တူႏွစ္ကိုယ္ေမြးေန႔

 

ၿပီးခဲ့ေသာအပတ္ ေသာၾကာေန႔က မိမိ၏ေမြးေန႔ျဖစ္သည္။

တကယ္က

မိမိ၏ေမြးေန႔သည္ မိမိ၏ဇနီးေၾကာင့္သာ ႏွစ္စဥ္မွန္မွန္ ျပဳလုပ္ျဖစ္ေနသည္။ 

သူက မိမိအတြက္ ဘုရားကို မီးထြန္း ေရလဲ ပန္းကပ္ေပးသည္။ ဆုေတာင္းေပးသည္။

တစ္ခါတရံ တိုပါးရိုးအရပ္ရွိ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႔သြားၿပီး သကၤန္းလွဴတတ္သည္။

သားႏွင့္သမီးတို႔ကလည္း လက္ေဆာင္ေပးၾကသည္။ 

မိမိအလုပ္ထဲမွာရွိစဥ္ကမူ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားက အခ်ိန္တန္ေတာ့ ေမြးေန႔ပြဲျပဳလုပ္ေပးသည္။ ဆုေတာင္းေပးၾကသည္။

တစ္ဦးခ်င္းစီကို က်န္သူမ်ားကလည္း အလွည့္က်လုပ္ေပးၾကစၿမဲပင္။

မထင္ထားမွတ္ေသာ Birthday Surprise ေတြလုပ္ၿပီး ရယ္ေမာၾကသည္။

ေပ်ာ္စရာပင္ေကာင္းလွေခ်ေသးေတာ့။

တစ္ခါ ေဖ့စ္ဘြတ္သံုးေသာအခါ ေဖ့စ္ဘြတ္မိတ္ေဆြမ်ားက Happy Birthday ဆိုၿပီး ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေတြေပးခဲ့ၾကျပန္ပါသည္။ မိမိကလည္း အလားတူပင္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေတြ ျပန္ၿပီးေပးခဲ့ရသည္။

ယခုအခါတြင္ အလုပ္မွအနားယူခဲ့ၿပီျဖစ္သျဖင့္ အရာအားလံုးႏွင့္အတူ ေမြးေန႔သည္လည္း တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ျဖစ္လာသည္။

သို႔ေသာ္ ယင္းကို မိမိႏွစ္သက္သည္။

ထိုေၾကာင့္ မိမိ၏ေဖ့စ္ဘြတ္အေကာင့္မွ ေမြးေန႔ရက္စြဲကို ဖ်က္ပစ္ခဲ့သည္။

ေဖ့စ္ဘြတ္ကမိတ္ေဆြမ်ား မိမိ၏ေမြးေန႔ကို သတိမရနိုင္ေစရန္ျဖစ္သည္။

ေမြးေန႔ဆုေတာင္းရန္လည္း မလိုၾကေတာ့ေပ။

ေမြးေန႔မေရာက္မီညက မိမိ ကြန္ျပဴတာအသံုးျပဳေနစဥ္ 'တီ'ကနဲမည္သံေလးႏွင့္အတူ "တင္ေမာက္ေအး၊အသက္ (..) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔က မနက္ဖန္ပါ" ဟူေသာသတိေပးစာတမ္းေလးေပၚလာခဲ့သည္ (ပံု ၂)။

သို႔ႏွင့္ ေနာက္တေန႔မနက္မွာ အျပင္တြင္အိမ္ရွင္မႏွင့္အတူ ေမြးေန႔ျပဳလုပ္ရန္ အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ရသည္။

မိမိ အိမ္ေထာင္မက်ခင္ကဆိုလ ွ်င္ မိမိဖာသာ ေမြးေန႔ျပဳလုပ္ဖို႔ေနေနသာသာ မည္သည့္အခ်ိန္က ေမြးေန႔ေရာက္သည္၊ ေမြးေန႔ရက္ကိုေက်ာ္သြားသည္ကိုပင္ သတိမျပဳလိုက္ေပ။

ေမြးသည့္ႏွစ္ကိုသာ သတိရတတ္ၿပီး မိမိ၏အသက္မည္၍မည္မ ွ်ဟု သိထားရံုေလးသာ။

ထိုေန႔ မိမိတို႔အဖိုးႀကီးအဖြားႀကီးႏွစ္ေယာက္တည္း ေကအက္ဖ္စီဆိုင္ (KFC) တြင္ ေန႔လည္စာစားရင္း ေမြးေန႔ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္ (ပံု ၄)။ 

Woodlands အရပ္ရွိ Causeway Point ကုန္တိုက္ႀကီးတြင္ျဖစ္သည္။

မိမိက ေန႔တစ္၀က္အခ်ိန္ပိုင္းလုပ္ေနသည့္ေဆးရံုမွ ေန႔ ၁၂ နာရီခြဲအလုပ္ၿပီးေသာအခါ ဘတ္စ္ကားအမွတ္ (၁၆၁) စီးလာခဲ့ၿပီး ဇနီးက ဂ်ဴေရာင္းအိစ္ဘူတာမွ ရထားစီးလာခဲ့သည္။

ေကအက္ဖ္စီဆိုင္တြင္ ေအးေအးလူလူစားေသာက္ၾကၿပီးေနာက္ Woodlands ဘူတာႏွင့္ကပ္လ ွ်က္ရွိေသာ ဘတ္စ္ကားဂိတ္မွ အမွတ္ (၁၈၇) ဘတ္စ္ကားကို ၁ နာရီၾကာ ခရီးရွည္စီးကာ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ 

ရာသီဥတုက သာသာယာယာေလးရွိသျဖင့္ အေပၚထပ္ရွိေရွ ႔ဆံုးထိုင္ခံုမွာထိုင္ၿပီး ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္က စိမ္းစိမ္းစိုစို သစ္ပင္မ်ားကိုေငးေမာၾကည့္ရႈရင္း အနားယူလို႔ေကာင္းသည္။ 

ကားေပၚမွာ ခရီးသည္လည္း နည္းသည္။ ခရီးသည္ ၅၀ ေက်ာ္ထိုင္စီးနိုင္သည့္အေပၚထပ္တြင္ မိမိတို႔အပါအ၀င္ ခရီးသည္ ၇ ဦးထက္မပိုေပ (ပံု ၃)။

အိမ္ကိုေရာက္ေသာအခါ ဘုရားခန္းသို႔သြားၿပီး အိမ္ရွင္မက ပန္း၊ ေရ၊ မီးကပ္လွဴထားသည့္ဘုရားစင္ကို အာရံုျပဳကန္ေတာ့ရင္း ဓာတ္ပံုရိုက္ပါသည္ (ပံု ၁)။