ၿပီးခဲ့တဲ့အဂၤါေန႔မနက္က ေဆးရံုအ၀င္လမ္းထိပ္ကမီးပိြဳင့္မွာရပ္ေစာင့္ေနတုန္း မိမိရဲ ႔ေဘးနားမွာ စက္ဘီး
နဲ႔ျမန္မာအမ်ိဳးသားသူနာျပဳဆရာလူငယ္တစ္ဦးနဲ႔စကားေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။
သူက "ေဆးရံုက၀န္ထမ္းေတြ အေတာ္ေလး ကိုဗစ္ျဖစ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္လဲျဖစ္ၿပီးၿပီ"လို႔တလက္စာထဲ
ေျပာပါတယ္။
ဒီေတာ့ မိမိကလည္း "ဟုတ္တယ္။ က်ေနာ္လဲျဖစ္ၿပီးၿပီ။ မေန႔ကမွ အလုပ္ျပန္တက္ရတာ"လို႔ အားက်မခံ
ဂုဏ္ယူစြာေျပာလိုက္မိတယ္။
အလုပ္ထဲမွာေတာ့ ေဆးရံုက၀န္ထမ္းေတြ ကိုဗစ္ျဖစ္ၾကတာ ၃၀၀ ေတာင္ရွိသြားၿပီလို႔ေျပာေနၾကတာေတြ
ၾကားခဲ့ရတယ္။
မိမိတို႔အေၾကာအဆစ္ကုဌာနက မိမိနဲ႔ေနာက္တစ္ဦးက တစ္ေန႔ထဲျဖစ္ခဲ့ၾကတာ။
တတိယေျမာက္ေနာက္တစ္ဦးကေတာ့ အခုအပတ္တနလၤာေန႔ကမွျဖစ္တာျဖစ္ပါတယ္။
ပံုမွန္အားျဖင့္ ေနမေကာင္းျဖစ္လို႔ခြင္တင္ရင္ ဖ်ားနာခြင့္တင္ရတာျဖစ္တယ္။
အခုေဆးရံုက၀န္ထမ္းေတြ ကိုဗစ္ေရာဂါကူးစက္မႈအျဖစ္မ်ားလာၿပီး ေဆးခြင့္ကိုမ်ားေသာအားျဖင့္ အနည္း
ဆံုး ၅ ရက္ကေန ၇ ရက္အထိရေပးေလ့ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ 'တစ္ႏွစ္မွာ ဘယ္ႏွစ္ရက္'ဆိုၿပီး ရက္အကန္႔အသတ္ရွိတဲ့ သာမန္ဖ်ားနာေဆးခြင့္(sick leave)ေတြ
အကုန္ရသက္သာေစဖို႔အတြက္ ေဆးရံုတက္ေဆးကုသခြင့္ (hospitalisation leave)အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသတ္
မွတ္ေပးထားလိုက္တာ။ ဒါက ကိုဗစ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဆးရံုမတက္ရဘဲနဲ႔ ေပးတာရယ္ပါ။
သာမန္ဖ်ားနာေဆးခြင့္က ၁၄ ရက္အမ်ားဆံုးရွိၿပီး ေဆးရံုတက္ေဆးကုသခြင့္ကေတာ့ ရက္ေပါင္း ၆၀ ရွိတာ
ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအထဲမွာ သာမန္ဖ်ားနာေဆးခြင့္က ၁၄ ရက္ အပါအ၀င္ျဖစ္တယ္။
ဆက္ေရးပါဦးမည္။
No comments:
Post a Comment