ေဆးရံုအလုပ္ တစ္ေက်ာ့ျပန္ (၁)

လူေတြရဲ ႔ဘ၀အခ်ိဳးအေကြ႔ဆိုတာ အေတာ္ေလးစိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလွပါတယ္။

လုပ္တိုင္းလဲျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္လာနိုင္သလို ကိုယ္ကဘာမွတမင္မလုပ္ရပါပဲ သူ႔အလိုလိုျဖစ္လာတတ္တာမ်ိဳးလဲ ရွိတတ္ေလရဲ ႔။

ကိုယ့္အသက္အရြယ္အပိုင္းအျခားနဲ႔ 'ၿပီးသြားၿပီ' လို႔ထင္ထားမိတာအခ်ိဳ ႔ဟာ သံသရာတစ္ပတ္ျပန္လည္တတ္တာမ်ိဳးကို ေျပာမယံု ကိုယ္တိုင္ႀကံဳလို႔သိခြင့္ရလိုက္ပါတယ္။

ဒီလိုပါ။

ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီး

ေဆးဘက္ပညာသိပၸံ (Institute of Para-Medical Sciences) မွာ ၄ ႏွစ္ၾကာ ပညာရင္ႏို႔ေသာက္စို႔ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဆးရံု ၄ ခုမွာ အစိုးရ၀န္ထမ္းအျဖစ္ ၂၉ ႏွစ္ၾကာအလုပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

• အဲဒီအခ်ိန္က အာ(ရ္)ဂ်ီအိတ္(ခ်) RGH လို႔ေခၚေလ့ရွိၾကတဲ့ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီးရယ္၊

• ရန္ကုန္ မရမ္းကုန္းၿမိဳ ႔နယ္ထဲက က်ိဳက္၀ိုင္းဘုရားလမ္းမွာရွိတဲ့ မသန္မစြမ္းလူနာမ်ားေဆးရံုရယ္၊

• မြန္ျပည္နယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔က ျပည္နယ္ျပည္သူ႔ေဆးရံုႀကီးရယ္၊

• ရန္ကုန္ ၾကည့္ျမင္တိုင္ၿမိဳ ႔နယ္မွာရွိတဲ့ အရိုးေရာဂါအထူးကုေဆးရံုႀကီးရယ္ေတြမွာေပါ့။

ဒီေနာက္မွာေတာ့ အလုပ္ကထြက္ နိုင္ငံကပါထြက္ၿပီး စင္ကာပူနိုင္ငံကိုသြားေရာက္အလုပ္လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

စင္ကာပူမွာက ဗြီဒလ ွ်ဴအို (Voluntary Welfare Organisation - VWO) အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ MINDS မွာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ကတည္း အလုပ္လုပ္ခဲ့တာပါ။ ၂၆ ႏွစ္ၾကာအလုပ္လုပ္ၿပီး အနားယူခဲ့ပါတယ္။

အနားယူတယ္ဆိုတာကို အသက္ျပည့္လို႔ပင္စင္ယူရတာလို႔ လူေတြက ေယဘုယ်အာျဖင့္ နားလည္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ အသက္ ၅၅၊ ၆၀ ဒါမွမဟုတ္ ၆၂ ႏွစ္မွာ ပင္စင္ယူရမယ္ အနားယူရမယ္လို႔ အစိုးရကသတ္မွတ္ထားတဲ့အတိုင္း အလိုအေလ ွ်ာက္အလုပ္ကေန နားၾကရတာပါ။

ဒါေပမယ့္ခၽြင္းခ်က္ဆိုတာ ေနရာတကာမွာရွိတတ္ပါတယ္။

ဥပမာ၊ အစိုးရရဲ ႔မူ၀ါဒေျပာင္းလဲမႈနဲ႔အတူ အသက္ျပည့္ေပမယ့္ လက္ရွိအလုပ္ကိုပဲ အရင္အတိုင္းဆက္ၿပီးလုပ္ခြင့္ေပးထားတာမ်ိဳးရွိသလို အလုပ္ရဲ ႔သေဘာသဘာ၀ေျပာင္းၿပီး ဆက္လုပ္ခြင့္ေပးတာမ်ိဳးေတြရွိေနတာပါပဲ။

မိမိဆိုလို႔ရွိရင္ စင္ကာပူနိုင္ငံရဲ ႔ဥပေဒအရ အသက္ ၆၂ ႏွစ္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္ကအနားယူရမွာျဖစ္ေပမယ့္ မိမိရဲ ႔အဖြဲ႔အစည္းဆက္လုပ္ပါဦးဆိုတာနဲ႔ မိမိကလဲ အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနေသးတာနဲ႔ မူလရာထူး မူလလစာအတိုင္း တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ ဆက္လုပ္ခဲ့သလို အစိုးရက ၆၅ ႏွစ္အထိ  ေနာက္တစ္ႀကိမ္အသက္တိုးသတ္မွတ္ေပးျပန္ေတာ့လဲ ၆၈ ႏွစ္အထိလုပ္ေနရတုန္းပါ။ အဲဒီႏွစ္မွာမွ မိမိဖာသာ အဖြဲ႔အစည္းကိုေျပာၿပီး အနားယူခဲ့ရတာပါ။ ဆက္လုပ္ခ်င္ရင္ ဆက္လုပ္လို႔ရေနဦးမွာျဖစ္တယ္။

အလုပ္ကအနားယူၿပီးတဲ့အခါ အိမ္မွာ သက္ေတာင့္သက္သာေနရင္း ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ အေၾကာအဆစ္ကုပညာရပ္နဲ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအေၾကာင္းအရာေလးေတြ အမ်ားႀကီးေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီၾကားထဲမွာ မိမိရဲ ႔အရင္အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တဲ့ MINDS ကေခၚလို႔ အထူးပညာေရးေက်ာင္း ၁ ေက်ာင္းနဲ႔ ဥာဏ္ရည္မသန္စြမ္းသင္တန္းဌာန ၂ ခုေတြမွာ တစ္ခါတစ္ခါသြားၿပီး အလုပ္လုပ္ေပးရတာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ၂၀၁၇ နဲ႔ ၂၀၁၈ ေတြမွာပါ။
တစ္နာရီမွာ ေဒၚလာဘယ္ေလာက္ဆိုၿပီး ေပးပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၁၈ ႏွစ္ကုန္ကစၿပီးေတာ့ ေဆးရံုႀကီးတစ္ခုမွာ တမနက္ခင္း (တစ္ေန႔၄ နာရီၾကာ) အလုပ္လုပ္ျဖစ္ျပန္ပါတယ္။

အစပိုင္းမွာ ၂ ပတ္ျဖစ္ျဖစ္  ၃ ပတ္ျဖစ္ျဖစ္ ေဆးရံုကလိုအပ္သလို သြားလုပ္ေပးခဲ့ရၿပီး အခုႏွစ္မတ္လကစၿပီး တစ္လလံုး တစ္ပတ္ ၅ ရက္နဲ႔ ျပတ္ေတာက္မႈမရွိပဲ မနက္ပိုင္းလုပ္ျဖစ္ေနတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။

ဒါေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ဧၿပီလက ျမန္မာျပည္အလည္ျပန္စဥ္ကနဲ႔ ေမလဆန္းက ဂ်နီဗာကို ကမ ၻာ့အေၾကာအဆစ္ကုပညာရပ္ညီလာခံသြားတက္တာေတြမွာ ခြင့္ယူၿပီးသြားခဲ့ရတယ္။

စင္ကာပူကိုေရာက္ကတည္းက ေဆးရံု၀န္းက်င္နဲ႔ေ၀းေနခဲ့ရာက အခုတစ္ခါ ေဆးရံုမွာအလုပ္လုပ္ရေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြ၊ အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးေတြ၊ သူနာျပဳႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ေတြ၊ အလုပ္သင္ဆရာ၀န္နဲ႔ သူနာျပဳသင္တန္းသူသင္တန္းသားေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ (ကဲန္တင္း)၊ ျပင္ပလူနာဌာန၊ သုေတသနဌာန၊ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေရးဌာန၊ သြားေဆးခန္းနဲ႔ဓာန္မွန္ခန္းေတြ၊ စားဖိုေဆာင္ေတြ၊ လူနာေဆာင္ေတြရွိတဲ့ေဆးရံု၀န္းက်င္ထဲကို ျပန္ေရာက္သြားခဲ့ရပါတယ္။

လူနာေတြဆိုတာကလဲ ခါးနာသူ၊ ခါးရိုးေစာင္းသူ၊ ဇက္ခိုင္ ဒူးခိုင္သူ၊ အဆစ္ေရာင္ အဆစ္နာသူ၊ ဆီးခ်ိဳ ေသြးတိုးရွိသူ၊ ကင္ဆာျဖစ္ေနသူ၊ လမ္းေကာင္းေကာင္းမေလ်ာက္နိုင္သူ၊ ေခ်ာ္လဲက်လြယ္သူ၊  ေလျဖတ္ထားသူ၊ ေျခလက္ျဖတ္ထားရသူ၊ အရိုးပြ(ပါး)သူ၊ ၾကြက္သားအားနည္းသူေတြကအစ စိတ္က်န္းမာေရး (ေသာက၊ ပူပန္မႈ၊ စိတ္ဖိစီးမႈ၊ စိတၱဇ) အဆံုး အမ်ိဳးအစားစံုေတြ႔ၾကရပါတယ္။

ကုတင္ ၂၅၀၀ ရွိတဲ့ေဆးရံုႀကီးဆိုေတာ့ ေဆးရံု၀င္းႀကီးကလဲ အက်ယ္ႀကီး။

လူနာေဆာင္အေဆာက္အဦေတြကလဲ အမ်ားႀကီး။

အရိပ္ရသစ္ပင္ႀကီးတြ၊ ပန္းပင္ေရာင္စံုလွလွေလးေတြ၊ စိမ္းစိုစိုျမက္ခင္းေတြ၊ ေကြ႔ေကြ႔ေကာက္ေကာက္ကားလမ္းေလးေတြနဲ႔ ဆိတ္ၿငိမ္ခန္႔ျငားၿပီး ေအးခ်မ္းမႈလဲရွိပါတယ္။



ဆက္ေရးပါဦးမယ္။