်ားမွ ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔သို႔လာေရာက္ကာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၾကေသာ ဆရာဆရာမႀကီးမ်ားလည္း ပါရွိခဲ့ၾက၏။ မိမိ၏ဆရာဆရာမႀကီးအခ်ိဳ ႔ကိုလည္း မိမိ ပညာရင္နို႔ေသာက္စို႔ခဲ့ ေသာ ဤေက်ာင္းမွာ ျပန္လည္ ေတြ႔ဆံုကာ ယခုက်င္းပသည့္ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ အာစရိယပူေဇာ္ပြဲႀကီးမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် ကန္ေတာ့ခြင့္ရခဲ့ပါေတာ့သည္။ မိမိ၏ဆရာဆ ရာမႀကီးအခ်ိဳ ႔သည္ အရြယ္လြန္ကာ က်န္းမာေရးမ ေကာင္းသျဖင့္ အာစရိယပူေဇာ္ပြဲသို႔ ရပ္ေ၀းမွ မ လာေရာက္နိုင္၍လည္းေကာင္း၊ အခ်ိဳ ႔မွာ ကြယ္လြန္သြား ၾကၿပီျဖစ္၍လည္းေကာင္း ကန္ေတာ့ခြင့္ မႀကံဳရေပ။

အာစရိယပူေဇာ္ပြဲသို႔လာေရာက္ၾကသူမ်ားအား ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ားက ကန္႔ဘလူမုန္႔တီ(နန္း ႀကီးသုတ္)ျဖင့္ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးၾကပါသည္။ မိမိ၏စားပြဲ၀ိုင္းတြင္ မိမိ၏ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေဆြမ်ိဳး ေမာင္ႏွမမ်ားျဖင့္ စားေသာက္ရင္း တစ္၀ါး၀ါးရယ္ေမာကာ စကားေျပာျဖစ္ၾက၏။ ဟိုသူငယ္ခ်င္းက လာနႈတ္ ဆက္ ဒီသူငယ္ခ်င္းက လာနႈတ္ဆက္ျဖင့္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွ၏။

နံနက္ ၉ နာရီတြင္ အာစရိယပူေဇာ္ပြဲစတင္က်င္းပေတာ့မည့္အေၾကာင္း အသံခ်ဲ ႔စက္မွေၾကညာသျဖင့္ မုန္႔တီ ေကၽြးေသာဓမၼာရံုေပၚမွ အာစရိယပူေဇာ္ပြဲစင္ရွိရာသို႔ သြားၾကရ၏။  

အာစရိယပူေဇာ္ပြဲအခန္းအနားကို ဓာတ္ပံုမ်ားရိုက္ၿပီးေသာအခါ မိမိတည္းခိုရာတည္းခိုခန္းသို႔ ျပန္သြားခဲ့ပါ သည္။ ခဏၾကာေသာအခါ ကားလာႀကိဳသျဖင့္ ဇနီး၊ သူ၏ညီမ ၂ ဦးႏွင့္အတူ ေရြသိမ္ေတာ္ ေက်ာင္းတိုက္သို႔ သြားၾက၏။ လူနာမ်ားကို စတင္မၾကည့္မီ လိုအပ္ေသာျပင္ဆင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ျဖစ္သည္။ မႏ ၱေလးမွ လာ ေရာက္ၾကမည့္ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ ၁၂ ဦးမွာ ေန႔ခင္း ၂ နာရီခြဲ ခန္႔တြင္မွ ေရာက္မည္ျဖစ္သျဖင့္ မိမိက လူနာမ်ားကို စၿပီးၾကည့္ရႈခဲ့ပါသည္။ 

(ပံုႀကီး) ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔၏က်က္သေရေဆာင္ မဟာေရႊစည္ႀကီးေစတီေတာ္တြင္ မႏ ၱေလးမွလုပ္အားေပးလာေသာ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္မ်ား ဘုရားဖူးေရာက္ခဲ့ၾကစဥ္က စာေရသူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံႏွင့္ အမွတ္တရ။
(ပံုေသး) ၀ဲ - လူနာမ်ားအေၾကာင္း အခ်င္းခ်င္း တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကစဥ္။ ယာ - လူနာ စမ္းသပ္ကုသေပးေနစဥ္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲရွိ ဓမၼာရံုေရွ ႔တြင္ခ်ထားေပးေသာ ထိုင္ခံုမ်ား၌ လူနာမ်ားထိုင္ေစာင့္လ်က္ရွိၾကသည္။ စား ပြဲတစ္ခုမွာ လူႀကီး ၃ ဦးက လူနာအမည္စာရင္းေကာက္ယူၿပီး လူနာမွတ္တမ္းမ်ားေပးေနပါသည္။ လူနာမ်ား က လူနာမွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္ အေၾကာအဆစ္ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းလက္ကမ္း စာေစာင္မ်ား ကိုယ္စီ ကိုင္ကာ ေခၚမည့္အလွည့္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾက၏။

ညေန ၂ နာရီခြဲခန္႔တြင္ မႏ ၱေလးမွလုပ္အားေပးလာေသာ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္မ်ား ေရာက္လာၾက သည္။ ဧည့္ခံႀကိဳဆိုေရးအဖြဲ႔က ေန႔လည္စာစားရန္ေျပာေသာအခါ သူတို႔က လမ္း၌စားခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ မိမိက ေဆးကုသမႈအစီအစဥ္မ်ားကို ရွင္းျပပါသည္။ ထို႔ေနာက္ လူနာမ်ား တစ္ဦးခ်င္းေခၚယူၿပီး ပဏာမၾကည့္ရႈျခင္း (observation)၊ စမ္းသပ္စစ္ေဆးျခင္း (physical examination)ႏွင့္ ကုသမႈေပးျခင္းမ်ား ကို လက္ေတြ႔ျပသေပးပါသည္။ ေျခလက္လႈပ္ရွားမႈမ်ားအတြက္ မိမိ ရန္ကုန္မွ၀ယ္ယူခဲ့ေသာ သိုင္းႀကိဳးမ်ား (slings)ႏွင့္သံခ်ိတ္မ်ား တပ္ဆင္ရန္ ကုတင္မ်ားေပၚ၌ ထုတ္တန္းမ်ား ရိုက္ၾကရသည္။

ေလျဖတ္ေသာလူနာမ်ားအေနျဖင့္ မတ္တတ္ရပ္ျခင္းႏွင့္ လမ္းေလ်ာက္ျခင္းတို႔ေလ့က်င့္နိုင္ေစရန္ တန္းဘား (parallel bar)ကား ႀကိဳတင္မွာထားသည့္အတိုင္း ခိုင္ခိုင္ခန္႔ခန္႔ ျပဳလုပ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ယခင္ႏွစ္က ေလ့ က်င့္ပစၥည္းမ်ားမပါရွိသျဖင့္ ေရသန္႔ဗူးခြံမ်ားအတြင္း သဲမ်ားထည့္ကာ လူ နာမ်ား အသံုးျပဳၾကရသည္။ သဲ ထည့္ထားေသာေရသန္႔ဗူးခြံမ်ားကို လက္ျဖင့္ဆုတ္ကိုင္ျခင္း၊ အေပၚ သို႔ မ,တင္ျခင္း၊ လိွမ့္ျခင္း၊ ေထာင္လ်က္ အေနအထားျဖင့္ ေဘးတိုက္တြန္းေရြ ႔ျခင္း စသည့္လႈပ္ရွား ေလ့က်င့္မႈမ်ား လုပ္ခဲ့သည္။

ယခုႏွစ္တြင္မူ လက္ကိုအားျပဳၿပီး လမ္းေလ်ာက္ေလ့က်င့္ရန္ တန္းဘား၊ ေျခလက္တို႔ကို လႈပ္ရွား ေပးသည့္ ၾကြက္သားမ်ားကို ျပန္လည္လႈံ ႔ေဆာ္နႈိးဆြေပးရင္း သန္စြမ္းမႈျဖစ္လာေစရန္ သိုင္းႀကိဳးမ်ားႏွင့္ လူနာမ်ားကို အဆင္ေျပသက္သာစြာ စမ္းသပ္စစ္ေဆးနိုင္ရန္ တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္မ်ား အားျဖည့္ျပင္ဆင္နိုင္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ အဆစ္လႈပ္ရွားမႈတိုင္းသည့္ ကိရိယာေလး ၆ ခု အား မိမိ သည္ စင္ကာပူနိုင္ငံမွ ၀ယ္လာခဲ့သည္။ မူလက မႏ ၱေလးမွ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ ၅ ဦး လာ ေရာက္လုပ္အားေပးမည္ဟုၾကားသိရသျဖင့္ သူတို႔ကို အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေပးရန္ႏွင့္လူနာမ်ား စမ္းသပ္ရာတြင္ တပါတည္းအသံုးျပဳနိုင္ရန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လုပ္အားေပးသူမွာ ၁၂ ဦးျဖစ္သျဖင့္ မဲခ်၍ ေပးလိုက္ရေတာ့၏။ မဲမေပါက္သူမ်ားကို ေနာက္မွ လူႀကံဳျဖင့္ပို႔ေပးလိုက္မည္ဟု အားတုန္႔ အားနာ ေျပာခဲ့ရသည္။

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလက ေဆးခန္းကိုလာေသာ လူနာမ်ားအားေပးေ၀သည့္ လက္ကမ္းစာေစာင္။ 

မိမိအပါအ၀င္ ရပ္ေ၀းမွလာေသာအေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္ ၁၃ ဦးႏွင့္ ကန္္႔ဘလူေဆးရံုမွ ၁ ဦး စုစုေပါင္း ၁၄ ဦးရွိေသာ္လည္း တစ္ရက္လွ်င္ လူနာအေရအတြက္ ၈၀ ႏွင့္ ၉၀ ၾကားရွိသျဖင့္ လက္မလည္ေအာင္ အလုပ္မ်ား လွသည္။ ထမင္းစားခ်ိန္မွအပ တစ္ေန႔လံုး အနားယူခ်ိန္ဟူ၍ မရလိုက္ပါေခ်။ လူနာမ်ားကို ေမးျမန္းျခင္း၊ၾကည့္ရႈစမ္းသပ္ျခင္း၊ ေ၀ဒနာအေၾကာင္းရွင္းလင္းေျပာျပျခင္း၊ အေနအထိုင္ႏွင့္ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားေလ့က်င့္မႈ မ်ား သင္ၾကားျပသေပးျခင္းမ်ားကို အားလံုးက ေဒါင္ခ်ာစိုင္းေအာင္ လုပ္ၾကရ၏။ လူနာမ်ားကိုစမ္းသပ္ရင္း မိ မိက သင္ၾကားေပးရျခင္းမ်ားရွိသကဲ့သို႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ပညာရွင္မ်ားက သိလိုသျဖင့္ ေမးသည္မ်ားကို ရွင္းလင္း ေျပာျပရေသာေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္ကုန္ရတတ္ေသးသည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ သူတို႔ကိုေခၚမည့္အလွည့္အား လည္တဆန္႔ဆန္႔ျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကေသာ လူနာမ်ားကို မအားမလပ္သည့္ၾကားက မိမိတို႔ အားနာေနမိေသး၏။ လူနာအခ်ိဳ ႔သည္ ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔ေပၚမွ မဟုတ္ပဲ မိုင္အ နည္းငယ္ေ၀းေသာ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္မွ လာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

မည္သို႔ဆိုေစ ေရႊသိမ္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ဦးေဆာင္မႈႏွင့္ အေၾကာအဆစ္ကုသိုလ္ ျဖစ္ေဆး ခန္းျဖစ္ေျမာက္ေရးေကယ္မတီမွ ဦးေဌး၊ ဦးကပ္ေက်ာ္၊ ဦးေက်ာက္ခဲ အစရွိသည့္လူႀကီး မ်ား၏ လိုေလေသး မရွိ ဘက္ေပါင္းစံု စီစဥ္လုပ္ကိုင္ေပးမႈမ်ားေၾကာင့္ လူနာမ်ားႏွင့္မိမိတို႔အားလံုး အစစ အဆင္ေျပခဲ့ပါသည္။ ေက်းဇူးလည္း အထူးတင္ရွိရပါသည္။

ထိုညက ကန္႔ဘလူေဆာင္း၏ေအးခ်မ္းမႈအရသာကို သိသိသာသာေလး ခံစားၾကည့္မိရင္း ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါေတာ့၏။

ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္ တနလၤာေန႔

(၀ဲဘက္စားပြဲထိပ္မွ လက္ယာရစ္ .. အားလံုးထိုင္ၾကလ်က္) ဆရာႀကီးဦးေရႊေဘာ္၊ ဆရာႀကီးဦးခင္ထြန္း(ညႊန္ၾကားေရးမွဴး - ၿငိမ္း)၊ စာေရးသူ၊ ဆရာႀကီးဦးျမင့္ေဆြ (ဘာသာျပန္စာေရးဆရာ ေကာင္းထက္၀င္း-ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)၊ ဆရာႀကီးဦးေက်ာ္စန္း(ကဗ်ာဆရာ ေက်ာ္စန္း-မန္းတကၠသိုလ္)၊ ဦးခင္ေမာင္ရည္ (သတင္းေထာက္/စာေရးဆရာ၊ ေက်ာေပးထိုင္ေနသူ)။

မေန႔က မေတြ႔လိုက္ရေသာ မိမိ၏ဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြေက်ာင္းဆရာမ်ားကို ေတြ႔ဆံုနႈတ္ဆက္နိုင္ ေစရန္ ဒီကေန႔ အိပ္ယာမွေစာေစာထခဲ့ပါသည္။

သူတို႔အားလံုးတည္းခိုၾကေသာ ဆရာဦးတင္ဦး၏အိမ္မွာ မိမိ၏တည္းခိုခန္းမွ ၃-၄ အိမ္သာေ၀းပါသည္။ မ ေန႔ညေနပိုင္းက သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုရန္ရည္ရြယ္ထားခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္ၿပီး၍ ညစာစားေသာက္ၿပီးေနာက္ မိုးအနည္းငယ္ခ်ဳပ္ေနၿပီျဖစ္သျဖင့္မသြားလိုက္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ မိမိ၏တည္းခိုခန္းတြင္ မႏ ၱေလးမွလာေသာ မိမိ ၏ဆရာမႀကီး ေဒၚထိုက္ထိုက္ရွိေနၿပီး မေန႔နံနက္ကတည္းက ဆရာကန္ေတာ့ပြဲတြင္ ဆရာမႀကီးကို ေတြ႔ဆံု နႈတ္ဆက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။

ဒီကေန႔တြင္ ဆရာဆရာမႀကီးမ်ားအားလံုး ကန္႔ဘလူမွျပန္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ မိမိ၏ငယ္ဆရာႀကီး မႏ ၱေလးမွ ဦးေရႊေဘာ္ (စိုက္ပ်ိဳးေရးဘာသာရပ္)ႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာမိတ္ေဆြေက်ာင္းဆရာမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ေမာ္လၿမိဳင္မွ ဦး ခင္ထြန္း၊ ရန္ကုန္မွ ဦးျမင့္ေဆြ၊ မံုရြာမွ ဦးေက်ာ္စန္းတို႔ႏွင့္ အခ်ိန္အတန္ၾကာ စကားေျပာဆိုနႈတ္ဆက္နိုင္ခဲ့ ၍ မိမိအေနျဖင့္ အလြန္ပင္၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္မိပါသည္။

မိမိက ဆရာမ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆံုစကားေျပာေနသျဖင့္ မႏ ၱေလးမွလုပ္အားေပးလာေသာအေၾကာအဆစ္ ကုပညာ ရွင္မ်ားအား မိမိကိုေစာင့္မေနပဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔သြားၿပီး နံနက္စာစားႏွင့္ရန္ေျပာထား ခဲ့ပါသည္။ တည္းခို ခန္းသို႔ျပန္ေရာက္၍ မိမိ၏အခန္းရွိရာ ၃ ထပ္တြင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔သြားရန္ပစၥည္းမ်ားယူေနစဥ္ ဧည့္သည္ တစ္ဦးေရာက္ေနေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားလာသျဖင့္ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းသြားေသာအခါ ဦးစိုးျမင့္အား ေတြ႔ ရ၏။ ဦးစိုးျမင့္ႏွင့္ေခတၱမွ်စကားေျပာၿပီး မိမိတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံကို ကားလာႀကိဳေသာေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ လိုက္သြားၾကရ၏။ ေက်ာင္းတြင္ အရင္ ေရာက္ေနေသာ လုပ္အားေပးအေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္လူငယ္မ်ား ႏွင့္အတူ နံနက္စာစားၾကၿပီးေနာက္ မိမိတို႔အားလံုး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအတြင္းရွိ ေစတီအနီးတြင္ အမွတ္တရစု ေပါင္းဓာတ္ပံုရိုက္ၾကပါသည္။

မိဖေမတၱာတည္းခိုခန္းတြင္ မိတ္ေဆြဦးစိုးျမင့္ႏွင့္ အမွတ္တရ။ ၂ ရက္ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၃။

(ေအာက္ပံု ၁ ၿမိန္ၿမိန္ရွက္ရွက္စားခဲ့ရေသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက နံနက္စာ။ ေအာက္ပံု ၂ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ အခ်က္အျပဳတ္ လုပ္အား အလွဴရွင္မ်ား)

ေရႊသိမ္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္။ ၂ ရက္ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၃။

ဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီးေနာက္ လူနာမ်ားကို စၾကည့္ၾကပါသည္။ လာေရာက္ျပသၾကေသာ အေၾကာအဆစ္လူနာအ မ်ားစုသည္ ေလျဖတ္လူနာ၊ ခါးနာသူ၊ ဒူးနာသူႏွင့္ လက္ေမာင္းဆစ္ကပ္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အခ်ိဳ ႔ေသာလူနာ မ်ားသည္ ဆရာ၀န္ႏွင့္ တစ္ခါမွမျပသဘူးေပ။ ဆရာ၀န္ႏွင့္ျပဖူးသူအခ်ိဳ ႔မွာလည္း ၾကြက္သားမ်ားျပန္လည္ သန္စြမ္းရန္ႏွင့္ အဆစ္လႈပ္ရွားမႈေလ့က်င့္ခန္းမ်ား ျပဳလုပ္ရေကာင္းမွန္းမ သိၾကပါေခ်။ အေၾကာအဆစ္လူ နာမ်ား တကယ္တမ္းလိုအပ္ေနသည္မွာ စနစ္တက်လႈပ္ရွားေလ့ က်င့္နည္းမ်ား၊ ေ၀ဒနာႏွင့္သင့္ေအာင္ ေန တတ္ထိုင္တတ္မႈမ်ားႏွင့္ ယင္းတို႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းလင္းေျပာျပသင္ၾကားေပးရျခင္းမ်ား ပင္ျဖစ္ေလ သည္။ သို႔အတြက္ မိမိတို႔သည္ လိုအပ္ေသာၾကည့္ ရႈစမ္းသပ္မႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ လူနာမ်ားႏွင့္လူနာအ ေဖာ္မ်ားကို လႈပ္ရွားေလ့က်င့္နည္းမ်ားႏွင့္ ေရွာင္ရန္ေဆာင္ရန္မ်ားကို လက္ထပ္သင္ၾကားျပသေပးၾကရ၏။

ေန႔ခင္းထမင္းစားရန္ လူနာၾကည့္ျခင္းကို တစ္ခဏနားေသာအခ်ိန္တြင္ မိမိႏွင့္ဇနီးတို႔သည္ ထမင္းကတိုက္က ရိုက္စားၿပီး ေဆြမ်ိဳးအိမ္တစ္အိမ္သို႔ အေသာ့ေလးသြားခဲ့ၾက၏။ ကန္ေတာ့ခံမည့္ အေဒၚ ၂ ဦး၊ အမ ၂ ဦးႏွင့္ အကို ၁ ဦးတို႔က မိမိတို႔အား ေစာင့္ေနၾကမည္ျဖစ္သည္။

မိမိသည္ ျမန္မာျပည္သို႔အလည္ျပန္ရင္း မိခင္ႀကီးရွိရာ ကန္႔ဘလူကိုေရာက္တိုင္း မိခင္ႀကီးႏွင့္အတူ အေဒၚမ်ား ႏွင့္ဦးေလးေတာ္သူတို႔အား မိမိတတ္အားသ၍ ေငြႏွင့္လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ကန္ေတာ့ ေလ့ရွိပါ သည္။ မိခင္ ႀကီး၏ေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔မွာေနၾကသျဖင့္ အၿမဲတမ္းစံုစံုညီညီ ကန္ေတာ့ခြင့္ရေလသည္။ မိမိ စင္ကာပူကိုေရာက္ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ မိခင္ႀကီးဘက္မွ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအရင္းအခ်ာ ၁၁ ဦးရွိသည့္အနက္ ၈ ဦးသာ သက္ရွိထင္ရွားရွိပါေတာ့၏။ ယင္းအေဒၚမ်ား ႏွင့္ဦးေလး ၈ ဦးတို႔ကို ႏွစ္အတန္ၾကာသည္အထိ ကန္ ေတာ့နိုင္ခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ မိမိ၏မိခင္ႀကီးအပါအ၀င္ တစ္ဦးၿပီးတစ္ဦးကြယ္လြန္သြားေပရာ ယမန္ႏွစ္ ႏွင့္ယခုႏွစ္တြင္ အေဒၚ ၂ ဦးသာ က်န္ရွိပါသည္။ သို႔ႏွင့္ ယခုႏွစ္ကစၿပီး ၀မ္းကြဲအမ ၂ ဦးႏွင့္အစ္ကို ၁ ဦးတို႔ ကို အေဒၚႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ ကန္ေတာ့ခဲ့ပါသည္။

အေၾကာအဆစ္ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးကုသမႈ ဒုတိယေန႔ျဖစ္ေသာ ယေန႔တြင္ လူနာအေတာ္ေလးမ်ား ေလသည္။ ကိုၾကည္ရႊင္က ကန္႔ဘလူရွိသူတို႔အိမ္တြင္ညစာစားရန္ စင္ကာပူမွာကတည္းက ႀကိဳႀကိဳတင္တင္ဖိတ္ထားခဲ့ သည္ကိုသြားဖို႔ အေတာ္ေလးအခက္အခဲႀကံဳရ၏။ မူလက ညေန ၄ နာရီမွာ ညစာသြားစားရန္ စီစဥ္ထားေသာ္ လည္း ည ၆ နာရီထိုးၿပီးခါမွ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ထြက္နိုင္ခဲ့၏။ ညစာေကၽြးမည့္သူမ်ားက ညစာျပင္ထားၿပီး ကာမွ မိမိတို႔မေရာက္လာေသးသျဖင့္ ထမင္းဟင္းမ်ားကို ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ျပန္ျပန္ၿပီးေႏြးေနရသည္မသိ။ အားနာ စရာ အလြန္ေကာင္းလွပါ၏။ ထိုညက ညစာစားၿပီးေနာက္ မႏ ၱေလးမွလုပ္အားေပးလာေသာအေၾကာအဆစ္ ကုပညာရွင္လူငယ္မ်ားႏွင့္ ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔၏က်က္သေရေဆာင္ မဟာေရႊစည္ႀကီးေစတီေတာ္ျမတ္သို႔ သြားျဖစ္ ခဲ့ၾကပါသည္။

  

အေပၚပံု- အေဒၚ ေဒၚေထြးရီႏွင့္ေဒၚငယ္၊ အမ ေဒၚအမာႏွင့္ေဒၚႏြဲ႔၊ အစ္ကို ဦးျမင့္သိန္းတို႔ကို ကန္ေတာ့ၾကသည္။
ေအာက္ပံု - မႏ ၱေလး(ၿမိဳ ႔ေဟာင္း)မွ တရားေဟာဆရာေတာ္ ဦးၾသသဓထံ အိတ္ေဆာင္နာရီ ကပ္လွဴစဥ္။ ၂ ရက္ ဒီဇင္ဘာ။

၁၃၇၅ ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လဆုတ္ ၁၁ ရက္။ (28 December, 2013 Saturday)

ဒီဇင္ဘာလ ၃ ရက္ အဂၤါေန႔

ယေန႔သည္ ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔ ေရႊသိမ္ေတာ္ေက်ာင္းတိုက္တြင္ျပဳလုပ္ေသာ အေၾကာအဆစ္ကုသမႈဆိုင္ရာ ကု သိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္း (Physiotherapy Community Outreach Programme)၏ တတိယႏွင့္ေနာက္ဆံုးေန႔ ျဖစ္သည္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ နံနက္ပိုင္းတြင္ သံဃာအပါး ၂၀၀ ေက်ာ္အား ဆြမ္းႀကီးေလာင္းပြဲရွိသျဖင့္ မိမိတို႔၏ ေဆး ကုသမႈအစီအစဥ္ကို ထိုေန႔က ေနာက္က်ၿပီးစခဲ့သည္။ သို႔အတြက္ ေရႊသိမ္ေတာ္လူမႈေရးကူညီေစာင့္ ေရွာက္ ေရးအသင္းက မႏ ၱေလးမွလုပ္အားေပးလာၾကေသာအေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္မ်ားကို သဖန္းဆိပ္ဆည္ႀကီး သို႔ ကား ၂ စီးျဖင့္ လိုက္ပို႔ေပးရန္ စီစဥ္နိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၂ ရက္လံုးလံုး လူနာမ်ားျဖင့္ ေျခခ်င္းလိမ္ေအာင္ ပ်ားပန္းခတ္အလုပ္မ်ားေနခဲ့ေသာ သူတို႔အဖို႔ ျမန္မာနိုင္ငံ၏အႀကီးဆံုးေရေလွာင္တမံႀကီးျဖစ္သည့္သဖန္းဆိပ္ ဆည္သို႔ ေလ့လာေရးခရီးသြားရ၍ စိတ္လက္ရႊင္လန္းအပန္းေျဖကာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈရၾကေလသည္။

လုပ္အားေပးအေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္မ်ား၏ သဖန္းဆိပ္ဆည္ႀကီးသို႔ ကား ၂ စီးျဖင့္ ေလ့လာေရးအပန္းေျဖခရီး။

(ပံုႀကီး) ေရႊသိမ္ေတာ္ဆုေတာင္းျပည့္ေစတီေတာ္ျမတ္တြင္ အမွတ္တရ။
(ပံုေသး) ပံု ၂၊ ၃ ႏွင့္ ၄ - မ်ိဳးဆက္သစ္အေၾကာအဆစ္ကုပညာရွင္မ်ားကို လက္ေတြ႔သင္ၾကားျပသေပးေနစဥ္။




စာေပေဟာေျပာပြဲ

ဒီဇင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔ညက ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ စာေပေဟာေျပာပြဲ။
အေပၚပုံ (ေရွ ႔တန္း၊ ၀ဲမွ) - ဦးညြန္႔ေသာင္၊ ဦးစန္းေအာင္၊ ဦးစိုးျမင့္၊ ဦးေသာင္းထိန္၊ ဦးေက်ာ္ျမင့္။  

စာေပေဟာေျပာပြဲ

မိမိ၏မူလအစီအစဥ္မွာ စာေပေဟာေျပာပြဲလုပ္ရန္ မဟုတ္ပါေခ်။ လူနာမ်ားကိုယ္တိုင္ကိုလည္းေကာင္း၊ သူတို႔ ႏွင့္အတူပါလာသည့္ လူနာေဖာ္မ်ားကိုလည္းေကာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ အေၾကာအဆစ္ဆိုင္ရာပညာေပး ေဟာေျပာရန္သာ ရည္ရြယ္ထားပါသည္။ သို႔ေသာ္ စင္ကာပူမွမထြက္ခြာမီ ၂ ရက္၊ ၃ ရက္ ခန္႔အလိုတြင္ “အန္ ကယ္၊ စာေပေဟာေျပာပြဲလဲ စီစဥ္ထားတယ္ေျပာတယ္။ ျပင္ဆင္ထားနိုင္ေအာင္လို႔ အေၾကာင္းၾကားတာပါခင္ ဗ်ာ”ဟု စင္ကာပူႏွင္ကန္႔ဘလူတိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေပးေနသူ ကိုၾကည္ရႊင္ကေျပာခဲ့ပါသည္။ တစ္ ဆက္တည္းမွာ သူက“အန္ကယ္ေဟာေျပာတဲ့အခါ အန္ကယ္တို႔ေခတ္က ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔အေၾကာင္းကို လူငယ္ ေတြသိရေအာင္ ေျပာျပေပးပါ။ ေနာက္ၿပီး သစ္ပင္တို႔ သစ္ေတာတို႔ကို ဂရုစိုက္တန္ဖိုးထားတတ္ေအာင္ပါ သတိေပး ေပးပါ ခင္ဗ်ာ” ဟု ေျပာပါေသးသည္။ 

တစ္ခါ ေဟာေျပာမည့္ေန႔ညေနကလည္း လူမႈေရးအသင္းမွဦးေဌးက “ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ အ ေတာ္မ်ားမ်ား ဖိတ္ထားပါတယ္။ လူငယ္ေတြကိုု ဦးစားေပးၿပီးေျပာေပးပါ ဆရာႀကီး” ဟု ေျပာပါ သည္။ ထိုေန႔က ညေနပိုင္းတြင္ လူနာမ်ားၾကည့္ၿပီးေသာအခါ မိတ္ေဆြဦးခင္ေမာင္ရည္အိမ္သို႔ မိမိ တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ညစာ သြားစားၾက၏။ ဦးခင္ေမာင္ရည္၏သားျဖစ္သူ ကိုေဇယ်ာက ယခုညစာေပ ေဟာေျပာပြဲတြင္ အခမ္းအနားမွဴးအျဖစ္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါသည္။ ညစာစားၿပီးေသာအခါ ေဟာေျပာပြဲက်င္းပမည့္ ပိေတာက္သိဂႌခန္းမသို႔ သြားၾကသည္။

ယခင္အခါမ်ားက ညေနပိုင္းအခ်ိန္ကစၿပီး လူမ်ားျဖင့္ စည္ကားေလ့ရွိေသာ ပိေတာက္သိဂႌခန္းမကား ယခုအခါ ေျခာက္ေသြ႔ေသြ႔ႀကီးျဖစ္လို႔ေနပါသည္။ ၾကားေနက် ေစ်းသည္မ်ားႏွင့္ေစ်း ၀ယ္မ်ား၏အသံဗလံ မ်ားကို မၾကားရေလေတာ့။ စားေသာက္စရာမ်ားေရာင္းသည့္ ပြဲေစ်းတန္းလည္း နတၱိ။ အသံခ်ဲ ႔စက္မွ ၾကား ေနက် က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္သီခ်င္းသံမ်ားကိုလည္း မၾကားနိုင္ေလေတာ့။ ျမင္ေနက် လႈပ္လႈပ္ရြရြ လူ ပရိသတ္ႀကီးကိုလည္း မေတြ႔ရေလေတာ့။ ၀ါးကပ္ထရံၾကားမွ ရံု၏အျပင္ဘက္သို႔ အတိုင္းသားၾကားရတတ္ ေသာ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားအသံမ်ားလည္း ဆိတ္သုဥ္းခဲ့ေခ်ၿပီ။  တကယ္က ရံုႏွင့္နာမည္သာ က်န္ခဲ့ကာ ဘာမွ အသက္၀င္လႈပ္ရွားမႈဟူ၍ မရွိၾကေလေတာ့။ ၀ိညာဥ္ခ်ဳပ္သြားေသာ ရုပ္ခႏၶာ။ 

 

စာေပေဟာေျပာပြဲမစမီ ပိေတာက္သိဂႌခန္းမရံုးခန္းတြင္ ကိုညြန္႔ေသာင္၊ ကုိစန္းေအာင္အစရွိသည့္ သူငယ္ခ်င္း မ်ား မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းမ်ားႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္သည္။ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းႏွင့္ မိမိတို႔ၿမိဳ ႔အေၾကာင္း အလႅာပ သလႅာပ ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္ ေျပာျဖစ္ၾကပါ၏။ 

ပိေတာက္သိဂႌခန္းမရံုးခန္း - (၀ဲမွ) ေဒၚစိုးစိုးေအး၊ စာေရးသူ၊ ဦးညြန္႔ေသာင္ (ၿမိဳ ႔မိၿမိဳ ႔ဖ ဥကၠဌ၊ ၿမိဳ ႔နယ္ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ အဖြဲ႔ခြဲ ဥကၠဌ)၊ ဦးစန္းေအာင္ (သတင္းေထာက္/စာေရးဆရာ ေမာင္လူေဒါင္း-ကန္႔ဘလူ)၊ ဦးစန္းဦး။

ရံုးခန္းထဲမွာ စကားစျမည္ေျပာေနၾကစဥ္ ခန္းမႀကီးအတြင္းမွ ေဟာေျပာပြဲႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေၾက ညာသံကို တစ္ခါတစ္ခါ ၾကားေနရသည္။ အမွတ္တရဓာတ္ပံုမ်ားလည္း ရိုက္ျဖစ္ၾက၏။ ေနာက္ဆံုး မိမိတို႔အဖြဲ႔ ခန္းမႀကီး အထဲသို႔၀င္လာေတာ့မည့္အေၾကာင္း ေၾကညာေသာအခါ မိမိတို႔သည္ ရံုးခန္းမွ ေဟာေျပာခန္းမဆီသို႔သြားၾက ရပါသည္။ မိမိတို႔အားေနရာထိုင္ခင္းေပးၿပီးေနာက္ အခမ္းအနားမွဴးကိုေဇယ်ာက အခန္းအနားစတင္ေၾကာင္း ေၾကညာၿပီး မိမိ၏အထုပၸတၱိအက်ဥ္းကို မိတ္ဆက္ေျပာၾကားေပး၏။

စာေပေဟာေျပာပြဲလာပရိသတ္ႏွင့္ အခမ္းအနာမွဴးကိုေဇယ်ာ။

ထို႔ေနာက္တြင္ မိမိ၏ေဟာေျပာပြဲအစီအစဥ္ကို စပါသည္။

မိမိ၏ေဟာေျပာပြဲကို မိမိတို႔ေခတ္က ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔အေၾကာင္း၊ မီးရထားလမ္းအ၀င္က ကၽြန္းေတာႀကီးအ
ေၾကာင္း၊ ကန္္႔ဘလူမွ ေညာင္အိုင္ရြာသို႔သြားေသာလမ္းေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ရွိ ၀ါးရံုေတာမ်ားႏွင့္လယ္ ကြက္မ်ားေပၚမွ သစ္သားတံတားရွည္အေၾကာင္း၊သစ္ပင္မ်ားအုတ္မိုးထားသည့္ လွ်ိဳႏွင့္ဆည္ႀကီးအေၾကာင္း၊ ၿမိဳ ႔ျပဖြံ႔ၿဖိဳးမႈႏွင့္အတူ ယင္းတို႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားရေၾကာင္း၊ မိမိ၏စာေရးသားမႈအေတြ႔အႀကံဳအခ်ိဳ ႔၊ ဆရာမ်ား ၏အဆံုးအမမ်ားႏွင့္အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳေဖာ္ညႊန္းျခင္း၊ အဂၤလိပ္စာေလ့လာမႈအေတြ႔အႀကံဳႏွင့္နည္း ေပးလမ္းျပမႈမ်ား၊ ျမန္မာရိုးရာယဥ္ေက်းမႈထိန္းသိမ္းေရး၊အေၾကာအဆစ္ေရာဂါအခ်ိဳ ႔၏သိေကာင္းစရာမ်ား စ သည္တို႔ကို ေရာေမႊလ်က္ ခံစားမွ်ေ၀ဟန္ျဖင့္ေျပာခဲ့ပါသည္။ ေဆးပညာေပးသက္သက္အေနျဖင့္ မေျပာေဟာ ျဖစ္ခဲ့ပါ။

လာေရာက္နားေထာင္ၾကသူအမ်ားစုမွာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားလူငယ္လူရြယ္မ်ားျဖစ္ၾကသျဖင့္ မူလကရည္ ရြယ္ထားေသာ အေၾကာအဆစ္ပညာေပးေဟာေျပာျခင္းထက္ ကိုၾကည္ရႊင္ႏွင့္ဦးေဌးတို႔ အႀကံျပဳသည့္အတိုင္း လူငယ္မ်ားကို ဦးစားေပးေျပာျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ အေၾကာအဆစ္ေ၀ဒနာမ်ားအေၾကာင္းကိုပိုမိုနားေထာင္ လိုသျဖင့္ လာေရာက္ခဲ့ၾကေသာပရိသတ္အား ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကသည့္အတိုင္း မေဟာေျပာျဖစ္ခဲ့သည့္အတြက္ ေတာင္းပန္လိုပါသည္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မွာ အေၾကာအဆစ္ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားအေၾကာင္းကိုသာ သီးသန္႔အ ထူး ေဟာေျပာေပးရန္ မိမိ အားထုတ္ပါဦးမည္။  

၁၃၇၅ ခုႏွစ္၊ တပိုု႔တြဲလဆန္း ၃ ရက္။ (2 February, 2014 Sunday)

လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ပတ္ခန္႔က ကန္႔ဘလူကိုုအလည္သြားၿပီး ျပန္လာေသာ ကိုုၾကည္ရႊင္က မိမိထံ ဖုုန္းဆက္ခဲ့ သည္။ ကန္႔ဘလူၿမိဳ ႔တြင္ ျပဳလုုပ္ခဲ့သည့္ မိမိ၏စာေပေဟာေျပာပြဲစီဒီအေခြယူလာေပးေၾကာင္း သတင္းေပး ပါသည္။

ေနာက္တစ္ခါ တျမန္ေန႔နံနက္ကလည္း မိမိထံ ဖုုန္းဆက္ၿပီး စေနေန႔နံနက္ပိုုင္းတြင္ မိမိအိမ္သိုု႔ အလယ္လာ ၾကမည့္အေၾကာင္း၊ သူတိုု႔အတြက္စားစရာမ်ား လုုပ္မထားရန္ႏွင့္ မုုန္႔ဟင္းခါးခ်က္ၿပီး ယူလာမည္ဟုုေျပာပါ သည္။ မေန႔က ကိုုၾကည္ရႊင္တိုု႔ဇနီးေမာင္ႏွံ သူတိုု႔၏လသားအရြယ္ သမီးေလးႏွင့္အတူေရာက္လာၿပီး စာေပ ေဟာေျပာပြဲစီဒီအေခြပါယူလာေပးသျဖင့္မိမိႏွင့္ဇနီးျဖစ္သူတိုု႔ ၾကည္ရင္း ျမန္မာျပည္ႏွင့္ကန္႔ဘလူကိုုအလြမ္း ေျဖၾကရသည္။ 

ေဒါင္ခ်ာစိုင္း (ေဒါင္ဂ်ာစိုင္း) - ခ်ာခ်ာလည္သည္။

ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ - ရြာအနီး၀န္းက်င္ရွိေက်းရြာမ်ား

ေျခခ်င္းလိမ္ (အသံထြက္ - ေခ်ဂ်င္းလိန္၊ ခ်ီဂ်င္းလိမ္) - ကိစၥတစ္စံုတစ္ခုအတြက္ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေအာင္ လႈပ္ရွားသြားလာသည္။

ပ်ားပန္းခတ္ - အေခါက္ေခါက္ အျပန္ျပန္။

အာလာပ သလႅာပ (အသံထြက္ - အာလာပါ႔ သန္လာပါ႔ ) - အျပန္အလွန္ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ေျပာ ေသာစကား။ အလႅာပ သလႅာပ(အသံထြက္ - အန္လာပါ႔ သန္လာပါ႔ ) ႏွင့္အဓိပၸာယ္အတူတူ။

တျမန္ေန႔ - မေန႔က အလ်င္ျဖစ္ေသာေန႔

ဆက္ၿပီးေရးပါဦးမည္။