အိမ္ေဖာ္လား အိမ္ေျပးလား

၁၃၇၅ ခုႏွစ္  နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္     

လြန္ခဲ႔ေသာ ၂၈ ႏွစ္ေလာက္က “ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ ‘မိတ္’ လုပ္ၾကေတာ့မလား” ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အသိပညာေပးေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတြင္ ေရးခဲ႔ဖူးသည္။ စင္ကာပူသို႔ မိမိ ေရာက္ရွိလာခဲ႔ၿပီး ေနာက္ မိမိ ၾကားသိ ျမင္ေတြ႔ ဖတ္ရႈရသ၍တို႔ကို အေျခခံၿပီး ေရးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါ၏။  

ယခုဘေလာ့တြင္တင္ထားခဲ့သည့္ ယင္းေဆာင္းပါးကို စာဖတ္သူမ်ား မၾကာမၾကာ လာၿပီးဖတ္လ်က္ရွိၾက သည္ကို သတိျပဳမိသည္။ အထူးသျဖင့္ ယခုတေလာ စင္ကာပူေရာက္ျမန္မာမိတ္အခ်ိဳ ႔ လစာမ်ားမရၾကပဲ အိမ္မ်ားမွ ထြက္ေျပးေနၾကေၾကာင္း သတင္းစာမ်ားတြင္ပါရွိေနခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ေနေလသည္။

အမွန္မူ မိတ္ (maid) ေခၚ အိမ္ေဖာ္ (domestic helper) လုပ္ျခင္းသည္ သမၼာအာဇီ၀ (ေကာင္းေသာအ သက္ေမြးမႈ)ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤစာေရးသူသည္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား မိတ္မလုပ္သင့္ဟုလည္းေကာင္း မိတ္မလုပ္ၾကရန္လည္းေကာင္း တိုက္တြန္းျခင္း မျပဳခဲ့ဖူးေပ။ သို႔တေစ မိတ္အလုပ္ကို ထမင္းခ်က္ အ၀တ္ ေလ်ာ္ အိမ္သိမ္းဆည္းရံုေလာက္ဟု ေပါ႔ေပါ႔တန္တန္ သေဘာမထားေစလိုပါ။ မပင္မပန္းျဖင့္ အရိပ္ထဲမွာေန ၿပီး ေငြရွာရလြယ္ကူေသာအလုပ္ဟု မထင္ျမင္ေစလိုပါ။ တကယ္ေတာ့ သူတစ္ပါးအိမ္မွာ ညအိပ္သြားေနၿပီး အလုပ္လုပ္ေပးရသည့္ အိမ္ေဖာ္အလုပ္သည္ လြယ္ကူသက္သာေသာအလုပ္မ်ိဳး မဟုတ္ပါေခ်။ သူမ်ား ေပး ေသာေနရာမွာေန၊ သူမ်ား ေကၽြးတာစားၿပီး သူမ်ား ခိုင္းတာေတြ လုပ္ေပးရသည္ဆိုသည္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိရွိနားလည္ထားရန္ လိုေပသည္။ ‘သူမ်ား’ ဆိုသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ‘ေနရာ’ ဆိုသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ‘ေကၽြးတာ’ဆိုသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ‘ခိုင္းတာ’ဆိုသည္ကိုလည္းေကာင္း တစ္ခုစီ ေလးေလးနက္နက္ ေတြး ဖို႔ လိုေပသည္။

အကယ္၍ မိတ္လုပ္မည့္သူသည္ မဟုတ္မခံ ဆတ္ဆတ္ႀကဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ိဳးျဖစ္က ယင္းစိတ္ဓာတ္အား ေလ့ က်င့္ထိန္းေၾကာင္းရပါမည္။ ထစ္ကနဲဆို စိတ္ဆိုး၊ ထစ္ကနဲဆို ျပန္ေျပာဆိုက အလုပ္ရွင္ႏွင့္တက်က္က်က္ ရွိၿပီး “မတဲ႔ အတူေန” ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။ မည္သူမွ စိတ္ခ်မ္းသာရမည္ မဟုတ္ေပ။ အျခားတစ္ဖက္ကလည္း ေျပာ သမွ် လုပ္သမွ်ေတြကို အင္းမလုပ္ အဲ႔မလုပ္ပဲ ငံု႔ခ်ည္းခံေနျပန္ပါကလည္း တစ္ခ်ိန္လံုး နိုင္ထက္စီးနင္း ခံရ ဖြယ္ရွိေလသည္။ လက္ခုပ္ဆိုသည္မွ ႏွစ္ဖက္တီးမွသာ ျမည္တတ္ပါေလ၏။

သူ႔ဖက္ကိုယ့္ဖက္ မွ်မွ်တတေတြးတတ္လုပ္တတ္ရပါမည္။ အေျခအေနႏွင့္အေၾကာင္းကိစၥကိုလိုက္ၿပီး ကိုယ့္ စိတ္ႏွင့္ေနသည့္အခါရွိသလို သူ႔စိတ္ျဖင့္ေနသည့္အခါလည္း ရွိရေလသည္။

မိတ္ လုပ္ခ်င္သူမ်ားသည္ သူမ်ားဆိုေသာ တစိမ္းတရံစာမ်ားႏွင့္အတူတကြ ေနဖူးပါသလား၊ သူမ်ားအိမ္မွာ သူမ်ားေကၽြးတာေတြကို ရက္မ်ားစြာ စားဖူးၾကပါသလား၊ သူမ်ားက ေအာက္ေျခသိမ္းခိုင္းတာေတြကိုေကာ လုပ္ေပးခဲ႔ ဖူးပါသလား အစရွိသည့္ေမးခြန္းမ်ားကို မိမိကိုယ္ကိုေမးလ်က္ ေျဖၾကည့္ၾကသင့္ေလသည္။ သည့္ အျပင္ ကံဆိုးသျဖင့္ မေကာင္းေသာအိမ္ရွင္မ်ိဳးႏွင့္ႀကံဳေတြ႔ရပါက ျငဴစူတာ၊ မ်က္ေစာင္းထိုးတာ၊ ေျခေဆာင့္ တာ၊ ခါးေထာက္ၿပီး လက္ညွိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးတာ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံတာ၊ ရုပ္ပိုင္းစိတ္ပိုင္းႏွစ္မ်ိဳးလံုးအနိုင္က်င့္ ဗိုလ္က်ခံရတာ၊ လူလည္လုပ္ လူပါး၀တာ အစရွိသည္တို႔ကို ႀကံဳေတြ႔ရပါေသာ္ မည္သို႔မွတ္ယူနိုင္ပါမည္နည္း ဆိုသည္ကို မိမိကိုယ္ကို မညွာမတာဆန္းစစ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါသည္။   

ေနာက္တစ္ခုအေရးႀကီးသည္မွာ ဘာသာစကားကၽြမ္းက်င္မႈျဖစ္သည္။ စင္ကာပူမွာေတာ့ အဂၤလိပ္စကားျဖစ္ သည္။ သူေျပာတာ ကိုယ္နားမလည္၊ ကိုယ္ေျပာတာ သူနားမလည္ၾကေသာအခါ အလုပ္ခိုင္းရာ အလုပ္လုပ္ ေပးရာတြင္ မ်ားစြာအခက္အခဲရွိတတ္ၿပီး အဆင္မေျပမႈမ်ား ခဏခဏႀကံဳေတြ႔နိုင္ေလသည္။ တစ္ခါမွ ႏွစ္ခါ၊ ႏွစ္ခါမွ သံုးခါ ေလးခါ ေျပာျပ ရွင္းျပ လုပ္ျပ၍ ျဖစ္မလာေသာအခါ စိတ္အခန္႔မသင့္မႈျဖစ္လာတတ္သည္မွာ ဓမၼတာပင္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ျမန္မာႏွင့္စင္ကာပူသည္ အာရွနိုင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကေသာ္လည္း မတူညီေသာ လုပ္နည္းလုပ္ ဟန္မ်ားႏွင့္အေလ့အထမ်ား ရွိေနၾကပါသည္။ ျမန္မာမ်ားနားလည္ထားေလ့ရွိေသာ ေျပာေလ့ေျပာထရွိေသာ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိေသာကိစၥအခ်ိဳ ႔ကို စင္ကာပူနိုင္ငံသားမ်ား နားမလည္ျခင္းႏွင့္ သေဘာမေပါက္ျခင္းတို႔ ရွိ တတ္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့စရိုက္မ်ားမတူျခင္းသည္လည္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ဆက္ဆံေရးကို ထိခိုက္ေစ နိုင္သည္ျဖစ္၏။

ဆက္ၿပီးေရးပါဦးမည္။