စင္ကာပူမွာ အခမဲ့ေ၀တဲ့ေန႔စဥ္သတင္းစာ

မိမိအလုပ္သြားတဲ့မနက္တိုင္း ၀ု(ဒ)လဲန္း(စ) ဘူတာ (Woodlands MRT) မွာ အခမဲ့ေ၀တဲ့သတင္းစာ ကို ယူေလ့ရွိပါတယ္။ 

အမည္က ‘the new paper’ ပါ။ 

တနလၤာ အဂၤါ အစရွိတဲ့ရံုးဖြင့္ရက္အစပိုင္းမွာ စာမ်က္ႏွာ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိတတ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းရက္ ေတြမွာ စာမ်က္ႏွာ ၃၀ ေက်ာ္အထိမ်ားလာပါတယ္။ ရံုးဖြင့္ရက္ေနာက္ဆံုးေန႔ျဖစ္တဲ့ ေသာၾကာေန႔မွာ ေတာ့ စာမ်ာက္ႏွာ ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ အထိရွိလာပါတယ္။

ခါးအျမင့္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ထပ္ၿပီးပံုထားတဲ့သတင္းစာေတြကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာခရီးသြားေတြက အခမဲ့ကမ္းေပးသူဆီက လွမ္းယူၾကၾကတာပါ။ 

ပံုမွန္အားျဖင့္ မနက္ ၇ နာရီဆိုရင္ စၿပီးေ၀ေလ့ရွိပါတယ္။  

တစ္နာရီမၾကာေလာက္ဘူးထင္ပါတယ္။

သတင္းစာပံုႀကီးကုန္သြားေလ့ရွိပါတယ္။

အဲဒီေန႔အဖို႔ မရနိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။

ဟိုတုန္းကအလုပ္လုပ္ေနေတာ့ ခရီးသြားေနရတာျဖစ္လို႔ အခမဲ့ေ၀တဲ့သတင္းစာ ၁ ေစာင္နဲ႔ ျပား ၇၀ ေပးၿပီး၀ယ္ဖတ္ရတဲ့သတင္းစာ ၁ ေစာင္တို႔ကို မီးရထားဘူတာေတြမွာ ႀကံဳရင္ႀကံဳသလို ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ 

                     တစ္ခါတုန္းက အခမဲ့ရတဲ့ 'My Paper’ နဲ႔ ၀ယ္ဖတ္ခဲ့ရတဲ့ ‘the new paper’

တစ္ခုက အဂၤလိပ္လိုပဲထုတ္တဲ့ ‘the new paper’ ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေစာင္က အဂၤလိပ္-တရုတ္ ႏွစ္ဘာသာတြဲထုတ္တဲ့ ‘My Paper’ ျဖစ္ပါတယ္။

‘the new paper’ က အေတာ္ေလးထူၿပီး ဖတ္စရာအလြန္စံုပါတယ္။ 

မိမိအိမ္မွာ လေပးနဲ႔၀ယ္ဖတ္ေနတဲ့ The Straits Times သတင္းစာနဲ႔ အရြယ္အစားေကာ အျပင္အဆင္ပါ မတူတဲ့အျပင္ သတင္းေရးသားပံုေရးသားနည္းေတြပါ မတူၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။ 

ဟိုအရင္ မ ဆ လ (ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ) ေခတ္က အရြယ္ႀကီးတဲ့ 'လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္' သတင္းစာနဲ႔ 'ေၾကးမံု'သတင္းစာတို႔အတိုင္းပဲလို႔ေျပာနိုင္ပါတယ္။

ေစာေစာကေျပာတဲ့ ‘the new paper’ နဲ႔ ‘My Paper’ သတင္းစာ ၂ ေစာင္ကို ရထားထဲမွထိုင္ရင္းဖတ္တဲ့အခါဖတ္သလို တစ္ခါတရံမွာ အိမ္ကိုေရာက္မွဖတ္ျဖစ္တာမ်ိဳးလဲရွိပါတယ္။

အခုဖတ္ေနရတဲ့ ‘the new paper’ ဟာ အရင္ပံုစံျဖစ္တဲ့ ‘the new paper’နဲ႔ ‘My Paper’ သတင္းစာ ၂ ေစာင္ကို ပူးေပါင္းၿပီး ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလက ဘရဲန္းအသြင္အသစ္ (a brand new look) နဲ႔ တစ္ ေစာင္ထဲေျပာင္းထုတ္ထားတာရယ္ပါ။

ဆက္ၿပီးေရးဦးမွာပါ။