ဒီကေန႔မနက္ Good Friday အလုပ္ပိတ္ရက္မွာ ရွားရွားပါးပါးေစာေစာအိပ္ရာထၿပီး ကၽြန္းသာယာ
ဘေလာ့က ဦးေႏွာက္က်မ္းစာအုပ္မိတ္ဆက္စာမွာ ဆက္ၿပီးဘာသာျပန္ေရးခဲ့ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ေဖ့စ္ဘြတ္ၾကည့္တဲ့အခါ ဆရာႀကီးက်ားဘညိမ္း၏ျမန္မာ့ရိုးရာလက္ေ၀ွ႔ဆန္းသစ္ေစရန္ႀကိဳး
ပမ္းခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကို UMC Fighting Club ရဲ ႔ပို႔စ္မွာဖတ္ရပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းက ဟိုအခ်ိန္ကထဲက မိမိသိရွိၿပီးျဖစ္ေပမယ့္ ဆရာႀကီး၏ဓာတ္ပံုေလးေတြျမင္ရေတာ့ မ်ား
စြာအမွတ္တရျဖစ္မိပါတယ္။
ဆရာႀကီးက်ားဘညိမ္း၏အမည္ကို လူကိုယ္တိုင္မေတြ႔ဖူးခင္ကပင္ ၾကားသိေလးစားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္၀န္းက်င္ေလာက္က မိမိသည္ ေရႊဘိုၿမိဳ ႔တန္းလတ္ေက်ာင္းမွာ သတၱမတန္းႏွင့္အမွတ္(၁)
အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ အ႒မတန္းပညာသင္ၾကားေနခဲ့ပါတယ္။
အားကစားအေနျဖင့္ ေရႊဘိုခရိုင္လက္ေ၀ွ႔နည္းျပဆရာ ဘာမထီခင္ေအာင္၏လက္ေ၀ွ႔သင္တန္းကို
တက္ရင္း စစ္ကိုင္းတိုင္းလူသစ္တန္းလက္ေ၀ွ႔ၿပိဳင္ပြဲတခ်ိဳ ႔မွာပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ လူသစ္တန္းလက္ေ၀ွ႔ၿပိဳင္ပြဲ ၂ ပြဲကေတာ့ မံုရြာၿမိဳ ႔နဲ႔စစ္ကိုင္းၿမိဳ ႔ေတြမွာျဖစ္ၾကပါတယ္။
အဂၤလိပ္လက္ေ၀ွ႔ဆရာႀကီးက်ားဘညိမ္းကို ပထမဆံုးေတြ႔ျမင္ဖူးတာက စစ္ကိုင္းမွာပါ။
မိမိတို႔ေရႊဘိုခရိုင္လက္ေ၀ွ႔အသင္းကို စစ္ကိုင္းၿမိဳ ႔ရွိ 'ဖိုးကခ်င္'လို႔ေခၚတဲ့ ကခ်င္တပ္ရင္း(၄) ထဲမွာ ေန
ရာေပးတည္းခိုခဲ့ရပါတယ္။
လက္ေ၀ွ႔ၿပိဳင္ပြဲမတိုင္မီတရက္အလို ညဦးပိုင္းမွာ မိမိတို႔တည္းခိုတဲ့တပ္ထဲကို ဆရာႀကီးက်ားဘညိမ္း
ေပါက္ခ်လာပါတယ္။ ဆရာႀကီးက အမ်ိဳးသားကိုယ္လက္ႀကံ ႔ခိုင္ေရးေကာင္စီ၏လက္ေ၀ွ႔နည္းစနစ္
မွဴးတာ၀န္ျဖင့္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၾကမည့္လက္ေ၀ွ႔အသင္းေတြကို လိုက္ၿပီးႏႈတ္ဆက္တာျဖစ္မယ္လို႔ထင္မိပါ
တယ္။
ဆရာႀကီးကို မိမိတို႔၏လက္ေ၀ွ႔နည္းျပဆရာ ဘာမထီဦးခင္ေအာင္က လက္ေ၀ွ႔သမားတေယာက္စီနဲ႔
မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ မိမိအလွည့္ေရာက္တဲ့အခါမွာ အသက္အငယ္ဆံုးျဖစ္သည့္ခ်ာတိတ္ေလးမိမိ
၏ေခါင္းကိုခ်စ္စနိုးပြတ္သပ္ၿပီး 'မင္းက ေရႊဘိုသားဆိုေတာ့ သတၳိေကာင္းမွာေပါ့' လို႔ၿပံဳးၿပီးေျပာတာကို
ယေန႔အထိျမင္ေယာင္ေနမိပါတယ္။
၁၉၅၂ ခုႏွစ္က ဖင္လန္နိုင္ငံ ဟယ္ဆင္းကီၿမိဳ ႔တြင္က်င္းပခဲ့သည့္ကမ ၻာ့အိုလံပစ္ပြဲေတာ္မွာ ျမန္မာနိုင္
ငံကိုကိုယ္စားျပဳၿပီး ရွားရွားပါးပါးလက္ေ၀ွ႔ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည့္ဆရာႀကီးက်ားဘညိမ္း၏ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ကို
ဆန္းသစ္ျမွင့္တင္ေပးခဲ့မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အသက္ ၅၆ ႏွစ္အရြယ္မွာဆရာႀကီးကြယ္လြန္သြားခဲ့ျခင္း
သည္ ျမန္မာ့လက္ေ၀ွ႔ပညာႏွင့္ေလာကအတြက္ ႀကီးမားလွတဲ့ဆံုးရႈံးမႈႀကီးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီ မိမိ၏ခံစားခ်က္ကို ဆက္ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။
No comments:
Post a Comment